ستون تهجد: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
| وبگاه            =  
| وبگاه            =  
}}
}}
'''ستون تهجد'''، محل نمازهای نافله شبانه پیامبر در [[مسجد النبی|مسجدالنبی]]. [[پیامبر]]، هنگامی‌که مسجد خالی از [[نمازگزار]] بود، کنار این ستون، حصیری پهن می‌کرد و نماز شب می‌خواند.  
'''ستون تهجد'''، یکی از [[ستون‌های مسجدالنبی]] که محل نمازهای نافله شبانه پیامبر بود. [[پیامبر]]، هنگامی‌که مسجد خالی از [[نمازگزار]] بود، کنار این ستون، حصیری پهن می‌کرد و نماز شب می‌خواند. از همین رو به آن ستون تهجد (شب‌زنده‌داری) گفته می‌شود.  


بعدها در کنار این ستون، محرابی ساخته شد که [[محراب تهجد]] نام گرفت. نماز خواندن در کنار این ستون مستحب دانسته شده است اما سال‌ها است که مانعی در برابر آن قرار گرفته و این ستون را از دسترس زائران خارج می‌کند.
بعدها در کنار این ستون، محرابی ساخته شد که [[محراب تهجد]] نام گرفت. نماز خواندن در کنار این ستون مستحب دانسته شده است اما سال‌ها است که مانعی در برابر آن قرار گرفته و این ستون را از دسترس زائران خارج می‌کند.
خط ۳۰: خط ۳۰:
در حال حاضر، درون ضریح پیامبر جای گرفته و بر سنگ مرمری که آن‌جا نهاده‌اند، نوشته‌اند: «هذا متهجد النبی: این‌جا مکانی است که پیامبر [[نافله شب]] می‌گزارْد.»
در حال حاضر، درون ضریح پیامبر جای گرفته و بر سنگ مرمری که آن‌جا نهاده‌اند، نوشته‌اند: «هذا متهجد النبی: این‌جا مکانی است که پیامبر [[نافله شب]] می‌گزارْد.»


==ستون تهجد، محل نماز شب خواندن پیامبر==
== محل نماز شب خواندن پیامبر ==
علت نام‌گذاری این ستون به تهجد، از آن رو است که وقتی مسجد از نمازگزاران خالی می‌شد، پیامبر کنار این ستون که پس از درِ خانه امیر مؤمنان قرار داشت، حصیری پهن کرده و روی آن به تهجّد و نماز می‌‏ایستاد.<ref>المعالم الاثیره، ص۴۳.</ref> [[علی (ع)]] نیز نماز شب را همین جا می‌خواند.<ref>نک: الدره الثمینه، ص۱۲۵؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۲۰.</ref>  
علت نام‌گذاری این ستون به تهجد، از آن رو است که وقتی مسجد از نمازگزاران خالی می‌شد، پیامبر کنار این ستون که پس از درِ خانه امیر مؤمنان قرار داشت، حصیری پهن کرده و روی آن به تهجّد و نماز می‌‏ایستاد.<ref>المعالم الاثیره، ص۴۳.</ref> [[علی (ع)]] نیز نماز شب را همین جا می‌خواند.<ref>نک: الدره الثمینه، ص۱۲۵؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۲۰.</ref>