پرش به محتوا

ستون حنانه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
| وبگاه            =  
| وبگاه            =  
}}
}}
'''ستون حنّانه،'''ستونی در مسجدالنبی که از جدایی پيامبر ناله سرداد.
'''ستون حنّانه،''' يکی از [[ستون‌های مسجدالنبی|ستون‌های‌ مسجدالنبی]] و محل سخنرانى پيامبر(ص)، قبل از ساخته شدن منبر بوده است. بنابر منابع حديثى و تاريخى، پيامبر(ص) هنگام سخنرانى، به تنه نخلى که در اين مکان قرار داشت تکيه زده و سخنرانى مى‌کرد. پس از ساخته شدن منبر، صدای گریه از تنه نخل بلند شد. به همين دليل، به ستون حنانه به معنای صدای غمگین، معروف شد.
 
قبل از ساخته شدن منبر برای [[مسجد النبی|مسجدالنبی]]، [[پیامبر]] بر تنه نخلی تکیه می‌داد و سخنرانی می‌نمود.  
 
در منابع آمده، پس از ساخته شدن منبر، از این تنه نخل، صدای گریه بلند شد و نقل شده که پیامبر فرمود اگر من این درخت را در آغوش نگرفته بودم تا [[قیامت]] گریه می‌کرد.
 
ستون حنانه به معنای صدای غمگین، در محل این نخل ساخته شد.
 
از این روایت با عنوان معجزه پیامبر یادشده است، از این رو ستون حنانه را ستون جزعه نیز نام نهاده‌اند.


==مکان ستون حنانه==
==مکان ستون حنانه==
اين ستون از ستون‌های روضه مطهر و پس از [[ستون توبه]]، دومين ستون به طرف [[روضه شریفه|روضه]] و ميان منبر و [[محراب پیامبر|محراب]] است.<ref>المعالم الاثيره، ص44.</ref>
اين ستون از ستون‌های روضه مطهر و پس از [[ستون توبه]]، دومين ستون به طرف [[روضه شریفه|روضه]] و ميان منبر و [[محراب پیامبر|محراب]] است.<ref>المعالم الاثيره، ص44.</ref>


==گریه نخل و ایجاد ستون حنانه==
==پيشينه تاريخى ستون حنانه==
پيامبر تا پيش از ساخته شدن منبر، بر تنه درخت خرمايی تكيه مي‌داد و سخن مي‌گفت. پس از ساخته شدن منبر به سال ششم يا هفتم ق.<ref>بحار الانوار، ج21، ص47.</ref>نخستين بار که ايشان براي سخنراني و موعظه بر منبر رفت، از آن تنه درخت، ناله‏‌ای همچون ناله ماده شتري که آن را از بچه خود جدا کرده باشند يا همانند صداي گاو<ref>دلائل النبوه، ج2، ص563-564؛ عيون الاثر، ج1، ص278؛ السيرة الحلبيه، ج2، ص366.</ref> در فضای مسجد طنين افکند. در اين هنگام، ايشان از منبر فرود آمد و درخت را در بر گرفت يا بر آن دست نهاد. سپس آن ناله به خاموشي‌‌ ‌گراييد.<ref>شرف النبي، ص430؛ الخرائج و الجرائح، ج1، ص165-166.</ref>آن‌گاه ايشان فرمود: اگر من آن را در بر نگرفته بودم، تا قيامت ناله مي‌کرد.<ref>بحار الانوار، ج17، ص365.</ref> از اين رو، ستونی که در آن مکان قرار گرفت، حنّانه خوانده شد.حنّانه از حنّ به معناي صدای طرب‌انگيز يا غمگينانه است.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج2، ص24، «حنّ».</ref>
پيامبر تا پيش از ساخته شدن منبر، بر تنه درخت خرمايی تكيه مي‌داد و سخن مي‌گفت. پس از ساخته شدن منبر به سال ششم يا هفتم ق.<ref>بحار الانوار، ج21، ص47.</ref>نخستين بار که ايشان براي سخنراني و موعظه بر منبر رفت، از آن تنه درخت، ناله‏‌ای همچون ناله ماده شتري که آن را از بچه خود جدا کرده باشند يا همانند صداي گاو<ref>دلائل النبوه، ج2، ص563-564؛ عيون الاثر، ج1، ص278؛ السيرة الحلبيه، ج2، ص366.</ref> در فضای مسجد طنين افکند. در اين هنگام، ايشان از منبر فرود آمد و درخت را در بر گرفت يا بر آن دست نهاد. سپس آن ناله به خاموشي‌‌ ‌گراييد.<ref>شرف النبي، ص430؛ الخرائج و الجرائح، ج1، ص165-166.</ref>آن‌گاه ايشان فرمود: اگر من آن را در بر نگرفته بودم، تا قيامت ناله مي‌کرد.<ref>بحار الانوار، ج17، ص365.</ref> از اين رو، ستونی که در آن مکان قرار گرفت، حنّانه خوانده شد.حنّانه از حنّ به معناي صدای طرب‌انگيز يا غمگينانه است.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج2، ص24، «حنّ».</ref>


==ستون جزعه==
==نام ديگر: ستون جزعه==
اين ماجرا از کرامت‌ها و معجزه‌های رسول خدا شمرده شده است. از اين رو از این ستون بعدها با نام «جزعه» نيز ياد کرده‌اند<ref>تاريخ و آثار اسلامي، ص212-213.</ref>.
اين ماجرا از کرامت‌ها و معجزه‌های رسول خدا شمرده شده است. از اين رو از این ستون بعدها با نام «جزعه» نيز ياد کرده‌اند<ref>تاريخ و آثار اسلامي، ص212-213.</ref>.


۳۶۶

ویرایش