ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ازدواج موقت''' يا متعه، گونه‌اي از پيمان زناشويي است كه در آن، مهر و مدت ازدواج معين مي‌شود.<ref>نك: مصطلحات الفقه، ص468؛ معجم الفاظ الفقه الجعفري، ص218.</ref> برخي از فقيهان اهل سنت در تعريف اين ازدواج به حضور دو شاهد، پرداخت مهر و فقدان ارث ميان زوجين اشاره كرده‌اند.<ref>تفسير قرطبي، ج5، ص132.</ref> در متون و منابع اسلامي، از اين‌گونه ازدواج با تعابيري مانند نكاح منقطع، مُتْعه، ازدواج متعه و متعه زنان (متعة النساء)ياد كرده‌اند.

=='''ازدواج موقت در حج و عمره:'''==

عقد ازدواج بر مُحرم در احرام حج و عمره حرام است<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ المجموع، ج7، ص283.</ref>، خواه ازدواج دائم باشد و خواه موقت.<ref>كلمة التقوي، ج7، ص96؛ المعتمد، ج4، ص112.</ref> همچنين خواندن عقد ديگران از جانب شخص محرم و بر عهده داشتن ولايت و وكالت در ازدواج نيز ممنوع است.<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ المجموع، ج7، ص283؛ الشرح الكبير، ج3، ص311.</ref> مهم‌ترين پشتوانه اين حكم، روايت‌هاي پيامبر<ref>مسند احمد، ج1، ص64؛ صحيح مسلم، ج4، ص136.</ref> و امامان شيعه(ع)<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص361؛ التهذيب، ج5، ص328.</ref> هستند كه از ازدواج در حال احرام نهي كرده‌اند.<ref>منتهي المطلب، ج2، ص808؛ الشرح الكبير، ج3، ص312.</ref> همچنين فقيهان شيعه<ref>من لا يحضره الفقيه، ج2، ص361؛ الخلاف، ج4، ص346؛ تذكرة الفقهاء، ج7، ص383.</ref> و بسياري از فقيهان اهل سنت<ref>صحيح مسلم، ج4، ص136؛ المجموع، ج7، ص283؛ المغني، ج3، ص311.</ref> به پشتوانه روايت‌هاي پيامبرر و اهل بيت: عقد ازدواج شخص محرم را باطل شمرده‌اند، خواه زن و شوهر هر دو در حال احرام باشند يا يكي از آنان محرم باشد.<ref>تذكرة الفقهاء، ج7، ص383-384.</ref>