ایام الحج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ایام الحج''': یا روزهای حج، در متون و منابع دینی و تاریخی، به معنای روزهایی است که [[مناسک حج]] در آن‌ها ادا می‌شود. در منابع فقهی و دینی، معنای دقیق و یکسانی برای ایام حج یاد نشده و مصادیق گوناگون برای آن بیان شده است، مصادیقی مثل [[هشتم ذی‌حجه|هشتم]] تا [[سیزدهم ذی‌حجه]]، از [[روز عرفه]] ([[نهم ذی‌حجه]]) تا سیزدهم ذی‌حجه، دهه اول ذی‌حجه، نیمه اول ذی‌حجه،  همه [[ماه ذی‌حجه]]، [[ماه‌های حج]] یعنی [[شوال]] و [[ذی‌قعده]] و [[ذی‌حجه]]، اما بیشتر به روزهای هفتم تا سیزدهم ذی‌حجه اطلاق می‌شود. اعراب در دوران جاهلی، گزاردن [[عمره]] را در ایام حج نادرست می‌پنداشتند و حج عمره به جا نمی‌آوردند و [[پیامبر اکرم(ص)]] این رسم جاهلی را از میان برد و گزاردن عمره را در ایام حج جایز دانست. در آغاز [[اسلام]]، ایام حج زمان اجتماع گروه‌ها و [[قبائل عرب]] در [[مکه]] بوده است. ایام حج بهترین فرصت ممکن برای تبلیغ و نشر دعوت پیامبر(ص) به اسلام بود. ایام حج دارای احکامی است که اجمالا عبادتند از: پوشیدن [[لباس احرام]] برای مردم مکه، استحباب 360 [[طواف]]، وجوب حج برای غیرمستطیع در صورت حضور در یکی از میقات‌ها، بدل [[قربانی]] واجب حج تمتع، سه روز روزه گرفتن در ایام حج و هفت روز روزه گرفتن در پی بازگشت از سفر [[حج تمتع]] است، و احکام دیگر که به تفصیل خواهد آمد.