آل حبوبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آل حَبوبی''' در زمره سادات علوی [[عراق]]، از نسل شریف عزالدین حُمَیضه امیر [[مکه]].

آل حبوبی از خاندان‌های علوی مشهور [[شیعه]] در عراق‌اند.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴-۸۱۵.</ref> آنان اصالت حجازی دارند<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.</ref> و با [[آل‌ عطیه]]، از اشراف حسینی حاکم بر [[مدینه]]<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۰.</ref> در نسب مشترک و از نسل شریف ابو‌محمد عزالدین حُمیضه، امیر مکه (حک ۷۰۱-۷۱۸ق.) هستند<ref>العقد الثمین، ج۴، ص۲۳۲.</ref> که نسبش با ۱۹ واسطه به [[امام حسن(ع)]] می‌رسد.<ref>عمدة الطالب، ص۲۴۱.</ref> حمیضه در سال ۷۱۸ق. از حجاز کوچ کرد و به سال ۷۲۰ق. در عراق ساکن شد.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴.</ref> [[ابن شدقم|ابن شَدْقَم]] برای او بازماندگانی در عراق و ایران برشمرده است<ref>تحفة الازهار، ج۱، ص۲۴۶.</ref> که آل حبوبی از آن جمله‌اند. این خاندان هنوز در حجاز به ویژه مدینه منوره بستگانی دارند که آل سید عمران از آنان است.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.</ref> سید حسن امین از آنان با عنوان «خاندانی شریف» یاد کرده است.<ref>مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۶۸.</ref>

نام‌آورترین شخصیت علمی این خاندان، سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است<ref>تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.</ref> که مدتی را در حجاز و نجد به تجارت گذراند.<ref>الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref> وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار می‌آمد<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref>؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از میرزا حبیب‌الله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.<ref>الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> عرفان و اخلاق را نیز از محضر آخوند ملا حسینقلی همدانی فراگرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.</ref> پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.<ref>رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.</ref> با شروع جنگ جهانی اول و تصرف بصره به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسی‌ها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به نجف اشرف، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.<ref>نک: اعیان ‏الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم‏۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن حرم امام علی۷ به خاک سپرده شد.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref>

==دیگر افراد معروف خاندان==

از دیگر نام‌آوران این خاندان، سید علی (۱۲۹۶-۱۳۴۴ق.) فرزند سید محمد سعید آل حبوبی، عالم، خطیب و شاعر، نیز سید محمود (متولد۱۳۲۳ق.) برادرزاده حبوبی بزرگ، فرزند سید حسین بن سید محمود آل حبوبی از شعرای عراق<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ مستدرکات ‏أعیان ‏الشیعه، ج۱، ص۲۱۵؛ دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۶۱.</ref> را می‌توان نام برد.