بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طاهر بن محمد بروجردی سبکی''' فقیه و عالم [[شافعی]] سده پنجم و ششم قمری و قاضی ایرانی [[مکه]] در آغاز سده ششم ق می‌باشد. | |||
[[ | بروجردی به جهت علم‌آموزی و فراگیری علوم اسلامی راهی [[عراق]] و مکه شد و از دانشوران آنجا کسب علم نمود و بعد از توقف در [[بغداد]] و کسب دانش و تدریس در عراق راهی [[مکه]] شد و ساکن و مجاور [[حرم]] شد. | ||
بروجردی | قضاوت بروجردی در حرم، در ادامه اقبال عمومی مردم بخاطر نظام سیاسی جدید و حمایت نظام‌الملک از شافعیان، نصیب دانشوران شافعی شده بود لذا تا آخر عمر در مکه صاحب [[منصب قضاوت]] بود و در بین راه مکه به عراق از دنیا رفت. | ||
==زندگینامه== | |||
ابوالمظفر طاهر بن محمد بروجردی، فقیه و دانشور ایرانی [[شافعی]] سده پنجم و ششم ق. به سال 429ق. در بروجرد زاده شد. آگاهی‌هایی اندک از زندگی و کارهای او ثبت شده و دانسته نیست چه مدت در بروجرد مانده و چه هنگام به [[عراق]] و [[حجاز]] سفر کرده است. | |||
همه شرح‌حال‌نگاران بر این باورند که بروجردی برای فراگیری دانش به عراق رفت و از دانشوران آن سرزمین علوم اسلامی را فراگرفت.<ref>معجم الشیوخ، ج1، ص444؛ طبقات الشافعیه، ج7، ص114؛ العقد الثمین، ج5، ص59-60.</ref> | |||
ابوالمظفر طاهر بن محمد بروجردی، فقیه و دانشور ایرانی [[شافعی]] سده پنجم و ششم ق. به سال 429ق. در بروجرد زاده شد. آگاهی‌هایی اندک از زندگی و کارهای او ثبت شده و دانسته نیست چه مدت در بروجرد مانده و چه هنگام به [[عراق]] و [[حجاز]] سفر کرده است. همه شرح‌حال‌نگاران بر این باورند که بروجردی برای فراگیری دانش به عراق رفت و از دانشوران آن سرزمین علوم اسلامی را فراگرفت.<ref>معجم الشیوخ، ج1، ص444؛ طبقات الشافعیه، ج7، ص114؛ العقد الثمین، ج5، ص59-60.</ref> | |||
ابوالمظفر بروجردی افزون بر فقه در حوزه حدیث و ادبیات و شعر و نحو نیز دانشوری نام‌آشنا بود.<ref>طبقات الشافعیه، ج7، ص114.</ref> او فردی نیکوکار، دیندار و صالح بود و خطی زیبا داشت و در 520 و‌اندی<ref>طبقات الشافعیین، ج1، ص570.</ref> یا 526<ref>العقد الثمین، ج5، ص60.</ref> و یا 528ق. درگذشت.<ref>الوافی بالوفیات، ج16، ص233.</ref> | ابوالمظفر بروجردی افزون بر فقه در حوزه حدیث و ادبیات و شعر و نحو نیز دانشوری نام‌آشنا بود.<ref>طبقات الشافعیه، ج7، ص114.</ref> او فردی نیکوکار، دیندار و صالح بود و خطی زیبا داشت و در 520 و‌اندی<ref>طبقات الشافعیین، ج1، ص570.</ref> یا 526<ref>العقد الثمین، ج5، ص60.</ref> و یا 528ق. درگذشت.<ref>الوافی بالوفیات، ج16، ص233.</ref> | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۸: | ||
آگاهی‌های فاسی درباره بروجردی از سه منبع [[طبقات الشافعیه]] [[تقی‌الدین سبکی|تقی‌الدین سُبکی]]، [[تاریخ الاسلام]] [[ذهبی|ذَهَبی]] (درگذشت 748ق.) و [[معجم ابن عساکر]] دریافت و گزارش شده است. | آگاهی‌های فاسی درباره بروجردی از سه منبع [[طبقات الشافعیه]] [[تقی‌الدین سبکی|تقی‌الدین سُبکی]]، [[تاریخ الاسلام]] [[ذهبی|ذَهَبی]] (درگذشت 748ق.) و [[معجم ابن عساکر]] دریافت و گزارش شده است. | ||
== | ==علم‌آموزی در بغداد== | ||
برپایه آگاهی‌های منابع، ابوالمظفر بروجردی برای فراگیری دانش به بغداد رفت و چندی در آنجا ماند و از [[ابواسحاق شیرازی]] (درگذشت 476ق.)، فقیه مشهور شافعی و مدرس نظامیه، فقه آموخت و نزد دانشوران دیگر مانند حسین بن محمد مهتدی، ابوالغنائم عبدالصمد بن علی (درگذشت 465ق.)، ابومحمد عبدالله بن محمد صریفینی معروف به هزار مرد (درگذشت 469ق.) و ابوالحسین احمد بن محمد بن نقور (درگذشت 470ق.) حدیث شنید و دانش آموخت و در بغداد به آموزش حدیث پرداخت.<ref>الوافی بالوفیات، ج16، ص233.</ref> | برپایه آگاهی‌های منابع، ابوالمظفر بروجردی برای فراگیری دانش به بغداد رفت و چندی در آنجا ماند و از [[ابواسحاق شیرازی]] (درگذشت 476ق.)، فقیه مشهور شافعی و مدرس نظامیه، فقه آموخت و نزد دانشوران دیگر مانند حسین بن محمد مهتدی، ابوالغنائم عبدالصمد بن علی (درگذشت 465ق.)، ابومحمد عبدالله بن محمد صریفینی معروف به هزار مرد (درگذشت 469ق.) و ابوالحسین احمد بن محمد بن نقور (درگذشت 470ق.) حدیث شنید و دانش آموخت و در بغداد به آموزش حدیث پرداخت.<ref>الوافی بالوفیات، ج16، ص233.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۳۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع == | ==منابع == | ||