تابعین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش|ماه=[[آذر]]|روز=[[۵]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=M-mohammad  }}

تابعین به‌معنای پیروان است و در [[قرآن]] بارها مشتقات آن به‌کار برده شده، اما بعد از آیه 100 [[سوره توبه]]، رواج یافت. این واژه در سده اول قمری به کار رفته و از جمله شواهد دال بر آن، کاربرد تابعین در مکاتبات و گفتار مسلمانان است.

* '''اعیان الشیعه''': سید محسن الامین (م. 1371ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف.

* '''الاکمال''': علی بن هبة الله ابن‌ماکولا (م. 475ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1411ق.

* '''تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر''': الذهبی (م. 748ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، 1410ق.

* '''التاریخ الشامل للمدینة المنوره''': عبدالباسط بدر، مدینه، 1414ق.

* '''وقعة صفین''': ابن‌مزاحم المنقری (م. 212ق.)، به کوشش عبدالسلام، قم، مکتبة النجفی، 1404ق.

[[رده:اصطلاحات قرآنی]]

[[رده:تابعین]]

[[رده:مفاهیم مرتبط با حج]]