باب قبله
باب قبله از درهای نخست مسجدالنبی، در ضلع جنوبی مسجد بود که در زمان ساخت مسجدالنبی به دست پیامبر(ص) در سال اول ق، ساخته شده بود و در آن زمان نامی نداشت و در منابع با عنوان باب فی مؤخرة المسجد، نام برده شده است و چون بعدها در جهت قبله قرار گرفته بود به باب قبله یاد شده. این باب با تغییر قبله، به دست یامبر(ص) بسته شد و در دیوار شمالی روبهروی این ورودی، دری دیگر برای مسجد ساخته شد.
موقعیت باب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
باب قبله یکی از سه ورودی است که هنگام ساخت مسجدالنبی به دست پیامبر(ص) در سال اول ق. برای آن فراهم گشت: باب جبرئیل در شرق، باب الرحمه در غرب، و باب قبله در جنوب مسجد که پیش از تغییر قبله از بیتالمقدس (در سمت شمال) پشت نمازگزاران قرار میگرفت.[۱]با وجود بنای خشتی دیوارهای مسجد، کنارههای درها از جمله همین باب، با سنگ بنا شد.[۲]
علت نامگذاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این باب در روزگار پیامبر نامی نداشته و در بیشتر منابع با عنوان «باب فی مؤخرة المسجد» از آن یاد شده است. گویا بعدها به علت قرار گرفتن در جهت قبله، با این نام از آن یاد شده است.[۳]
بسته شدن باب قبله[ویرایش | ویرایش مبدأ]
با نزول آیه 144 سوره بقره: قَدْ نَرَی تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَیْثُ مَا کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ وَ اِنَّ الَّذِینَ اُوتُوا الْکِتَابَ لَیَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا اللهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ و تغییر قبله به سوی مسجدالحرام در سال دوم ق.[۴]پیامبر(ص) این ورودی را بست و در دیوار شمالی روبهروی این ورودی، دری دیگر برای مسجد ساخت.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تاریخ خلیفه: خلیفة بن خیاط (م. 240ق.)، به کوشش فواز، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق؛
- تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک): الطبری (م. 310ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛
- تاریخ عمارة المسجد النبوی: محمد هزاع الشهری، دار القاهره، 2001م؛
- التعریف بتاریخ و معالم المسجد النبوی الشریف: ضیاء محمد عطار، جده، کنوز المعرفه، 1432ق؛
- التعریف بما آنست الهجره: محمد المطری (م. 741ق.)، به کوشش الرحیلی، ریاض، دار الملک عبدالعزیز، 1426ق؛
- الدرة الثمینه: محمد بن محمود النجار (م. 643ق.)، به کوشش شکری، بیروت، دار الارقم؛
- راهنمای حرمین شریفین: سازمان حج و اوقاف، تهران، اسوه، 1370ش.