کاربر:Mhsalar2
محرّمات و کفاره کار خلاف در حال احرام[ویرایش | ویرایش مبدأ]
روایاتی از امام علی(ع) درباره محرمات احرام در کتاب‌های شیعه و اهل سنت آمده است. همچنین درباره کفاره انجام محرمات، احادیثی نیز احادیثی از امام نقل شده است مانند کفاره کشتن کبوتر، که میش است[۱] و کفاره شکستن تخم شتر مرغ، شترِی جوان.[۲] برخی از روایات وارد شده از امیرالمؤمنین(ع) به شرح ذیل است:
- شکار (صید) حیوانات خشکی: فقیهان شیعه[۳] و سنی[۴] اتفاق نظر دارند که شکار حیوانات خشکی بر محرم حرام است. در روایات مختلفی از حضرت علی(ع) به حرمت شکار حیوانات خشکی بر محرم اشاره شده است[۵] و اگر محرم گوشت صید را بخورد، ضامن است؛[۶] چه غیر محرم آن را شکار کند، چه محرم و چه برای وی شکار شود یا برای دیگری.[۷] اما بنا بر روایتی دیگر اگر حیوانی مانند مار، عقرب و سگ هار بر محرم حمله کند و توسط وی کشته شود، بر محرم کفاره واجب نیست.[۸]
محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.[۹]
- روغن مالی بدن بعد از احرام جایز نیست: امام علی(ع) استعمال عطر و روغن توسط محرم را جایز نمی‌داند[۱۰] و اگر بوی آن پس از احرام باقی می ماند، باز هم محرم نمی تواند پیش از احرام روغن استعمال نماید.[۱۱]
- جواز احرام به لباس رنگ شده با گِل سرخ: احرام به لباس رنگ شده جایز نیست، مگر آنکه با گِل سرخ (خاکی سرخ که با آن لباس را رنگ می کنند) رنگ شده باشد.[۱۲]
- عقد ازدواج: نکاح بر محرم جایز نیست و اگر این کار را کرد، نکاحش باطل است.[۱۳]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ جواهر، ج۷، ص۳۶۱.
- ↑ وسائل، ج۱۳، ص۵۵، ح۲ و ۴.
- ↑ شرائع الاسلام، ج۱، ص۱۸۳؛ المعتمد، ج۳، ص۳۵۸، «کتاب الحج».
- ↑ فتح العزیز، ج۷، ص۴۸۵؛ المغنی، ج۳، ص۲۸۶.
- ↑ وسائل، ج۱۲، ص۴۲۸، ح۱؛ الروض النضیر، ج۳، ص۲۲۱؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۹؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۷.
- ↑ المغنی، ج۳، ص۳۰۹؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۷.
- ↑ المحلی، ج۷، ص۲۵۰؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۲؛ المجموع، ج۷، ص۳۳۱.
- ↑ الروض النضیر، ج۳، ص۲۶۹.
- ↑ قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۰۹-۲۱۱
- ↑ قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۰.
- ↑ جواهر، ج۶، ص۶۳۳.
- ↑ وسائل، ج۱۲، ص۴۸۲.
- ↑ ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۶۴؛ المحلی، ج۷، ص۱۹۹؛ سنن بیهقی، ج۵، ص۶۶ و ج۷، ص۲۱۳؛ کنز العمّال، ص۱۲۸۴۵؛ المجموع، ج۷، ص۲۹.