در حال ویرایش آبار علی

  | کاربری =  

  | عرض جغرافیایی = 24.414233225993286

  | طول جغرافیایی =  39.54542658465621

  |‌ توضیح نقشه =  

'''آبار علی''' (چاه‌های علی) منطقه‌ای است در جنوب مدینه که به آن ذوالحلیفه نیز می‌گویند، مسجد شجره در همان‌جا قرار گرفته است. در این منطقه که وادی عتیق از آن می‌گذرد نخلستان‌ها و چاه‌هایی قرار داشته است. آبار علی نامی است که از سده‌های پیش بر این منطقه اطلاق شده است و حتی از سده نهم هجری نام اصلی این منطقه است به طوری که به مسجد شجره نیز مسجد بئر علی گفته می‌شده است. بنابر روایت‌هایی نام آبار علی برگرفته از نام علی‌بن ابیطالب(ع) است. برخی گفته‌اند در این مکان چاهی بوده که علی(ع) در کنار آن با جنیان جنگیده است. اما برخی منابع جغرافیای مدینه انتساب این نام به نام آن حضرت را قابل تایید نمی‌دانند.   

آبار و اَبیار جمع بِئْر و به معنای چاه‌ها است.<ref>العین، ج۸، ص۲۹۰؛ لسان العرب، ج۴، ص۳۷؛ تاج العروس، ج۶، ص۴۳، «بأر».</ref> آبار علی نام منطقه‌ای است در ۷ یا ۹ کیلومتری جنوب شهر [[مدینه]]،<ref>عمدة القاری، ج۲۵، ص۶۲؛ البحر الرائق، ج۲، ص۵۵۵؛ مناسک حج، صافی، ص۲۷.</ref> در [[وادی عقیق]] و دامنه غربی [[کوه عیر]] که نزدیک [[ذوالحلیفه]] و بر سر راه [[مکه]] قرار دارد و دارای چاه‌های آب و نخلستان‌های فراوان است.<ref>نک: المعالم الاثیره، ص۱۰۳؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۱۹۸.</ref> این منطقه همان منطقه [[ذو الحلیفه]] است که [[مسجد شجره (مدینه)|مسجد شجره]] که [[میقات]] اهل مدینه است در آن قرار گرفته است.  

امروزه در باغ‌ها و مزارعی که در غرب مسجد شجره در ساحل وادی عقیق (رودخانه عقیق) قرار دارد، چاه‌های آب متعدد و کهنی باقی مانده است.<ref name=":0">المعالم المدینه المنوره، الجزء ۵، المجلد 2، 478-483</ref>بنابر گزارش‌هایی برخی از زائران تعدادی از این چاه‌ها را چاه‌های منسوب به امام علی می‌دانند در حالی که به گفته عبدالعزیز کعکی، جغرافی‌نگار معاصر مدینه، چاه‌های منسوب به امام علی امروزه از میان رفته و مکان آن معلوم نیست.<ref>المعالم المدینه المنوره، جزء ۴، مجلد ۴، 487</ref> چاه‌های فعلی در مزرعه منصور عثمان الفریدی قرار دارد.<ref name=":0" />

کاربرد نام آبار علی یا بئر علی برای این منطقه سابقه‌ای کهن دارد. سمهودی در اواخر قرن نهم بئر علی را نام رایج مسجد شجره می‌داند<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=421 وفاء الوفا، ج۳، ص 421]</ref> و فرهاد میرزا نیز در سفرنامه‌اش به سال 1292 قمری اشاره می‌کند که مسجد شجره را تنها به نام بئر علی یا آبار علی می‌شناسند.<ref>سفرنامه فرهاد میرزا، ص 202</ref> نویسندگان اهل‌سنت از قرن نهم هجری به بعد، آبارعلی و [[ذوالحلیفه]] و [[مسجد شجره]] را نام یک مکان و [[میقات]] مردم مدینه دانسته‌اند.<ref>عمدة القاری، ج۱۷، ص۲۲۵؛ ج۲۵، ص۶۲؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۴۱.</ref>

=== علت نام‌گذاری ===

یکی از داستان‌هایی که درباره علت نام‌گذاری این منطقه رایج بوده این است که در این منطقه چاهی بوده که امام علی(ع) در آنجا با جنیان جنگیده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۴، ص246</ref><ref>نک البحر الرائق، ج۲، ص۵۵۵؛ الدر المختار، ج۲، ص۵۲۲-۵۲۳؛ کشف الخفاء، ج۲، ص۴۱۸.</ref> اما سمهودی نسبت این نام به علی بن ابی‌طالب(ع) را مورد تایید اهل علم نمی‌داند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B4.pdf&page=247 وفاء الوفاء، ج۴، ص 247]</ref> بر اساس روایاتی دیگر علی بن ابی‌طالب در این منطقه چاه‌هایی وقف کرده بود و از این رو این منطقه بدین نام خوانده شده است.<ref>اعانة الطالبین، ج۲، ص۳۴۱.</ref> <ref>نک مناسک حج، ابطحی، ص۵۴-۵۵؛ چهارده نور پاک، ج۱۲، ص۱۶۷۱-۱۶۷۲.</ref>

در گزاشی غیر مستند که در اینترنت شهرت یافته است<ref>برای نمونه نک: [https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%D9%8A_%D8%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D8%B1 صفحه ویکی پدیای علی دینار]</ref> آبار علی را به «علی دینار» سلطان دارفور نسبت داده‌اند. گفته شده که او در سال ۱۸۹۸م/۱۳۱۵ق چاه‌های آب [[ذوالحلیفه]] را بازسازی كرد و از آن پس این منطقه به نام او آبار علی خوانده شد؛ اما از آنجا که نام آبار علی از سده‌ها پیش رایج بوده است چنین گزارشی نمی‌تواند درست باشد.<ref>[http://alwalaa.com/detail.cfm?inttopicid=329 لماذا سميت منطقة ذي الحليفة باسم أبيار علي ؟]</ref>

پرونده:آبار علی۱.webp| این تصویر نشان می‌دهد که چاه‌هایی که برخی آن را امروزه آبار علی می‌دانند در مزرعه متعلق به منصور الفریدی قرار دارد

* '''تاریخ المدینة المنوره''': ابن شبّة النمیری (م.۲۶۲ق.)، به کوشش شلتوت، قم، دار الفکر، ۱۴۱۰ق

* '''تهذیب الاحکام''': الطوسی(م.۴۶۰ق.)، به کوشش موسوی و آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش

* '''المصنّف''': عبدالرزاق الصنعانی (م.۲۱۱ق.)، به کوشش حبیب الرحمن، المجلس العلمی

* '''مواهب الجلیل''': الحطاب الرعینی (م.۹۵۴ق.)، به کوشش زکریا عمیرات، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۶ق