در حال ویرایش آذربایجان (بخش)

'''آذربایجان''' کشوری [[مسلمان]] با اکثریت [[شیعه|شیعی]] در جنوب [[قفقاز]] که در مسیر [[حج]] اهالی [[ماوراءالنهر]] و [[ایران|ایرانیان]] بوده است. این کشور در دوران حکومت [[امویان]]، زیر نفوذ خلافت درآمد. ساجیان و شروانشاهان در زمان [[عباسیان]] بر این منطقه حکومت می‌کردند و پس از روی کار آمدن [[صفویان]] در [[ایران]]، آذربایجان تحت نفوذ ایران درآمد. در عهد [[قاجار]]، طی عهدنامه گلستان و ترکمنچای آذربایجان به روسیه واگذار شد و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۹۱ آذربایجان به استقلال دست یافت.

تا پیش از جدایی آذربایجان از ایران، حج‌گزاری مردم آذربایجان بخشی از حج‌گزاری ایرانیان بود و حاجیان این منطقه با عبور از ایران و [[بغداد]] راهی [[مکه]] می‌شدند و یا با عبور از آناتولی و قلمرو [[عثمانیان|دولت عثمانی]]، به [[قدس]] و سپس از راه [[مصر]] یا [[شام]] به مکه می‌رفتند. راه دیگر سفر حج مردم این منطقه در قرن نوزدهم، دریایی بود که حاجیان آذربایجان با عبور از [[دریای سیاه]] به [[استانبول]] و سپس از طریق مصر و دریای سرخ به [[جده]] رهسپار می‌شدند. پس از جدایی آذربایجان از ایران حج‌گزاری آذربایجان زیر مجموعه حج مسلمانان روسیه قرار گرفت و در دوران حکومت تزارها و دوران حاکمیت کمونیسم، حج مسلمانان این منطقه با دشواری‌هایی همراه بود؛ اما با استقلال جمهوری آذربایجان، اجرای فرایض دینی، از جمله حج، در این کشور آزاد شد.

گردآمدن اطرافیان در منزل حاجی، گرفتن حلالیت و [[زیارت]] مزار اولیا و بزرگان دینی از آداب قبل از سفر [[حج]] و استقبال از حاجی، [[قربانی]] کردن، میهمانی‌دادن، پوشیدن لباس «[[چوخا]]»، [[چاووشی‌خوانی]] و تهیه سوغاتی از آداب پس از سفر حج در کشور آذربایجان است.

[[محمد بن ابی‌الساج]]، [[یوسف بن ابی‌الساج]]، [[خاقانی شروانی]]، [[زین العابدین شروانی]]، [[باکی خان‌اف]] و [[اسماعیل بی‌قوتقاشنلی]] ازجمله افراد مشهور کشور آذربایجان در ارتباط با حج است.