در حال ویرایش آل شیخ
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==اصل و نسب آل شیخ== | ==اصل و نسب آل شیخ== | ||
محمد بن عبدالوهاب بن سلیمان بن علی از آل مشرَّف، از شاخه‌های [[آل وهبه]] از قبیله بزرگ [[قبیله تمیم|تمیم]] به شمار می‌رود و جد نهم وی مشرف است.<ref>عنوان المجد فی تاریخ النجد، ج۱، ص۱۳۳.</ref> او به سال ۱۱۱۵ق. در عُیینَه، از شهرهای نجد که اکنون ویران شده<ref>كشف الارتیاب، ص۹.</ref> به دنیا آمد. نیاکانش از علما<ref>عنوان المجد فی تاریخ النجد، ج۲، ص۲۱۰، ۲۳۸.</ref> بودند و پدربزرگش از دانشوران نجد و پدرش عبدالوهاب قاضی [[عیینه]] بود.<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۲۲.</ref> او نیز به تحصیل دانش‌های سنتی [[اهل سنت]] پرداخت و بخشی از تحصیل علم را در [[بصره]] گذراند. اما به تدریج تحت تأثیر کتاب‌ها و اندیشه‌های [[ابن تیمیه]] قرار گرفت و اندک اندک با برخی عقاید دیگر مسلمانان به مخالفت برخاست که اعتراض مردم و اخراجش از بصره را در پی داشت.<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۲۲.</ref> پس از آن به [[حریمله]] رفت و سپس رهسپار [[درعیه]] از شهرهای [[نجد]] شد. حاکم آن دیار، [[محمد بن سعود]]، جد بزرگ [[آل سعود]] با آگاهی از دعوتش به وی گروید. آن دو طی گفت‌وگوهایی در سال ۱۱۵۸ق. درباره جنگ با مخالفان نگرش [[سلفیه|سلفی]] و غلبه بر دیگر قبایل نجد، به توافق رسیدند.<ref>تاریخ النجد، آلوسی، ص۱۵۷-۱۶۶؛ تاریخ النجد، فیلیبی، ص۳۸.</ref> بر پایه این توافق، حکومت سیاسی و رهبری دینی در دو خاندان «[[آل سعود]]» و«آل شیخ» موروثی شد.<ref>تاریخ النجد، فیلیبی، ص۸۴.</ref> بدین ترتیب، جد بزرگ آل شیخ در سایه قدرت سیاسی آل سعود روز به روز بر قدرت و نفوذ خود افزود و در حکومت آل سعود، نه تنها مرجعی دینی بلکه مشاوری بلند پایه در کارهای سیاسی شد.<ref>تاریخ النجد، فیلیبی، ص۸۴..</ref> آل سعود نیز با یاری نیروی مذهبی محمد بن عبدالوهاب، زمینه شکل‌گیری حکومت عربستان سعودی را فراهم آورد. محمد بن عبدالوهاب پس از پایه‌گذاری فرقه وهابیت و نشر آن در میان برخی قبایل نجد، در زمان [[سلطان عبدالعزیز]] سعودی به سال ۱۲۰۶ق. در درعیه درگذشت.<ref>الفجر الصادق، ص۱۶-۱۷. | محمد بن عبدالوهاب بن سلیمان بن علی از آل مشرَّف، از شاخه‌های [[آل وهبه]] از قبیله بزرگ [[قبیله تمیم|تمیم]] به شمار می‌رود و جد نهم وی مشرف است.<ref>عنوان المجد فی تاریخ النجد، ج۱، ص۱۳۳.</ref> او به سال ۱۱۱۵ق. در عُیینَه، از شهرهای نجد که اکنون ویران شده<ref>كشف الارتیاب، ص۹.</ref> به دنیا آمد. نیاکانش از علما<ref>عنوان المجد فی تاریخ النجد، ج۲، ص۲۱۰، ۲۳۸.</ref> بودند و پدربزرگش از دانشوران نجد و پدرش عبدالوهاب قاضی [[عیینه]] بود.<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۲۲.</ref> او نیز به تحصیل دانش‌های سنتی [[اهل سنت]] پرداخت و بخشی از تحصیل علم را در [[بصره]] گذراند. اما به تدریج تحت تأثیر کتاب‌ها و اندیشه‌های [[ابن تیمیه]] قرار گرفت و اندک اندک با برخی عقاید دیگر مسلمانان به مخالفت برخاست که اعتراض مردم و اخراجش از بصره را در پی داشت.<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۲۲.</ref> پس از آن به [[حریمله]] رفت و سپس رهسپار [[درعیه]] از شهرهای [[نجد]] شد. حاکم آن دیار، [[محمد بن سعود]]، جد بزرگ [[آل سعود]] با آگاهی از دعوتش به وی گروید. آن دو طی گفت‌وگوهایی در سال ۱۱۵۸ق. درباره جنگ با مخالفان نگرش [[سلفیه|سلفی]] و غلبه بر دیگر قبایل نجد، به توافق رسیدند.<ref>تاریخ النجد، آلوسی، ص۱۵۷-۱۶۶؛ تاریخ النجد، فیلیبی، ص۳۸.</ref> بر پایه این توافق، حکومت سیاسی و رهبری دینی در دو خاندان «[[آل سعود]]» و«آل شیخ» موروثی شد.<ref>تاریخ النجد، فیلیبی، ص۸۴.</ref> بدین ترتیب، جد بزرگ آل شیخ در سایه قدرت سیاسی آل سعود روز به روز بر قدرت و نفوذ خود افزود و در حکومت آل سعود، نه تنها مرجعی دینی بلکه مشاوری بلند پایه در کارهای سیاسی شد.<ref>تاریخ النجد، فیلیبی، ص۸۴..</ref> آل سعود نیز با یاری نیروی مذهبی محمد بن عبدالوهاب، زمینه شکل‌گیری حکومت عربستان سعودی را فراهم آورد. محمد بن عبدالوهاب پس از پایه‌گذاری فرقه وهابیت و نشر آن در میان برخی قبایل نجد، در زمان [[سلطان عبدالعزیز]] سعودی به سال ۱۲۰۶ق. در درعیه درگذشت.<ref>الفجر الصادق، ص۱۶-۱۷.; ← محمد بن عبدالوهاب</ref> پس از مرگ وی، عنوان «آل شیخ» بر فرزندان و نسل او اطلاق شد و آنان راهش را ادامه دادند.<ref>الدرر السنیه، ص۵۳-۵۴.</ref> | ||
==نسل محمد بن عبدالوهاب== | ==نسل محمد بن عبدالوهاب== | ||
وی پنج فرزند به نام‌های حسین، ابراهیم، علی، عبدالله و حسن<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۴۱.</ref> و به نقلی چهار فرزند به نام‌های حسین، ابراهیم، علی و عبدالله<ref>تاریخ النجد، آلوسی، ص۱۶۶؛ الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۴۱.</ref> به جای گذاشت. افزون بر پسران، وی دختری به نام شیخه فاطمه داشت که با تعلیم برادران و پدرش از زنان دانشور [[سلفیه|سلفی]] در سده سیزدهم به شمار می‌رفت.<ref>علماء نجد، ج۵، ص۳۶۴.</ref> فرزندان محمد با عنوان آل شیخ روش پدر را در پیش گرفتند. آنان پس از [[نجد]]، به [[حجاز]]، به ویژه [[مکه]] و [[مدینه]]، توجه کردند. از نظر آل شیخ، مردم مکه [[کفر|کافر]] بودند و یکی از علمای آل شیخ در رساله‌ای به اثبات کفر آنان پرداخت.<ref>البدر الطالع، ج۲، ص۷.</ref> آنان تا سال ۱۲۲۰ق. که وهابیان بر مکه چیره شدند، چندین بار در زمان شریف مساعد، شریف احمد، شریف سرور و شریف غالب، افرادی را برای تبلیغ وهابیت به مکه فرستادند؛ اما پذیرفته نشدند.<ref>الدرر السنیه، ص۴۴.</ref> سرانجام در سال‌های ۱۲۱۸ و ۱۲۲۰ق. وهابیان در دو هجوم به مکه و مدینه و کشتار و ویرانی بسیار، بر آن دو شهر مسلط شدند.<ref>الدرر السنیه، ص۴۵. | وی پنج فرزند به نام‌های حسین، ابراهیم، علی، عبدالله و حسن<ref>الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۴۱.</ref> و به نقلی چهار فرزند به نام‌های حسین، ابراهیم، علی و عبدالله<ref>تاریخ النجد، آلوسی، ص۱۶۶؛ الشیخ محمد بن عبدالوهاب عقیدته السلفیه، ص۴۱.</ref> به جای گذاشت. افزون بر پسران، وی دختری به نام شیخه فاطمه داشت که با تعلیم برادران و پدرش از زنان دانشور [[سلفیه|سلفی]] در سده سیزدهم به شمار می‌رفت.<ref>علماء نجد، ج۵، ص۳۶۴.</ref> فرزندان محمد با عنوان آل شیخ روش پدر را در پیش گرفتند. آنان پس از [[نجد]]، به [[حجاز]]، به ویژه [[مکه]] و [[مدینه]]، توجه کردند. از نظر آل شیخ، مردم مکه [[کفر|کافر]] بودند و یکی از علمای آل شیخ در رساله‌ای به اثبات کفر آنان پرداخت.<ref>البدر الطالع، ج۲، ص۷.</ref> آنان تا سال ۱۲۲۰ق. که وهابیان بر مکه چیره شدند، چندین بار در زمان شریف مساعد، شریف احمد، شریف سرور و شریف غالب، افرادی را برای تبلیغ وهابیت به مکه فرستادند؛ اما پذیرفته نشدند.<ref>الدرر السنیه، ص۴۴.</ref> سرانجام در سال‌های ۱۲۱۸ و ۱۲۲۰ق. وهابیان در دو هجوم به مکه و مدینه و کشتار و ویرانی بسیار، بر آن دو شهر مسلط شدند.<ref>الدرر السنیه، ص۴۵.; ← آل سعود</ref> | ||
پس از عبدالله که مانند پدر زعامت دعوت [[سلفیه|سلفی]] را بر عهده داشت، فرزندان او، سلیمان و عبدالرحمن نیز راهش را ادامه دادند، هرچند سلیمان بر اقامه دعوت پافشاری بیشتر داشت. در سال ۱۲۳۳ق. هنگام حمله [[ابراهیم پاشا]] به [[درعیه]] برای نابودی [[آل سعود]]، بسیاری از افراد خاندان سعودی و خاندان شیخ کشته شدند. گروهی از جمله عبدالرحمن نیز دستگیر و به [[مصر]] تبعید شدند و او پس از مدتی در مصر درگذشت.<ref>الدرر السنیه، ص۵۳؛ السلفیة بین اهل السنة و الامامیه، ص۳۵۹؛ الفجر الصادق، ص۲۰.</ref> اما نوادگان وی به عربستان بازگشتند که در ریاض مشهورند و برخی مناصب همچون مدیریت امنیت ملی، سفارت سعودی در [[بحرین]] و ریاست تشریفات را بر عهده دارند.<ref>علماء نجد، ج۳، ص۱۱۷.</ref> علی بن محمد نیز که به مصر تبعید شد، به سال ۱۲۴۵ق. در [[قاهره]] درگذشت. نسل او از تنها بازمانده‌اش محمد هستند که به آل عبدالعزیز بن محمد مشهورند.<ref>علماء نجد، ج۵، ص۲۸۴.</ref> از نسل حسن و حسین، دو پسر دیگر شیخ محمد، بسیاری زاده شده‌اند. هم اکنون از نسل حسین شماری بسیار در درعیه زندگی می‌کنند.<ref>الدرر السنیه، ص۵۳.</ref> | پس از عبدالله که مانند پدر زعامت دعوت [[سلفیه|سلفی]] را بر عهده داشت، فرزندان او، سلیمان و عبدالرحمن نیز راهش را ادامه دادند، هرچند سلیمان بر اقامه دعوت پافشاری بیشتر داشت. در سال ۱۲۳۳ق. هنگام حمله [[ابراهیم پاشا]] به [[درعیه]] برای نابودی [[آل سعود]]، بسیاری از افراد خاندان سعودی و خاندان شیخ کشته شدند. گروهی از جمله عبدالرحمن نیز دستگیر و به [[مصر]] تبعید شدند و او پس از مدتی در مصر درگذشت.<ref>الدرر السنیه، ص۵۳؛ السلفیة بین اهل السنة و الامامیه، ص۳۵۹؛ الفجر الصادق، ص۲۰.</ref> اما نوادگان وی به عربستان بازگشتند که در ریاض مشهورند و برخی مناصب همچون مدیریت امنیت ملی، سفارت سعودی در [[بحرین]] و ریاست تشریفات را بر عهده دارند.<ref>علماء نجد، ج۳، ص۱۱۷.</ref> علی بن محمد نیز که به مصر تبعید شد، به سال ۱۲۴۵ق. در [[قاهره]] درگذشت. نسل او از تنها بازمانده‌اش محمد هستند که به آل عبدالعزیز بن محمد مشهورند.<ref>علماء نجد، ج۵، ص۲۸۴.</ref> از نسل حسن و حسین، دو پسر دیگر شیخ محمد، بسیاری زاده شده‌اند. هم اکنون از نسل حسین شماری بسیار در درعیه زندگی می‌کنند.<ref>الدرر السنیه، ص۵۳.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==جایگاه دینی و سیاسی آل شیخ== | ==جایگاه دینی و سیاسی آل شیخ== | ||
به مرور زمان در سایه رابطه دو سویه [[آل سعود]] و آل شیخ، [[عربستان سعودی]] زیر نفوذ کامل این دو خانواده قرار گرفت. آل شیخ از قدرت سیاسی آل سعود برای اعمال نفوذ مذهبی سود جست و آل سعود مشروعیت بسیاری از اعمال خود را از فتاوای آل شیخ یافت. وصلت‌های فراوان آل شیخ با آل‌سعود<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۴۹.</ref> نیز به قدرت بیشتر و یکپارچگی خانوادگی‌شان یاری رسانده است.<ref>جزیرة العرب، ص۳۰۶.</ref> در پی گسترش قدرت و نفوذ آل شیخ، اداره کارهای کشور در دو حوزه سیاسی و دینی به دست آنها افتاد؛ به گونه‌ای که سه تن از وزرای کابینه، یعنی وزیر دادگستری، وزیر حج و شئون اسلامی و وزیر اوقاف، دعوت و ارشاد با مشورت آل شیخ انتخاب می‌شوند.<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۴۹.</ref> تشکیلات قوه قضائیه از زمان ملک عبدالعزیز به صورت تدریجی و مرحله‌ای تحول یافته و بر مبنای شریعت [[وهابیت|وهابی]] و زیر نظر مفتی بزرگ آل شیخ اداره می‌شود.<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۱۰۳.</ref> وزارت | به مرور زمان در سایه رابطه دو سویه [[آل سعود]] و آل شیخ، [[عربستان سعودی]] زیر نفوذ کامل این دو خانواده قرار گرفت. آل شیخ از قدرت سیاسی آل سعود برای اعمال نفوذ مذهبی سود جست و آل سعود مشروعیت بسیاری از اعمال خود را از فتاوای آل شیخ یافت. وصلت‌های فراوان آل شیخ با آل‌سعود<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۴۹.</ref> نیز به قدرت بیشتر و یکپارچگی خانوادگی‌شان یاری رسانده است.<ref>جزیرة العرب، ص۳۰۶.</ref> در پی گسترش قدرت و نفوذ آل شیخ، اداره کارهای کشور در دو حوزه سیاسی و دینی به دست آنها افتاد؛ به گونه‌ای که سه تن از وزرای کابینه، یعنی وزیر دادگستری، وزیر حج و شئون اسلامی و وزیر اوقاف، دعوت و ارشاد با مشورت آل شیخ انتخاب می‌شوند.<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۴۹.</ref> تشکیلات قوه قضائیه از زمان ملک عبدالعزیز به صورت تدریجی و مرحله‌ای تحول یافته و بر مبنای شریعت [[وهابیت|وهابی]] و زیر نظر مفتی بزرگ آل شیخ اداره می‌شود.<ref>شناسنامه فرهنگی عربستان، ص۱۰۳.</ref> وزارت عدل ، هسته اصلی این تشکیلات، به سال ۱۳۸۲ق. در زمان [[ملک فیصل]] تشکیل شد.<ref>شناخت عربستان، ص۱۱۹.</ref> | ||
=== اشخاص مهم در مناصب قضاوت و فتوا === | === اشخاص مهم در مناصب قضاوت و فتوا === | ||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http:// | | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/9548 | ||
| عنوان = آل شیخ | | عنوان = آل شیخ | ||
| نویسنده = فریده منبری | | نویسنده = فریده منبری | ||