در حال ویرایش آیه حج
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲۱]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Jalalyaghmoori }} | ||
'''آیه حج''' نود و هفتمین | |||
== | '''آیه حج'''؛ نود و هفتمین [[آیه]] [[سوره]] [[سوره آلعمران|آلعمران]] و دربردارنده تشریع [[وجوب]] [[حج]] است. | ||
== مضمون آیه == | |||
بر اساس این آیه، خداوند حج را بر کسانی واجب کرده که [[استطاعت]] آن را داشته باشند و هر کس از آن روی گرداند و ناسپاسی کند، خداوند از جهانیان بینیاز است: | |||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|عرض=85 | |عرض=85 | ||
خط ۱۲: | خط ۱۴: | ||
|تورفتگی=0 | |تورفتگی=0 | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
|عنوان={{عربی|اندازه=92%| فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّـهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ.<ref> | |عنوان={{عربی|اندازه=92%| فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّـهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ. <ref>آل عمران/3، 97</ref>}} | ||
| در آن، نشانههايى روشن است [از جمله] مقام ابراهيم است؛ و هر كه در آن درآيد در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد. و هر كه كفر ورزد، يقيناً خداوند از جهانيان بىنياز است.<ref>ترجمه فولادوند</ref> | | در آن، نشانههايى روشن است [از جمله] مقام ابراهيم است؛ و هر كه در آن درآيد در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد. و هر كه كفر ورزد، يقيناً خداوند از جهانيان بىنياز است.<ref>ترجمه فولادوند</ref> | ||
}} | }} | ||
آیات مربوط به حج و ارکان و [[احکام]] آن بسیارند و در سورههای قرآن پراکندهاند؛ اما آیه معروف به «آیه حجّ» که بسیاری از [[مفسر|مفسران]] و دانشپژوهان از آن با همین تعبیر یاد کردهاند<ref>احکام القرآن، ج3، ص17؛ تفسیر ابن کثیر، ج2، ص70؛ الدر المنثور، ج2، ص52.</ref> آیه 97 آل عمران/3 است. افزون بر این، برخی از مفسران و [[فقیه|فقها]] از آیه 196 [[سوره بقره|بقره]]/2<ref>التفسیر الکبیر، ج5، ص153.</ref> و آیه 27 حجّ/22<ref>ریاض المسائل، ج6، ص31.</ref> به آیه حجّ تعبیر کردهاند. | |||
بر پایه برخی نقلها، آخرین آیهای که در [[مدینه النبی|مدینه]] پیش از حرکت [[پیامبر(ص)]] به سوی [[مکه]] برای انجام مناسک حج نازل شد، همین آیه حجّ بود.<ref>احکام القرآن، ج3، ص17-18.</ref> بر اساس نقلی دیگر، این آیه همراه دیگر آیات سوره آل عمران در [[سال سوم هجرت]] در مدینه نازل شد و پیامبر(ص) تا [[سال دهم هجرت]] به گزاردن حج توفیق نیافت.<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص144.</ref> | |||
برخی | |||
== | == معارف آیه == | ||
=== | === تشریع وجوب حج=== | ||
بر | مفسران درباره زمان تشریع وجوب حج بر یک نظر نیستند. برخی بر این باورند که [[وجوب]] حج در زمان [[ابراهیم(ع)]] تشریع شد؛ چنانکه در [[آیه]] 27 [[سوره حجّ|حجّ/22]] آمده است. ابراهیم(ع) مردم را به حج فراخواند و این وجوب تا روزگار [[بعثت]] [[محمد بن عبدالله(ص)|پیامبر گرامی(ص)]] ادامه یافت<ref>احکام القرآن، ج5، ص64.</ref> و آیه {'''وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ البَیتِ'''} همان وجوب را امضا کرد.<ref>المیزان، ج4، ص355.</ref> گروهی دیگر با این باور که سوره حج [[سورههای مکی قرآن|مکی]] است، دلالت آیه {'''وَأَذِّن فِی النَّاسِ بِالحَجِّ'''} (حجّ/22، 27) بر وجوب حج را مربوط به پیش از [[هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه|هجرت]] دانستهاند.<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص144.</ref> برخی دیگر به دلیل نزول سوره آل عمران و آیه {'''وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ البَیتِ'''} در [[سال سوم هجرت]]<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص144؛ المنیر، ج4، ص16.</ref>، تشریع وجوب حج را مربوط به همان سال دانستهاند. گروهی نیز نزول آیه 196 [[سوره بقره|بقره/2]] در [[سال ششم هجرت]]<ref>التفسیر الکبیر، ج5، ص153؛ کنز العرفان، ج1، ص266، 274.</ref> یا نزول آیه 96 [[سوره آلعمران|آل عمران/3]] را سبب وجوب حج دانستهاند<ref>مسالک الافهام، ج2، ص119.</ref>؛ اما بسیاری از مفسران وجوب حج را مربوط به [[سال دهم هجری|سال دهم]]<ref>احکام القرآن، ج5، ص64؛ التبیان، ج7، ص309؛ کنز العرفان، ج1، ص268.</ref> با نزول آیه 97 آل عمران یا آیه 27 حج دانستهاند. روایتهایی از [[معصومان(ع)]]: نیز مؤید همین سخن است.<ref>الکافی، ج4، ص245.</ref> برخی وجود لام در (لِلَّهِ} و کلمه {عَلَى} در آیه {وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ البَیتِ} و نیز جمله خبریه و اسمیه بودن آن را موجب دلالت بر وجوب حج و تأکید بر آن دانستهاند.<ref>کنز العرفان، ج1، ص267.</ref> | ||
=== | ===عمومیت خطاب=== | ||
در | برخی بر عمومیت خطاب در آیه حج ادعای [[اجماع]] کردهاند؛ یعنی همگان اعم از مرد، زن، [[مومن]] و [[کافر]] را در بر میگیرد؛ اما به جهت عدم توجه [[تکلیف]] به صغیر، شامل وی نمیشود.<ref>روض الجنان، ج4، ص447؛ تفسیر قرطبی، ج4، ص144؛ المنیر، ج4، ص18.</ref> بر اساس [[روایت|روایتی]]، پیامبر گرامی(ص) پیروان سایر [[دین|ادیان]] را نیز مخاطب آیه دانست و آنان را به انجام حج فرمان داد؛ ولی ایشان از به جای آوردن آن سر باززدند و بدین جهت آیه97 آل عمران/3: {'''وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِی عَنِ العَالَمِینَ'''} نازل شد.<ref>جامع البیان، ج4، ص29؛ روض الجنان، ج4، ص450.</ref> [[فقیه|فقیهان]] [[شیعه]] و برخی از فقیهان [[اهل سنت]] بر این باورند که بر پایه این آیه، حج بر کافران، همانند مؤمنان واجب است و [[اسلام]] فقط [[شرط صحت]] آن دانسته شده است نه [[شرط وجوب]].<ref>منتهی المطلب، ج2، ص659.</ref> برخی دیگر بر این باورند که حج [[عبادت]] است و کافران به عبادات اسلامی مکلف نیستند.<ref>المجموع، ج7، ص18؛ کشاف القناع، ج2، ص439.</ref> | ||
=== | ===وجوب مقید به استطاعت=== | ||
در آیه {'''وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ البَیتِ مَنِ استَطَاعَ إِلَیهِ سَبِیلا'''} وجوب حج به استطاعت مشروط شده است.<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص145.</ref> مفسران و فقیهان درباره [[استطاعت]] که شرط وجوب حج است، اختلافنظر دارند.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص122.</ref> برخی استطاعت را توان تأمین هزینه سفر و مَرکَب (<small>وسیله نقلیه</small>) معنا کردهاند؛ چنانکه روایتی از [[محمد بن عبدالله(ص)|رسول خدا(ص)]] مؤید همین مطلب است.<ref>جامع البیان، ج2، ص22؛ الدر المنثور، ج2، ص55.</ref> برخی دیگر استطاعت را به صحت بدن و توان راهرفتن تفسیر کردهاند.<ref>مجمع البیان، ج4، ص799؛ روض الجنان، ج4، ص448.</ref> بسیاری از فقیهان شیعه و نیز برخی از اهل سنت<ref>جامع البیان، ج4، ص26؛ کنز العرفان، ج1، ص264.</ref> مقصود از استطاعت را در آیه عام دانستهاند که شامل [[استطاعت مالی]]، [[استطاعت جانی|جانی]]، [[استطاعت طریقی|طریقی]] و [[استطاعت زمانی|زمانی]] میشود<ref>کنز العرفان، ج1، ص264؛ الدر المنثور، ج2، ص55-56.</ref>؛ چنانکه [[حضرت علی(ع)]] مقصود از «سبیل» در آیه را صحت بدن و هزینه و مَرکَب سفر دانسته است.<ref>جامع البیان، ج4، ص26.</ref> [[روایت|روایتهای]] دیگر [[معصومان(ع)|معصومان]]: نیز مؤید همین معنا هستند.<ref>کنز العرفان، ج1، ص264.</ref> | |||
==== حج از | ===وجوب حج و فوریت آن=== | ||
بر اساس آیه | برخی از [[مفسر|مفسران]] [[اهل سنت]] نزول آیه حج در سال سوم هجرت و حج نگزاردن [[پیامبر(ص)|پیامبر]] تا سال دهم هجرت را دلیل عدم فوریت [[وجوب]] [[حج]] دانستهاند.<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص144؛ المجموع، ج7، ص102.</ref> [[فقیه|فقیهان]] [[شیعه]] و بسیاری از [[اهل سنت]] بر اساس آیه حج و آیه 196 بقره/2 بر فوریت انجام [[حج]] پس از حصول [[استطاعت]] و بقیه شروط وجوب حج استدلال کردهاند.<ref>الخلاف، ج2، ص257؛ المجموع، ج7، ص103؛ المنیر، ج4، ص16؛ کشف الغطاء، ج2، ص429.</ref> در این زمینه ادعای اتفاقنظر نیز شده است.<ref>جواهر الکلام، ج17، ص223.</ref> | ||
===تکرار حج=== | |||
بر اساس آیه حج و دیگر آیات مربوط به آن، بر هر انسانی یک بار حج واجب میشود<ref>شرائع الاسلام، ج1، ص163؛ ارشاد الاذهان، ج1، ص307.</ref>؛ زیرا امر به حج در آیات، بر ایجاد ماهیت حج دلالت دارد و ایجاد ماهیت با انجام یک بار محقق میگردد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص15؛ جواهر الکلام، ج17، ص220.</ref> افزون بر اجماع بر این مطلب که برخی ادعا کردهاند<ref>جواهر الکلام، ج17، ص220.</ref>، پاسخ رسول خدا به سؤالکنندگان در این زمینه، مؤید همین مطلب است.<ref>تفسیر قرطبی، ج4، ص144؛ الدر المنثور، ج4، ص55.</ref> | |||
===خروج از دایره اسلام=== | |||
مفسران مقصود از {'''مَن کَفَر'''} را در آیه حج کسی دانستهاند که منکر وجوب حج گردد<ref>جامع البیان، ج4، ص27؛ التبیان، ج2، ص538.</ref>؛ اما کسی که به وجوب آن معتقد باشد ولی حج را ترک کند، کافر قلمداد نمیشود.<ref>الکافی، ج4، ص266؛ التبیان، ج2، ص538؛ وسائل الشیعه، ج11، ص16.</ref> بر پایه سخن برخی از مفسران، مقصود از {'''وَ مَن كَفَرَ'''} [[کفر]] به معنای خروج از دایره [[اسلام]] نیست، بلکه [[کفران نعمت|کُفران نعمت]] است؛ زیرا امتثال امر الهی، شکر نعمت و عدم اطاعت آن کفران نعمت است.<ref>مجمع البیان، ج2، ص799؛ روح المعانی، ج1، ص115.</ref> این حدیث پیامبر گرامی(ص) حمل بر سخت گرفتن بر ترککنندگان حج شده که ذیل آیه حجّ فرمود: هر کس هزینه سفر و مرکب آن را داشته باشد و حج نگزارد، به دین [[یهودی|یهود]] یا [[نصرانی|نصارا]] از دنیا میرود.<ref>جامع البیان، ج7، ص113؛ تفسیر قرطبی، ج4، ص153؛ الدر المنثور، ج2، ص56.</ref> | |||
===اخلاص در حج=== | |||
بر اساس آیه 97 آل عمران/3 حج از حقوق الهی بر بندگان است: {وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ البَیتِ} و بندگان خدا باید از روی اخلاص، حج را برای خداوند انجام دهند. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۵۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*'''احكام القرآن''': الجصاص (م.370ق.)، به كوشش قمحاوی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1405ق؛ | |||
*'''ارشاد الاذهان''': العلامة الحلی (م 726ق.)، به كوشش فارس الحسون، قم، نشر اسلامی، 1410ق؛ | |||
*'''التبیان''': الطوسی (م.460ق.)، به كوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛ | |||
*'''تذكرة الفقهاء''': العلامة الحلی (م.726ق.)، قم، آل البیت:، 1414ق؛ | |||
*'''تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم)''': ابن كثیر (م.774ق.)، به كوشش شمس الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1419ق؛ | |||
*''' | *'''التفسیر الكبیر''': الفخر الرازی (م.606ق.)، قم، دفتر تبلیغات، 1413ق؛ | ||
*'''التبیان''': الطوسی (م. | *'''تفسیر قرطبی (الجامع لأحكام القرآن)''': القرطبی (م.671ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1405ق؛ | ||
*'''تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم)''': ابن | *'''جامع البیان''': الطبری (م.310ق.)، به كوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفكر، 1415ق؛ | ||
*'''التفسیر | *'''جواهر الكلام''': النجفی (م.1266ق.)، به كوشش قوچانی و دیگران، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛ | ||
*'''تفسیر قرطبی (الجامع | *'''الخلاف''': الطوسی (م.460ق.)، به كوشش سید علی خراسانی و دیگران، قم، نشر اسلامی، 1418ق؛ | ||
*'''جامع البیان''': الطبری (م. | *'''الدر المنثور''': السیوطی (م.911ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1421ق؛ | ||
*''' | *'''روح المعانی''': الآلوسی (م.1270ق.)، به كوشش علی عبدالباری، بیروت، 1415ق؛ | ||
*'''الخلاف''': الطوسی (م. | *'''روض الجنان''': ابوالفتوح رازی (م.554ق.)، به كوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، 1375ش؛ | ||
*'''الدر المنثور''': السیوطی (م. | *'''ریاض المسائل''': سید علی الطباطبائی (م.1231ق.)، قم، النشر الاسلامی، 1412ق؛ | ||
*'''روح المعانی''': الآلوسی (م. | *'''شرائع الاسلام''': المحقق الحلی (م.676ق.)، به كوشش سید صادق شیرازی، تهران، استقلال، 1409ق؛ | ||
*'''ریاض المسائل''': سید علی الطباطبائی (م. | *'''الكافی''': الكلینی (م.329ق.)، به كوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش؛ | ||
*''' | *'''كشاف القناع''': منصور البهوتی (م.1051ق.)، به كوشش محمد حسن، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق؛ | ||
*''' | *'''كشف الغطاء''': كاشف الغطاء (م.1227ق.)، مهدوی، اصفهان؛ | ||
*''' | *'''كنز العرفان فی فقه القرآن''': الفاضل المقداد (م.826ق.)، به كوشش بهبودی، تهران، مرتضوی، 1373ش؛ | ||
*'''مجمع البیان''': الطبرسی (م. | *'''مجمع البیان''': الطبرسی (م.548ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1406ق؛ | ||
*'''المجموع شرح المهذب''': النووی (م. | *'''المجموع شرح المهذب''': النووی (م.676ق.)، دار الفكر؛ | ||
*'''منتهی المطلب''': العلامة الحلی (م. | *'''مسالك الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام''': الشهید الثانی (م.965ق.)، قم، معارف اسلامی، 1416ق؛ | ||
*'''المنیر''': وهبة الزحیلی، | *'''منتهی المطلب''': العلامة الحلی (م.726ق.)، چاپ سنگی؛ | ||
*'''وسائل الشیعه''': الحر العاملی (م. | *'''المنیر''': وهبة الزحیلی، بیروت، دار الفكر المعاصر، 1411ق؛ | ||
*'''المیزان''': الطباطبایی (م.1402ق.)، بیروت، اعلمی، 1393ق؛ | |||
*'''وسائل الشیعه''': الحر العاملی (م.1104ق.)، قم، آل البیت:، 1412ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{آیات قرآنی مرتبط با حج}} | {{آیات قرآنی مرتبط با حج}} | ||