در حال ویرایش آیه ۳۴ سوره حج

== متن و ترجمه ==
{{قرآن
| متن = وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ
| ترجمه = و برای هر امتی عبادتی ویژه قرار داده‌ایم [که مشتمل بر قربانی است] تا نام خدا را بر آنچه که از دام‌های زبان‌بسته روزی آنان نموده ایم [به هنگام قربانی] ذکر کنند. پس [بدانید که] معبود شما خدای یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده.
}}
{{قرآن
| متن = الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
| ترجمه = همانان که وقتی خدا یاد شود، دل‌هایشان می‌هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان می‌رسد، شکیبایند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزی آنان نمودیم، انفاق می‌کنند.
}}

== شرح واژگان ==
واژه «منسك» از ريشه نَسْك است كه با توجه به ساختار مصدرى آن به معناى مطلق عبادت و وسيله تقرب است؛<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه نسک.</ref> چنانكه در آیه {{آیه|إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ
}}<ref>سوره انعام، آیه ١۶٢.</ref> به همین معنا به‌کار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است، چنانكه « نسيكة » در خصوص [[ذبیحه|ذبيحه]] به كار مى‌رود.<ref>درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>

«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرام‌بخش است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> احمد بن محمد فیومی، لغت‌شناس، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> به باور برخی، این معنا اشاره به کاربرد قرآنی این واژه دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>

== چشم‌انداز ==

== محتوا ==

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==

{{برگرفتگی
| پیش از لینک = کتاب
| منبع = درسنامه تفسیر آیات حج،
| پس از لینک = محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش.
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761

}}'''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.

'''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق.

'''مفردات الفاظ القرآن'''، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.
[[رده:آیه های مربوط به حج]]