در حال ویرایش اثایه

'''اَثایه''' مکانی است در راه جحه که محل نماز صبح [[پیامبر(ص)]] در [[حجة الوداع]] بود. بعدها به همین مناسبت مسجدی در این مکان بناشد. این مکان استراحتگاهی در فاصله ۲۵ فرسخی شهر [[مدینه]] به سمت [[مکه]] بود. امروزه چندین چاه به نام بئار الشفیه در این مکان وجود دارد.

==واژه‌شناسی==
أَثایة به کسر، فتح و ضم همزه تلفظ شده است<ref>سبل الهدی، ج۸، ص۴۹۱؛ المعالم الاثیره، ص۱۵.</ref> که فتح آن معروف‌تر است. برخی نیز آن را «أثاثة» یا «أثانة»آورده‌اند.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۹۰؛ المعالم الاثیره، ص۱۹.</ref>

== محدوده جغرافیایی ==
أثایة مکانی معروف در راه [[جحفه|جُحفه]] در فاصله ۲۵ فرسخی [[مدینه]]<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۹۰؛ مراصد الاطلاع، ج۱، ص۲۵.</ref> و حدود چهار کیلومتری راه شوسه منتهی به [[یمن]] است.<ref>المعالم الاثیره، ترجمه، ص۱۹.</ref> این مکان حد فاصل و مرز میان دو منطقه [[حجاز]] و [[تهامه]] به شمار می‌آید.<ref>معجم ما استعجم، ج۱، ص۱۱؛ ج۳، ص۸۰۵.</ref> برخی با افزودن کلمه «آبار» (چاه‌های آب)، یا «شرف» به ابتدای این کلمه، آن را «آبار الاثایه» و «شرف الاثایه»<ref>المعالم الاثیره، ترجمه، ص۲۴، ۲۰۹.</ref> معرفی کرده‌اند.

==محل نماز صبح پیامبر(ص)==
در [[حجة الوداع]] آن‌گاه که [[پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] برای انجام اعمال [[حج]] از [[مدینه]] به سمت [[مکه]] می‌رفت، نماز صبح‌ را در این منطقه خواند<ref>المغازی، ج۳، ص۱۰۹۳؛ امتاع الاسماع، ج۲، ص۱۰۵.</ref> و بعدها به همین سبب مسجدی در این مکان بنا شد.<ref>معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۷۰.</ref> در همین مکان، شتر [[ابوبکر]] که مسئولیت نگهداری آن بر عهده غلام ابوبکر و حامل مواد غذایی پیامبر(ص) در حجة الوداع بود، گم شد و پس از مدتی یکی از [[صحابه]] آن را یافت.<ref>امتاع الاسماع، ج۲، ص۱۰۵.</ref>

==مکان امروزی==
اثایه امروزه میان مسافران و بومیان به نام «بئار الشفیه»، چند چاه آب در حدود ۳۴ کیلومتری مُسَیجِد در راه [[مدینه]] به [[بدر]]، معروف است. بعضی از این چاه‌ها هنوز هم آب دارند.<ref>المعالم الاثیره، ص۱۵.</ref> در آن‌جا مسجدی نیز برای [[پیامبر(ص)|رسول خدا]]ست<ref>المعالم الاثیره، ص۱۷۶.</ref> که گویا همان مسجد الأثایه است.

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه
 | آدرس = 
 | عنوان = 
 | نویسنده = سید علی حسین‌پور
}}
* '''امتاع الاسماع''': المقریزی (م.۸۴۵ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق
* '''سبل الهدی''': محمد بن یوسف الصالحی (م.۹۴۲ق.)، به کوشش عادل احمد و علی محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق
* '''مراصد الاطلاع''': صفی الدین عبدالمؤمن بغدادی (م.۷۳۹ق.)، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق
* '''المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، ترجمه: شیخی، تهران، مشعر، ۱۳۸۳ش
* '''المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، دمشق، دار القلم، ۱۴۱۱ق
* '''معجم الادباء''': یاقوت الحموی (م.۶۲۶ق.)، دار المغرب الاسلامی، ۱۹۹۳م
* '''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (م.۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م
* '''معجم ما استعجم''': عبدالله البکری (م.۴۸۷ق.)، به کوشش السقاء، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۰۳ق
* '''المغازی''': الواقدی (م.۲۰۷ق.)، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۹ق.
{{پایان}}

[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]