در حال ویرایش احبار
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۳: | خط ۳: | ||
بر پایه آیات قرآن و دیگر منابع اسلامی، احبار یهود نشانهها و محل ظهور و هجرت [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] را در تورات و زبور خوانده و از نسلهای گذشته شنیده بودند؛ اما بسیاری از آنان این حقایق را کتمان میکردند. همچنین گفتوگوها و مناظرههایی میان احبار یهود و [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] صورت گرفت. | بر پایه آیات قرآن و دیگر منابع اسلامی، احبار یهود نشانهها و محل ظهور و هجرت [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] را در تورات و زبور خوانده و از نسلهای گذشته شنیده بودند؛ اما بسیاری از آنان این حقایق را کتمان میکردند. همچنین گفتوگوها و مناظرههایی میان احبار یهود و [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] صورت گرفت. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
احبار در لغت بهمعنای عالم و دانشمند<ref>مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵</ref> و در اصطلاح به دانشمندان اهل کتاب گفته میشود. برخی آن را مخصوص دانشمندان یهود دانستهاند؛ هرچند که بعدها [[ | احبار در لغت بهمعنای عالم و دانشمند<ref>مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵</ref> و در اصطلاح به دانشمندان اهل کتاب گفته میشود. برخی آن را مخصوص دانشمندان یهود دانستهاند؛ هرچند که بعدها [[مسلمان]] هم شده باشند.<ref>العین، ج۳، ص۲۱۸؛ التفسیر الکبیر، ج۱۶، ص۳۷.</ref> | ||
به گفته سید محمدحسین طباطبائی، مفسر شیعه، احبار، گروهی از علمای اهل کتاب بودند که احکام و دستورات خداوند را حفظ میکردند تا از تغییر و تحریف محفوظ بماند.<ref>المیزان، ج۵، ص۳۴۲.</ref> | به گفته سید محمدحسین طباطبائی، مفسر شیعه، احبار، گروهی از علمای اهل کتاب بودند که احکام و دستورات خداوند را حفظ میکردند تا از تغییر و تحریف محفوظ بماند.<ref>المیزان، ج۵، ص۳۴۲.</ref> |