در حال ویرایش احجار المراء

{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad  }}

 

'''اَحجارُ المِراء''': جایگاه دیدار پیامبر با جبرئیل در مدینه، نزدیک قبا.

این نام از دو واژه اَحجار جمع حَجَر به معنای سنگ‌ و مِراء جایی از [[قبا|قُبا]] ترکیب یافته است. مِراء جمع مَروه<ref>النهایه، ج۴، ص۳۲۳؛ لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷۵-۲۷۶، «مرو»؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۱۹۴، «مرو».</ref> به معنای سنگ سفید اشتعال‌پذیر<ref>النهایه، ج۴، ص۳۲۳؛ لسان العرب، ج۱۵، ص۲۷۵-۲۷۶؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۱۹۴، «مرو».</ref> است. مردم [[مدینه]] در منطقه احجار المراء قلعه‌های سنگی بلند ساخته بودند که «أُطم» نام داشت.<ref>لسان العرب، ج۱۲، ص۱۹، «اطم».</ref> [[بنی‌عمرو]] از تیره‌های [[اوس]] صاحب یکی از این بناها به نام «شُنَیف» بودند که نزدیک احجار المراء قرار داشت.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۱۵۴؛ المعالم الاثیره، ص۱۵۴.</ref> احجار المراء در منابع تاریخی، جغرافیایی و [[حدیثی]] نام دو مکان است: مکانی نزدیک مسجد قبا کنار [[نهر بنی غفار]] در مدینه منوره<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۱۵۴؛ ج۴، ص۱۰.</ref> و نیز جایی در [[مکه]] که محل گفت‌و‌گو و فخرفروشی [[قریش]] بوده است.<ref>اخبار مکه، ج۲، ص۲۱۳؛ معجم ما استعجم، ج۱، ص۱۱۷.</ref>

{{جعبه نقل قول | عنوان= حدیث احرف سبعه| نقل‌قول= برطبق منابع حدیثی [[اهل سنت]]، [[جبرئیل]] در احجار المراء حدیث [[احرف سبعه]] را برای [[پیامبر اسلام(ص)]] بیان کرده است.|تاریخ بایگانی | | منبع = | تراز = چپ| عرض = 32۰px | اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#DEB887| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}

در منابع روایی<ref>مسند ابی داود، ص۷۳؛ مسند احمد، ج۵، ص۳۸۵، ۴۰۰-۴۰۱، ۴۰۵؛ النهایه، ج۴، ص۳۲۲.</ref> و تفسیری<ref>جامع البیان، ج۱، ص۱۳.</ref> [[اهل سنت]]، در حدیثی درباره [[احرف سبعه]] آمده است: [[پیامبر(ص)]] هنگام ورود به مدینه، در احجار المراء در دیداری با [[جبرئیل]]، به او گفت: من بر امتی اُمّی مبعوث شده‌ام که توانایی خواندن ندارد و تاکنون کتابی نخوانده است. جبرئیل پاسخ داد: به راستی که [[قرآن]] بر هفت حرف نازل شده است. [[مسلمانان]] این [[روایت]] را دلیلی بر جواز [[قرائت‌های هفت‌گانه]] دانسته‌اند. این روایت مباحث بسیاری در [[علوم قرآنی]]، به ویژه فنون [[علم قرائت|قرائت]]، پدید آورده است.<ref>مسند احمد، ج۵، ص۱۳۲؛ الاحرف السبعة للقرآن، ج۱، ص۱۱؛ البیان، ص۱۷۵.</ref> در منابع [[شیعه امامی|شیعه]] این روایت نیامده است؛ اما در روایت‌های مشابه، بارها از بطن‌های هفت‌گانه قرآن سخن رفته است.

 

برخی از [[مکه|مکه‌شناسان]]، دیدار [[پیامبر(ص)]] با [[جبرئیل]] و [[حدیث]] پیش‌گفته را در جایی به نام «[[حصحاص]]» نزدیک [[ذی طوی|ذی طُوی]]<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۲۶۳.</ref> در یک فرسخی [[کعبه]] و نزدیک نهر کوچک [[بنی غفار]]در مکه دانسته‌اند که مدفن برخی از [[مهاجران]] بوده است؛<ref>اخبار مکه، ج۲، ص۲۱۳؛ معجم ما استعجم، ج۱، ص۱۱۷.</ref> اما برخی از صاحب‌نظران بر پایه ادله زیر، این دیدار و محل صدور روایت و احجار المراء را در [[مدینه]] می‌دانند:

*گواهی مدینه‌شناسان نام‌آور همچون [[سمهودی]] (م.۹۱۱ق.) بر وقوع این رخداد در مدینه؛<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۱۵۴؛ ج۴، ص۱۰.</ref>

*وجود ابی بن کعب مدنی در سند این حدیث که از اهالی مدینه و در شمار مسلمانان پس از [[هجرت]] بوده است؛<ref>الاستیعاب، ج۱، ص۶۵.</ref>

*[[اسلام]] پیش از هجرت در میان قبایل مختلف رواج نداشته تا اختلاف لهجه‌ها سبب اختلاف قرائت‌ها شود و حرف‌های هفت‌گانه به معنای قرائت با لهجه‌های مختلف معنا یابد؛ بلکه اسلام پس از هجرت در میان قبایل مختلف رواج یافته و زمینه اختلاف قرائت‌ها پدید آمده است.<ref>المعالم الاثیره، ص۲۹.</ref>

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]