در حال ویرایش احرام کعبه

{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۹]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad  }}

 

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

'''اِحرام کعبه'''، نمایان شدن پوشش سفید کعبه بر اثر بالا بردن پرده آن

بر پایه سنتی تاریخی، در اواخر ذی‌قعده پرده خانه خدا از چهار سو حدود یک قامت‌ و نیم بالا زده می‌شود. در این حال، لایه زیرین و سفید پوشش کعبه نمایان می‌گردد و حالتی همانند حج‌گزاران احرام بسته می‌یابد که در اصطلاح به آن «احرام کعبه» می‌گویند.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۲۸؛ رحلة ابن بطوطه، ج۱، ص۴۰۴؛ سفرنامه حجاز، ص۲۳۱.</ref> از این حالت به تشمیر کعبه نیز تعبیر می‌شود.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۷.</ref> (تصویر شماره ۱۸)

به‌گفته برخی، نخستین کسی که چنین کرد، مأمون عباسی بود.<ref>مکه و مدینه، ص۶۵.</ref> پاسداشت این سنت از آن روست که قداست پرده کعبه حفظ شود و با هجوم زائران مشتاق آسیب نبیند.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۲۸.</ref> در این روز، به رسم جشن، درِ کعبه به روی همگان گشوده می‌شد<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۲۸.</ref> و با نصب پرده جدید در روز عید سعید قربان، کعبه از احرام خارج می‌گشت.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۴۷-۲۴۸.</ref>

ابن جبیر (م.۵۴۰ق.) احرام کعبه را در روز ۲۷ ذی‌قعده هم‌زمان با روز فتح مکه گزارش کرده است.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۴۳؛ شفاء الغرام، ج۱، ص۲۳۸، ۲۴۷.</ref> فاسی (م.۸۳۲ق.) سخن او را گزارش کرده و افزوده که پرده کعبه روز ۲۵ ذی‌قعده بالا می‌رود و در ۲۷ ذی‌قعده کارگزاران کعبه قسمتی از پرده کعبه را که بالا برده‌اند، افزون بر بخش‌هایی دیگر تا روی در کعبه را قطع می‌نمایند و در روز عید قربان نیمه بالای پرده را عوض می‌کنند.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۳۸.</ref>

فاسی احتمال داده است که دلیل بریدن نیمی از پرده کعبه به دست کارگزاران کعبه، فروش زود هنگام آن به حاجیان مصری و شامی است که معمولاً در روزهای نخست ذی‌حجه وارد مکه می‌شدند. در گذشته شماری از حاجیان دیرتر به مکه می‌رسیدند و بی‌درنگ رهسپار عرفات می‌شدند و خرید بخش‌هایی از پرده کعبه را به روزهای پس از اعمال وامی‌گذاشتند و با توجه به این که پرده در روز عید قربان عوض می‌شد، آن را خریداری می‌کردند.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref>

  | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/9286

'''*رحلة ابن بطوطه''': ابن بطوطه (م.۷۷۹ق.)، رباط، آکادیمیة المملکة المغربیه، ۱۴۱۷ق؛

'''*رحلة ابن جبیر''': محمد بن‌احمد (م.۶۱۴ق.)، بیروت، دار مکتبة الهلال، ۱۹۸۶م؛

'''*سفرنامه حجاز''': محمد لبیب البتونی، ترجمه: انصاری، تهران، مشعر، ۱۳۸۱ش؛

'''*شفاء الغرام''': محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.)، به کوشش مصطفی محمد، مکه، النهضة الحدیثه، ۱۹۹۹م؛

'''*مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی''': عبیدالله محمد امین کردی، ترجمه: صابری، تهران، مشعر، ۱۳۸۰ش.