در حال ویرایش احمد بن علی نیشابوری
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
== اطلاعات شناسنامه‌ای == | == اطلاعات شناسنامه‌ای == | ||
ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان [[قاضی‌الحرمین]] [[عزیز بن عزیز]]، در سال ۳۶۴ق. در خانواده‌ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> وی در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> | ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان [[قاضی‌الحرمین]] [[عزیز بن عزیز]]، در سال ۳۶۴ق. در خانواده‌ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> وی در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> | ||
== مناصب در مکه و نیشابور == | == مناصب در مکه و نیشابور == | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
== اطلاعات علمی == | == اطلاعات علمی == | ||
احمد بن علی، در خاستگاه خود، [[نیشابور]]، از محضر اساتیدی چون [[ابوبکر طرازی]] (درگذشت ۳۸۵ق.<ref>الانساب، ج۴، ص۵۶- ۵۷.</ref> ) و [[معافی بن زکریا]] (درگذشت ۳۹۰ق.<ref>کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۳؛ الذریعه، ج۹،ق اول، ص۲۸۹.</ref> ) بهره برد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی به نشر دانش توجه ویژه داشت. از شاگردان او می‌توان [[حاکم حسکانی]] (درگذشت ۴۹۰ق.) نویسنده [[شواهد التنزیل]] را نام برد که کتاب الفوائد او تقریر درس استادش است.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث]] می‌پرداخت و بزرگانی بسیار در آن شرکت می‌کردند که از جمله آنها می‌توان به محمد پدر [[تقی الدین صیرفینی]] نویسنده کتاب [[المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور]] اشاره کرد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲.</ref> | احمد بن علی، در خاستگاه خود، [[نیشابور]]، از محضر اساتیدی چون [[ابوبکر طرازی]] (درگذشت ۳۸۵ق.<ref>الانساب، ج۴، ص۵۶- ۵۷.</ref> ) و [[معافی بن زکریا]] (درگذشت ۳۹۰ق.<ref>کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۳؛ الذریعه، ج۹،ق اول، ص۲۸۹.</ref> ) بهره برد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی به نشر دانش توجه ویژه داشت. از شاگردان او می‌توان [[حاکم حسکانی]] (درگذشت ۴۹۰ق.) نویسنده [[شواهد التنزیل]] را نام برد که کتاب الفوائد او تقریر درس استادش است.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث]] می‌پرداخت و بزرگانی بسیار در آن شرکت می‌کردند که از جمله آنها می‌توان به محمد پدر [[تقی الدین صیرفینی]] نویسنده کتاب [[المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور]] اشاره کرد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲.</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||