در حال ویرایش احمد بن محمد نیشابوری
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن محمد نیشابوری''' | '''احمد بن محمد نیشابوری''' قاضی [[حرمین]] در سال‌های پس از ۳۲۶ ق. نیشابوری از بزرگان مذهب [[حنفیه|حنفی]] در دوران خود به شمار می‌رفت. او [[فقه]] را از [[ابوحسین کرخی]] و [[ابوطاهر بن عباس]] و [[حدیث]] را از [[فضل بن حباب|ابوخلیفه فضل بن حباب]] و [[حسن بن سفیان]] فرا گرفت. نیشابوری ۱۰ سال در منصب قاضی الحرمین بود و قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد. افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند. | ||
== | |||
ابوحسین احمد بن محمد بن عبدالله نیشابوری از بزرگان [[ | ==نام، کنیه، اساتید== | ||
ابوحسین احمد بن محمد بن عبدالله نیشابوری از بزرگان مذهب [[حنفی]] در دوران خود به شمار می‌رفت.<ref>الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴؛ شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹.</ref> در منابع به سال تولد او تصریح نشده است. از آن‌جا که وی در ۲۱ [[محرم الحرام|محرم]] سال ۳۵۱ق.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.</ref> در [[نیشابور]]<ref>الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹؛ اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱.</ref> درگذشته و در این هنگام ۷۰ سال داشته است<ref>شذرات الذهب، ج۴، ص۲۶۹؛ العبر، ج۲، ص۲۹۶.</ref>، می‌توان تولد او را به سال ۲۸۱ق. دانست. وی [[فقه]] را نزد [[ابوحسین کرخی]] و [[ابوطاهر بن دباس|ابوطاهر بن دَبّاس]]<ref>اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱؛ الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۵-۲۶.</ref> و [[حدیث]] را در محضر ابوخلیفه [[فضل بن حباب|فضل بن حُباب]] و [[حسن بن سفیان]] فراگرفت.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ الوافی بالوفیات، ج۸، ص۲۴؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.</ref> او به نشر دانش اهمیتی ویژه می‌داد تا آن‌جا که به گفته بزرگانی مانند [[ابواسحاق شیرازی]]، فقیهان حنفی نیشابور از شاگردان او و [[ابوسهل زجاجی]] به شمار می‌آمدند.<ref>اخبار ابی حنیفه، ص۱۷۱؛ الجواهر المضیه، ج۲، ص۲۴۹.</ref> [[حاکم نیشابوری]] در گزارش اخباری از احمد بن محمد نیشابوری، به نقل از [[ابوبکر ابهری]]، از بزرگان مذهب [[مالکی]]، احمد را فقیه‌ترینِ دانشور [[خراسان]] دانسته است.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶؛ العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ العبر، ج۲، ص۲۹۷.</ref> | |||
== منصب قضاوت== | == منصب قضاوت== | ||
نیشابوری، چندی در [[موصل]] و [[رمله|رَمْله]] [[عراق]] به قضاوت پرداخت<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.</ref> و ۱۰ سال در منصب [[قاضی الحرمین]] بود.<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰.</ref> به اعتقاد قرشی، قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد و افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند.<ref>الجواهر المضیه، ج۲، ص۳۸۲.</ref> | نیشابوری، چندی در [[موصل]] و [[رمله|رَمْله]] [[عراق]] به قضاوت پرداخت<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶؛ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۶.</ref> و ۱۰ سال در منصب [[قاضی الحرمین]] بود.<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۵۰.</ref> به اعتقاد قرشی، قاضی الحرمین لقبی است که به او داده شد و افزون بر وی، خاندانش نیز با این لقب شناخته می‌شدند.<ref>الجواهر المضیه، ج۲، ص۳۸۲.</ref> | ||
او پس از دوری ۴۰ ساله از [[نیشابور]]، در سال ۳۳۶ق. به زادگاه خویش بازگشت و به سال ۳۴۵ق. عهده‌دار قضاوت این شهر شد.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶.</ref> علت بازگشت وی به نیشابور دانسته نیست. | او پس از دوری ۴۰ ساله از [[نیشابور]]، در سال ۳۳۶ق. به زادگاه خویش بازگشت و به سال ۳۴۵ق. عهده‌دار قضاوت این شهر شد.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۴۶.</ref> علت بازگشت وی به نیشابور دانسته نیست. | ||
=== بقای منصب قضاوت برای فرزندان=== | === بقای منصب قضاوت برای فرزندان=== | ||
فرزندان وی نیز تا چند نسل منصب قضاوت را بر عهده داشتند؛ از جمله قاضی ابونصر بن قاضی ابوحسین بن قاضی ابوالقاسم که همگی به ابوحسین قاضی الحرمین نسب می‌برند.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ج۱، ص۲۱۲.</ref> | فرزندان وی نیز تا چند نسل منصب قضاوت را بر عهده داشتند؛ از جمله قاضی ابونصر بن قاضی ابوحسین بن قاضی ابوالقاسم که همگی به ابوحسین قاضی الحرمین نسب می‌برند.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ج۱، ص۲۱۲.</ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http:// | | آدرس = http://phz.hajj.ir/422/9270 | ||
| عنوان = احمد بن محمد نیشابوری | | عنوان = احمد بن محمد نیشابوری | ||
| نویسنده = سید مجتبی حسینی | | نویسنده = سید مجتبی حسینی | ||