در حال ویرایش اسلام
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسلام'''، از ادیان | '''اسلام'''، از بزرگترین ادیان توحیدی و از شرایط صحت [[حج]] و [[عمره]] است. پیامبر این دین [[حضرت محمد(ص)]] است و پیروان او را مسلمان مینامند. حضرت محمد(ص) در [[مکه|شهر مکه]] در [[جزیرةالعرب|شبه جزیره عربستان]] زندگی میکرد و نخستین آیات [[قرآن]] در این شهر به سال 610 میلادی بر او نازل شد. او سیزده سال پس از [[بعثت]] به یثرب هجرت کرد و نخستین دولت - شهر مسلمانان در [[مدینه]] شکل گرفت و پس از مدتی قدرت سیاسی اصلی در [[جزیرةالعرب|جزیرة العرب]] شد. پس از وفات پیامبر(ص) نیز شهر مدینه تا پایان خلافت [[عثمان]] مرکز دولت اسلامی (خلافت اسلامی) بود. | ||
[[مکه]] و [[مدینه]] از شهرهای مقدس مسلمانان به شمار میرود. مکه محل برگزاری یک آیین سالانه به نام [[حج]] است. شکلی از این آیین پیش از اسلام نیز در مکه برگزار میشد. حج، یکی از عبادتهای [[واجب]] و از فروع اصلی و مورد تاکید دین اسلام است. مدینه نیز به دلیل قرار گرفتن [[قبر پیامبر|آرامگاه حضرت محمد]] در آن (که در داخل [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] قرار دارد) یکی از زیارتگاههای اصلی مسلمانان است. | [[مکه]] و [[مدینه]] از شهرهای مقدس مسلمانان به شمار میرود. مکه محل برگزاری یک آیین سالانه به نام [[حج]] است. شکلی از این آیین پیش از اسلام نیز در مکه برگزار میشد. حج، یکی از عبادتهای [[واجب]] و از فروع اصلی و مورد تاکید دین اسلام است. مدینه نیز به دلیل قرار گرفتن [[قبر پیامبر|آرامگاه حضرت محمد]] در آن (که در داخل [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] قرار دارد) یکی از زیارتگاههای اصلی مسلمانان است. | ||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
اسلام از ریشه «س ـ ل ـ م» به معنای سرسپردگی و تسلیم و در اصطلاح، اظهار پیروی از دینی است که [[حضرت محمد(ص)]] پیامبر آن است.<ref>العین، ج7، ص265-266؛ لسان العرب، ج12، ص293، «سلم»؛ التعریفات، ص39.</ref> پیرو دین اسلام در عربی «مُسْلِم» و در فارسی «مُسَلْمان» نامیده میشود. | اسلام از ریشه «س ـ ل ـ م» به معنای سرسپردگی و تسلیم و در اصطلاح، اظهار پیروی از دینی است که [[حضرت محمد(ص)]] پیامبر آن است.<ref>العین، ج7، ص265-266؛ لسان العرب، ج12، ص293، «سلم»؛ التعریفات، ص39.</ref> پیرو دین اسلام در عربی «مُسْلِم» و در فارسی «مُسَلْمان» نامیده میشود. | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
به گفته علامه طباطبایی، مفسر قرآن، هر فرد با گفتن دو جمله '''«اشهد ان لااله الا الله»''' و '''«اشهد ان محمدا رسول الله»''' که شهادت به یکتایی خدا و رسالت حضرت محمد(ص) است وارد دین اسلام شده و مسلمان خوانده میشود؛<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱،ص۳۰۱-۳۰۳.</ref> حتی اگر این شهادت زبانی بوده و قلبی نباشد.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱۸، ص۳۲۸.</ref> اما ایمان، همراه با خضوع و اطاعتِ توأم با اعتقاد قلبی است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱۸، ص۳۲۸</ref> | به گفته علامه طباطبایی، مفسر قرآن، هر فرد با گفتن دو جمله '''«اشهد ان لااله الا الله»''' و '''«اشهد ان محمدا رسول الله»''' که شهادت به یکتایی خدا و رسالت حضرت محمد(ص) است وارد دین اسلام شده و مسلمان خوانده میشود؛<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱،ص۳۰۱-۳۰۳.</ref> حتی اگر این شهادت زبانی بوده و قلبی نباشد.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱۸، ص۳۲۸.</ref> اما ایمان، همراه با خضوع و اطاعتِ توأم با اعتقاد قلبی است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج ۱۸، ص۳۲۸</ref> | ||
==ظهور اسلام در مکه == | |||
پیامبر اسلام از تیره [[بنی هاشم|بنیهاشم]]، از قبیله [[قریش]]، اصلیترین قبیله مکه بود. او پیش از بعثت، هر سال یک ماه را مجاور [[غار حرا]] شده، به عبادت میگذراند.<ref>. صحیح مسلم، نووی، ج2، ص140؛ فتح الباری، ج1، ص21.</ref> | |||
شبه جزیره عربستان سکونتگاه قبایل گوناگون عرب بود که بسیاری از آنها صحرانشین بودند. تنها در مناطقی مانند مکه، یثرب، طائف و [[یمن]]، شهرنشینی تا اندازهای رشد یافته و پدیدار شده بود.<ref>. البدء و التاریخ، ج4، ص31-33؛ الکامل، ج1، ص451-453؛ المفصل، ج5، ص478، 480؛ ج6، ص219، 224-225.</ref> | |||
یکی از آیینهای عربهای پیش از اسلام، [[حج]] بود. با توافق همه قبایل، افزون بر ماه رجب، سه ماه پیاپی ذیقعده، ذیحجه و محرم [[ماه حرام]] شمرده میشد و در آنها از نبرد و غارت پرهیز میکردند. این امر امنیت حاجیان را فراهم میکرد و به کاروانهای بازرگانی نیز اجازه میداد راهی بازارهای پیرامون مکه شوند.<ref>. امتاع الاسماع، ج8، ص309؛ المفصل، ج6، ص392؛ بحارالانوار، ج90، ص351.</ref>تیرههای قریش مناصب عمومی مکه و منصبهای حج و حرم از قبیل [[سقایت]] و [[حجابت]] را در اختیار داشتند.<ref>. البدایة و النهایه، ج2، ص263.</ref> | |||
شهر مکه بستری مناسب برای پیدایش دین اسلام بود؛ نخست به این سبب که از گونهای مرکزیت دینی بهره داشت و [[کعبه]] در آن قرار داشت. دوم آنکه این شهر مرکز بازرگانی بخشی مهم از عربستان بود و راههای مهم بازرگانی از آن میگذشتند و بازارهای سالانه در اطراف آن تشکیل میشد. <ref>. تاریخ یعقوبی، ج1، ص271؛ امتاع الاسماع، ج8، ص309.</ref> | |||
=== دعوت به اسلام در مکه === | |||
حضرت محمد در ۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل به پیامبری(بعثت) رسید و رسول خدا تا سه سال به صورت غیر علنی و پس از آن، به صورت آشکار به اسلام دعوت کرد. پس از دعوت آشکار، اشراف مکه و برخی مردم مکه به مبارزه با پیامبر(ص) و اسلام پرداختند.<ref>تاریخ صدر اسلام، ص ۲۳۵</ref> | |||
پیامبر ۱۳ سال مکیان را به اسلام فراخواند؛ اما تنها اندکی -که بیشتر آنها جوانان و تنگدستان بودند- به اسلام گرویدند.<ref>تاریخ صدر اسلام، ص ۲۴۹</ref> بزرگان مکه با پیامبر و دین جدید مخالف بودند و توانستند دین تازه را در مکه مهار کنند. برخی تاریخنگاران از به بنبست رسیدن دعوت اسلام در مکه سخن گفتهاند.<ref>تاريخ صدر اسلام، ص294.</ref> | |||
=== اسلام در | === دعوت به اسلام در ایام حج === | ||
در موسم حج بازارهای مشهور [[عکاظ]]، [[مجنه|مجنّه]] و [[ذو المجاز]] در نزدیکی مکه برپا میشدند و مکه میزبان جمعیتی انبوه از بازرگانان و زائران سراسر [[شبه جزیره عربستان|شبه جزیره]] بودند. بدینترتیب موسم حج فرصتی برای تبلیغ اسلام در میان زائران بود.<ref>الطبقات، ج1، ص170؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص24؛ البدایة و النهایه، ج3، ص54.</ref> گسترش اسلام به خارج از مکه از همین راه انجام شد. پیامبر در سال ۱۱ بعثت در ایام حج با تعدادی از مردم یثرب دیدار کرد. آنان اسلام آوردند و به یثرب بازگشتند. سال دوازدهم بعثت ۱۲ تن از مردم یثرب در ایام حج با پیامبر دیدار و با او بیعت کردند (بیعت عقبه اول). در سال سیزدهم بعثت ۷۵ نفر از مردم یثرب به حج آمدند و با پیامبر بیعت کردند (بیعت عقبه دوم) و از او دعوت کردند به یثرب بیاید.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۱۳۹، ۱۴۲، ۱۴۴، ۱۵۰</ref> | |||
== | == مدینه بستر پذیرش گسترده اسلام == | ||
هجرت مسلمانان به [[مدینه]] از سال سیزدهم هجرت آغاز شد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۱۶۱</ref> پیامبر در اول ربیع الاول سال ۱۴ بعثت هجرت کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۱۷۲</ref> پیامبر در سال ۱۲ ربیع الاول به محله قبا در مدینه وارد شد و چند روز بعد به مدینه رفت. زمینی در محله بنیمالک بن نجار برای بنای [[مسجد مدینه]] تعیین شد و بنای مسجد آغاز شد. | |||
=== حج در دوره اسلام مدنی === | |||
در ۱۰ سال حضور [[حضرت محمد(ص)|پیامبر]] در [[مدینه]]، ۱۰ بار [[حج|مراسم سالانه حج]] در [[مکه]] برگزار شد. در پنج سال نخست [[هجرت]]، به سبب وضعیت ستیزآمیز، حجگزاری برای پیامبر و مسلمانان امکان نداشت؛ اما مشرکان بر پایه سنت خود، آن را برگزار میکردند. | |||
تصمیم مهم پیامبر برای عمره، به سال ششم قمری پس از نزول آیه حج و عمره (وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمرَةَ لِلَّه) نازل شد. بیشتر سیرهنویسان، مفسران و فقیهان نیز تشریع حج را در همین هنگام میدانند.<ref>المعتبر، ج2، ص745-746؛ کشف الغطاء، ج2، ص428.</ref> رسول خدا خواب دیده بود که همراه اصحابش وارد [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] شدهاند.<ref>فتح، 27.</ref> او با موفقیتهایی که تا سال پنجم قمری به دست آورد، در سال ششم قمری تصمیم گرفت برای انجام [[عمره]] همراه یاران خود به مکه رود. این نخستین بار در دوران مدنی بود که پیامبر قصد عمره کرد. | |||
=== گسترش اسلام پس از پیامبر === | === گسترش اسلام پس از پیامبر === | ||
در دوران ۳۰ ساله خلافت خلفای سهگانه و روزگار امامت [[امام علی(ع)]] گسترش اسلام ادامه یافت و در شرق، غرب و شمال عربستان، مناطقی مهم چون ایران، عراق، مصر و شامات شامل فلسطین، سوریه، و لبنان به تصرف مسلمانان درآمد. اسلام در سدههای بعد نیز تا شبه قاره هند، غرب چین، مرکز افریقا، جنوب شرق آسیا، ماوراء النهر، آسیای صغیر و شبه جزیره بالکان در اروپا دامن گسترد. | پس از رحلت پیامبر و اختلاف در رهبری جامعه اسلامی، جنگهای رده، مسلمانان را متحد ساخت و رویارویی با قبایل و گروههایی که به بهانه پرداخت نکردن زکات از اسلام بیرون شدند، به گسترش اسلام انجامید. همین رویاروییها و رفتن به بیرون از شبه جزیره، مسلمانان را به این اندیشه واداشت که نفوذ اسلام را تا هرجا که ممکن است، بگسترند.<ref>نک: سیره خلفاء، ص334-336.</ref> در دوران ۳۰ ساله خلافت خلفای سهگانه و روزگار امامت [[امام علی(ع)]] گسترش اسلام ادامه یافت و در شرق، غرب و شمال عربستان، مناطقی مهم چون ایران، عراق، مصر و شامات شامل فلسطین، سوریه، و لبنان به تصرف مسلمانان درآمد. اسلام در سدههای بعد نیز تا شبه قاره هند، غرب چین، مرکز افریقا، جنوب شرق آسیا، ماوراء النهر، آسیای صغیر و شبه جزیره بالکان در اروپا دامن گسترد. | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== |