در حال ویرایش اسکان در حج
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363}} | |||
'''اسکان در حج'''، اسکان حجگزاران در مکه و مدینه | |||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
===در مکه=== | ===در مکه=== | ||
[[هاجر]] و [[اسماعیل(ع)]]، از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم(ع)]] در [[مکه]] ساکن شدند. ابراهیم(ع) از خداوند خواست دلهای مردم را به آنها متوجه کند.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۳۷.</ref> این موارد و پیدایش [[زمزم]] و ساخت [[کعبه]]، باعث شد قبیلههایی از [[جرهم]] در آنجا ساکن شوند. این قبیلهها، برای نگهداری احترام کعبه در بیشتر موارد چادرهای خود را در درههای اطراف کعبه بر پا میکردند.<ref>نک: المعارف، ص27؛ التاریخ القویم ج5 ص229-230؛ نک: المفصل، ج7، ص7-8.</ref> گرایش روزافزون مردم به سوی کعبه و [[زیارت]] آن، رونق بازارهای محلی و شکلگیری | [[هاجر]] و [[اسماعیل(ع)]]، از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم(ع)]] در [[مکه]] ساکن شدند. ابراهیم(ع) از خداوند خواست دلهای مردم را به آنها متوجه کند.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۳۷.</ref> این موارد و پیدایش [[زمزم]] و ساخت [[کعبه]]، باعث شد قبیلههایی از [[جرهم]] در آنجا ساکن شوند. این قبیلهها، برای نگهداری احترام کعبه در بیشتر موارد چادرهای خود را در درههای اطراف کعبه بر پا میکردند.<ref>نک: المعارف، ص27؛ التاریخ القویم ج5 ص229-230؛ نک: المفصل، ج7، ص7-8.</ref> گرایش روزافزون مردم به سوی کعبه و [[زیارت]] آن، رونق بازارهای محلی و شکلگیری کاروانهای تجاری در آن مسیر،<ref>المفصل، ج7، ص6.</ref> میهمانان مکه را بیشتر کرد و با توجه به چادرنشینی مردمان آن روزگار، اسکان آنها با مشکلی روبرو نمیشد. | ||
نخستین ساختمان، در کنار [[کعبه]] را [[دارالندوه]] دانستهاند، که | نخستین ساختمان، در کنار [[کعبه]] را [[دارالندوه]] دانستهاند، که قصی بن کلاب دو سده پیش از [[اسلام]] آن را ساخت و پس از آن [[قریش]]، اقدام به ساخت خانههایی در اطراف کعبه کردند.<ref>التاریخ القویم، ج5، ص230؛ المفصل، ج7، ص8.</ref> با ساخت خانههای گلی و سنگی، و یافتن ظاهر شهری در مکه،{{یادداشت|هرچند گروههای زیادی همچنان در چادرها زندگی میکردند.}} به تدریج، امر «اسکان»، در کنار اموری مانند سقایت{{یادداشت|آبرسانی به حاجیان.}} و [[رفادت]]،{{یادداشت|اطعام حجگزاران.}} برای پذیرایی از میهمانان کعبه افزوده شد و حجگزاران مجاز بودند به [[خانههای حرم|خانههای اهل مکه]] وارد شوند. بر پایه گزارشها، حجگزاران در دوره [[حضرت محمد(ص)]] در خانههای اهل مکه ساکن میشدند<ref>نک: اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص162-163؛ اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص218.</ref> و نه تنها از ورود حاجیان به خانههای اهل مکه جلوگیری نمیشد،<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص250.</ref> بلکه اهل مکه در سکونت دادن حاجیان، بر یکدیگر پیشی میگرفتند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164؛ نک: من لایحضره الفقیه، ج2، ص193؛ نک: الکافی، ج4، ص244.</ref> در روایاتی منسوب به حضرت محمد(ص)، از اجاره خانههای مکه نهی شده است.<ref name=":0">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> | ||
بر پایه گزارشها، در عصر خلفای چهارگانه، خانههای مکه در نداشت و حاجیان آزادنه بدان رفت و آمد، داشتند.<ref name=":1">الکافی، ج4، ص243ـ244؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، از در گذاشتن برای خانههای مکه منع کرد<ref name=":2">اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص251.</ref> و بستن در خانهها را مانعی برای اسکان حج و عمره گزاران میدانست.<ref name=":3">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص265.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور میدهد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4">نهج البلاغه، نامه 67؛ تفسیر شاهی، ج1، ص418.</ref> از [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به عنوان نخستین کسی که بر در خانه خود قفل زد، یاد شده است.<ref>الکافی، ج4، ص243 - 244، ح 1؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> هرچند زمان این گزارش معین نیست، ولی بنابر دیگر گزارشها در [[بنیامیه|دوره اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) مکیان، خانههای خود را به حاجیان اجاره میدادند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164.</ref> جز آنکه، عمر بن عبدالعزیز (حک ۹۹-۱۰۱ق) دستور داد از اجاره دادن خانههای مکه جلوگیری گردد، البته در زمان وی نیز اجاره پنهانی در مکه گزارش شده است.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> | بر پایه گزارشها، در عصر خلفای چهارگانه، خانههای مکه در نداشت و حاجیان آزادنه بدان رفت و آمد، داشتند.<ref name=":1">الکافی، ج4، ص243ـ244؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، از در گذاشتن برای خانههای مکه منع کرد<ref name=":2">اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص251.</ref> و بستن در خانهها را مانعی برای اسکان حج و عمره گزاران میدانست.<ref name=":3">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص265.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور میدهد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4">نهج البلاغه، نامه 67؛ تفسیر شاهی، ج1، ص418.</ref> از [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به عنوان نخستین کسی که بر در خانه خود قفل زد، یاد شده است.<ref>الکافی، ج4، ص243 - 244، ح 1؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> هرچند زمان این گزارش معین نیست، ولی بنابر دیگر گزارشها در [[بنیامیه|دوره اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) مکیان، خانههای خود را به حاجیان اجاره میدادند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164.</ref> جز آنکه، عمر بن عبدالعزیز (حک ۹۹-۱۰۱ق) دستور داد از اجاره دادن خانههای مکه جلوگیری گردد، البته در زمان وی نیز اجاره پنهانی در مکه گزارش شده است.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۱۶: | ||
بر پایه گزارشهای تاریخی، ساخت محلهایی برای اسکان حجگزاران، طی سدههای پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. برای نمونه، حاجیان [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] با رسیدن به مکه، در خانههایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، ساکن میشدند.<ref>سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> بر پایه گزارشهای کتب تاریخی، مسافران این کاروانسراها متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمان در کاروانسراهای ویژهای ساکن میشدند.<ref>رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونهای از این مکانها، مدرسه قایتبای بود که در موسم حج، محل اسکان حجگزاران میگردید و به اسکان امیران و شخصیتهای دولتی اختصاص داشت.<ref>الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref> | بر پایه گزارشهای تاریخی، ساخت محلهایی برای اسکان حجگزاران، طی سدههای پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. برای نمونه، حاجیان [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] با رسیدن به مکه، در خانههایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، ساکن میشدند.<ref>سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> بر پایه گزارشهای کتب تاریخی، مسافران این کاروانسراها متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمان در کاروانسراهای ویژهای ساکن میشدند.<ref>رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونهای از این مکانها، مدرسه قایتبای بود که در موسم حج، محل اسکان حجگزاران میگردید و به اسکان امیران و شخصیتهای دولتی اختصاص داشت.<ref>الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref> | ||
در [[دوره عثمانی]] (حک: ۶۹۹-۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حجگزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان [[اقامت در مکه|اقامت]] طولانی در مکه، تشویق به ترک شهر پس از اتمام اعمال و ممانعت از [[مجاور|مجاورت]] مگر برای بیماران یا بازماندگان از [[مناسک حج]]، از این جمله است.<ref>- Kanunnamesi’nin dördüncü maddesinin uygulanmasiFî 16 L. sene 1310 ve fî 21 Nisan sene 1309 / [3 Mayis 1893]Hicaz Valisi ve Yaver-i EkremSD, 2261/2</ref> در این دوران، مشکلی از جهت سکونت | در [[دوره عثمانی]] (حک: ۶۹۹-۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حجگزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان [[اقامت در مکه|اقامت]] طولانی در مکه، تشویق به ترک شهر پس از اتمام اعمال و ممانعت از [[مجاور|مجاورت]] مگر برای بیماران یا بازماندگان از [[مناسک حج]]، از این جمله است.<ref>- Kanunnamesi’nin dördüncü maddesinin uygulanmasiFî 16 L. sene 1310 ve fî 21 Nisan sene 1309 / [3 Mayis 1893]Hicaz Valisi ve Yaver-i EkremSD, 2261/2</ref> در این دوران، مشکلی از جهت سکونت کاروانهای حج نبوده و کاروانها در مسکن مناسب جا داده میشدند.<ref>موسوعه مرآة الحرمین، ج1، ص125؛ مرآة الحرمین، ج1، ص384.</ref> اسنادی از سکونت و پذیرایی از فقیران مانند اسکان حاجیان فقیر بخارا، [[افغانستان]] و [[ازبکستان|ازبک]] و بازسازی تکیه آنها از سوی حکومت عثمانی ثبت شده است.<ref>میقات حج، ش54، ص187، «حجاج ترکستان، راهها و دشواریها».</ref> | ||
اسکان و راهنمائی حاجیان در سده | اسکان و راهنمائی حاجیان در سده ۱۲ق. به شکلگیری گروههای موسوم به [[مطوف|مطوِّف]] انجامید که وظیفه فراهم کردن اسکان و راهنمائی حاجیان را در طول اقامت در [[حرمین]] و انجام مناسک حج بر عهده داشتند. از این دوره، اسکان حاجیان و تهیه امکانات لازم برای اقامت آنها از سوی مطوّفان یا نمایندگانشان در مکه و [[مدینه]] انجام میشد.<ref>- التاریخ القویم، ج2، ص213؛ حج نیکان، ص43.</ref> البته همچنان زائران کعبه، با مشکلات فراوانی از جمله سوء استفاده مالی برخی مطوفان<ref>- پنجاه سفر نامه، ج5، ص170؛ بسوی خدا میرویم، ص116.</ref> روبهرو بودند و گاهی اسکان حاجیان وضعیت مناسبی نداشت. برخی زائران در باغها، زیر سایه نخلها اقامت میکردند و کمبود آب برای شستوشو و وضعیت نامناسب بهداشتی برای بیشتر زائران کهنسال، امید بازگشت آنها را کاهش میداد.<ref>میقات حج، ج54؛ ص149، حج گزاری در سال آغازین انقلاب».</ref> | ||
در این دوره نیز [[رباط|کاروانسراهایی]] برای اسکان فقیران، غریبان و طالبان علوم دینی توسط نیکوکاران ساخته شد. این ساختمانها بیشتر، جایی برای اسکان شبانه بود و وسائل خوردن و آشامیدن نداشت. برخی از این اماکن، ویژه مردان و برخی مختص بانوان بود. این نوانخانهها که تعداد آنها در مکه بسیار بود، بیشتر در اطراف [[مسجدالحرام]] بودند که بیشتر آنها در جریان طرح توسعه دولت [[آل سعود|سعودی]] در سال ۱۳۷۵ق. ویران گردید.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص175.</ref> افزون بر کاروانسراها، خیمههایی نیز برای اسکان حاجیان در برخی مناطق مکه مانند معابده، برافراشته میگردید که به شهرهای چادری شبیه بود.<ref>میقات حج، ش 57، ص133، «شهرهای چادری».</ref> در کنار این موارد، خانههای اهل مکه نیز به صورت ضیافتی یا اجاره همچنان مورد استفاده مسافران و حاجیان قرار میگرفت. بهویژه محله «بابالعمره» که خانههایی با پنجرههای کوچک بسیار، توصیف شده است. منازل «حارةالصفا» در نزدیکی [[کوه صفا]] نیز، دارای خانههای زیبایی برای سکونت حاجیان ثروتمند بوده است.<ref>مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی، ص37.</ref> | در این دوره نیز [[رباط|کاروانسراهایی]] برای اسکان فقیران، غریبان و طالبان علوم دینی توسط نیکوکاران ساخته شد. این ساختمانها بیشتر، جایی برای اسکان شبانه بود و وسائل خوردن و آشامیدن نداشت. برخی از این اماکن، ویژه مردان و برخی مختص بانوان بود. این نوانخانهها که تعداد آنها در مکه بسیار بود، بیشتر در اطراف [[مسجدالحرام]] بودند که بیشتر آنها در جریان طرح توسعه دولت [[آل سعود|سعودی]] در سال ۱۳۷۵ق. ویران گردید.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص175.</ref> افزون بر کاروانسراها، خیمههایی نیز برای اسکان حاجیان در برخی مناطق مکه مانند معابده، برافراشته میگردید که به شهرهای چادری شبیه بود.<ref>میقات حج، ش 57، ص133، «شهرهای چادری».</ref> در کنار این موارد، خانههای اهل مکه نیز به صورت ضیافتی یا اجاره همچنان مورد استفاده مسافران و حاجیان قرار میگرفت. بهویژه محله «بابالعمره» که خانههایی با پنجرههای کوچک بسیار، توصیف شده است. منازل «حارةالصفا» در نزدیکی [[کوه صفا]] نیز، دارای خانههای زیبایی برای سکونت حاجیان ثروتمند بوده است.<ref>مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی، ص37.</ref> | ||
===در مدینه=== | ===در مدینه و جده=== | ||
پیشینه اختصاص مکانی در [[مدینه]] برای میهمانان حکومتی، در دوره [[حضرت محمد(ص)]] گزارش شده است؛ دارالکبری، نخستین خانهای بود که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت مییافتند به «دارالضیافه» معروف شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص242.</ref> از خانه «رمله بنت حارث» نیز، به عنوان استراحتگاه هیئتهایی که نزد پیامبر میآمدند، یاد شده است.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص216.</ref> | پیشینه اختصاص مکانی در [[مدینه]] برای میهمانان حکومتی، در دوره [[حضرت محمد(ص)]] گزارش شده است؛ دارالکبری، نخستین خانهای بود که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت مییافتند به «دارالضیافه» معروف شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص242.</ref> از خانه «رمله بنت حارث» نیز، به عنوان استراحتگاه هیئتهایی که نزد پیامبر میآمدند، یاد شده است.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص216.</ref> | ||
خط ۴۳: | خط ۳۷: | ||
اسکان حاجیان پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[حرمین]] در سال ۱۳۴۳ق. مانند گذشته، در بیشتر موارد بر عهده [[مطوف|مطوّفان]] بود. نخستین پادشاه سعودی، ملک عبدالعزیز، طی حکمی در همان سال این افراد را در کارهای خود ابقاء کرد. طی قوانینی در سالهای ۱۳۴۵ق، ۱۳۵۵ق، ۱۳۶۵ق و ۱۳۶۷ق. یکی از وظایف رسمی مطوفان آمادهسازی مسکن مناسب حجگزاران ذکر شد.<ref>- http://www.eumra.net قبول یا حج.</ref> در این دوره نیز، مطوفان با وساطت بین حجگزاران و مالکان خانههای مسکونی، اسکان حاجیان را آسان میکردند.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص213.</ref> طی حکمی در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثههای حج در انتخاب مسکن کاملاً استقلال یافته و برای عقد قرارداد اجاره با مالکان مسکن، نیاز به هیچ واسطه ای نبود و مؤسسه مطوّفین نظارت بر این امور را بر عهده داشتند.<ref>نک: دراسة خصائص المسکن الملائم، ص6.</ref> | اسکان حاجیان پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[حرمین]] در سال ۱۳۴۳ق. مانند گذشته، در بیشتر موارد بر عهده [[مطوف|مطوّفان]] بود. نخستین پادشاه سعودی، ملک عبدالعزیز، طی حکمی در همان سال این افراد را در کارهای خود ابقاء کرد. طی قوانینی در سالهای ۱۳۴۵ق، ۱۳۵۵ق، ۱۳۶۵ق و ۱۳۶۷ق. یکی از وظایف رسمی مطوفان آمادهسازی مسکن مناسب حجگزاران ذکر شد.<ref>- http://www.eumra.net قبول یا حج.</ref> در این دوره نیز، مطوفان با وساطت بین حجگزاران و مالکان خانههای مسکونی، اسکان حاجیان را آسان میکردند.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص213.</ref> طی حکمی در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثههای حج در انتخاب مسکن کاملاً استقلال یافته و برای عقد قرارداد اجاره با مالکان مسکن، نیاز به هیچ واسطه ای نبود و مؤسسه مطوّفین نظارت بر این امور را بر عهده داشتند.<ref>نک: دراسة خصائص المسکن الملائم، ص6.</ref> | ||
در دوره سعودی افزون بر تغییرات قوانین و نظام حاکم بر اسکان حاجیان، تغییرات فراوانی نیز در ساختمانهای مسکونی انجام شد. گرچه نبود هتل و مسافرخانهها در برخی سفرنامههای اوایل دوره سعودی منعکس شده؛<ref>رحلة الحجاز، ص27.</ref> ولی از سال ۱۳۵۵ق. ساخت هتل و اقامتگاههای امروزی در [[مکه]] آغاز شد. هتل مصر در محله اجیاد، نخستین هتل مکه بود که از سوی وزارت دارائی [[عربستان]] در آن سال ساخته شد و طی مدت کوتاهی هفت هتل دیگر به نامهای هتل تیسیر، سلام، شبرا، الحرم، أم القری، عرفات و مکه بالاس{{یادداشت|قصر.}} ساخته شد. به گزارش | در دوره سعودی افزون بر تغییرات قوانین و نظام حاکم بر اسکان حاجیان، تغییرات فراوانی نیز در ساختمانهای مسکونی انجام شد. گرچه نبود هتل و مسافرخانهها در برخی سفرنامههای اوایل دوره سعودی منعکس شده؛<ref>رحلة الحجاز، ص27.</ref> ولی از سال ۱۳۵۵ق. ساخت هتل و اقامتگاههای امروزی در [[مکه]] آغاز شد. هتل مصر در محله اجیاد، نخستین هتل مکه بود که از سوی وزارت دارائی [[عربستان]] در آن سال ساخته شد و طی مدت کوتاهی هفت هتل دیگر به نامهای هتل تیسیر، سلام، شبرا، الحرم، أم القری، عرفات و مکه بالاس{{یادداشت|قصر.}} ساخته شد. به گزارش کردی (۱۴۰۰ق)، شمار هتلها به سرعت فزونی یافته و نه تنها در مکه بلکه در [[مدینه]]، [[جده]] و سراسر [[حجاز]]، هتلهای پُرشماری ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج1، ص213 - 214</ref> در کنار هتلهای عمومی، مهمانسراهای مجللی نیز برای شخصیتها و مهمانان حکومتی ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص215</ref> | ||
همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسیهای متعددی در زمینه اسکان حجگزاران انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج، وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است. | همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسیهای متعددی در زمینه اسکان حجگزاران انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج، وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۱: | ||
قرآن،{{یادداشت|{{قلم رنگ|سبز|﴿سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ﴾}} | قرآن،{{یادداشت|{{قلم رنگ|سبز|﴿سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ﴾}} | ||
مسجدالحرام... را براى همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يكسان قرار دادهايم.}}<ref>سوره حج(۲۲)، آیه ۲۵؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۳۳۵.</ref> همگان را در برخورداری از [[مسجدالحرام]] مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، درباره این که آیا جایز است [[خانههای حرم|خانههای مکه]] را اجاره داد، مباحث مفصلی دارند. در روایاتی منسوب به [[حضرت محمد(ص)]] از اجاره خانههای مکه نهی شده است.<ref name=":0" /> او پس از فتح [[مکه]] از گذاشتن در برای خانههای مکه، نهی کرد.<ref>نک: مأساه الزهراء، ج2، ص313-319.</ref> بر پایه گزارشها، در عصر خلفای چهارگانه، خانههای مکه در نداشت و حاجیان آزادنه به آن رفت و آمد داشتند.<ref name=":1" /> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، گذاشتن | مسجدالحرام... را براى همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يكسان قرار دادهايم.}}<ref>سوره حج(۲۲)، آیه ۲۵؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۳۳۵.</ref> همگان را در برخورداری از [[مسجدالحرام]] مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، درباره این که آیا جایز است [[خانههای حرم|خانههای مکه]] را اجاره داد، مباحث مفصلی دارند. در روایاتی منسوب به [[حضرت محمد(ص)]] از اجاره خانههای مکه نهی شده است.<ref name=":0" /> او پس از فتح [[مکه]] از گذاشتن در برای خانههای مکه، نهی کرد.<ref>نک: مأساه الزهراء، ج2، ص313-319.</ref> بر پایه گزارشها، در عصر خلفای چهارگانه، خانههای مکه در نداشت و حاجیان آزادنه به آن رفت و آمد داشتند.<ref name=":1" /> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، در گذاشتن برای خانههای مکه را منع کرد<ref name=":2" /> و بستن در خانهها را مانعی برای اسکان [[حج]] و [[عمره]]<nowiki/>گزاران میدانست.<ref name=":3" /> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور داد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4" /> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۱۴۶: | خط ۱۴۰: | ||
{{حج و عمره}} | {{حج و عمره}} | ||
[[رده: | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] |