در حال ویرایش اسکان در حج

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
'''اسکان در حج'''، شامل اسکان حج‌گزاران در [[مکه]] و [[مدینه]] است و به جهت شمار بسیار حج‌گزاران در موسم [[حج]]، از گذشته مورد توجه بوده است. کهن‌ترین پیشینه اسکان در [[مکه]]، به دوره [[حضرت ابراهیم(ع)]] و سکونت قبیله‌هایی از [[جرهم]] بازمی‌گردد. در دوره [[حضرت محمد(ص)]]، خلفا و [[امام علی(ع)]]، حاجیان در خانه‌های مردم مکه ساکن می‌شدند و اجاره گرفتن از حاجیان ممنوع بود. در دوره [[بنی‌امیه|اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) خانه‌های مکه اجاره داده می‌شد و به تدریج ساخت اقامت‌گاه‌هایی ویژه حج‌گزاران آغاز شد. در عصر [[عثمانی]]، اسکان حاجیان قوانین خاصی به خود گرفت. در سده دوازدهم قمری، گروه‌هایی با نام [[مطوف|مطوِّف]] کار اسکان را بر عهده داشتند. پیشینه اسکان در مدینه، به عصر حضرت محمد(ص) بازمی‌گردد و در دورهای بعدی خانه‌های مردم و پس از آن، [[رباط|کاروانسراها]] مورد استفاده زائران قرار می‌گرفت.
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363}}


پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[عربستان]]، در سال ۱۳۵۵ق. نخستین هتل امروزی در مکه ساخته شد و  شمار هتل‌ها در [[حجاز]] فزونی یافت. در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثه‌های حج در انتخاب مسکن استقلال یافته و مؤسسه مطوّفین تنها نظارت را بر عهده داشت.
'''اسکان در مکه'''، اسکان حج‌گزاران در مکه و مدینه


امروزه اسکان حج‌گزاران [[ايران|ایرانی]] در حج، به صورت متمرکز و توسط [[سازمان حج]] انجام می‌شود. کمترین فاصله محل اقامت حاجیان ایرانی تا مسجدالحرام ۲ کیومتر و بیشترین فاصله ۹ کیلومتر بوده و سرانه مسکن حاجیان ایرانی، بالاترین سرانه مسکن در میان حاجیان است. حج‌گزاران ایرانی در [[عرفات]] دارای ۹۶۰۰ خیمه و در [[منا]] ۷۲۰۰ خیمه مجهز به برق و کولر هستند.
==پیشینه اسکان در مکه==
سکونت دادن هاجر و اسماعیل در مکه از سوی ابراهیم(ع) و درخواست وی از خدای متعال برای متوجه ساختن دلهای مردم به ایشان و سکونت با آنان (سوره ابراهیم آیه ۳۷) و پیدایش زمزم و ساخت کعبه، زمینه سکونت قبائلی از جرهم در آنجا گردید. این قبائل به جهت حفظ حرمت خانه خدا عمدتاً چادرهای خود را در دره‌های اطراف کعبه بر پا می‌کردند.<ref>. نک: المعارف، ص27؛ التاریخ القویم ج5 ص229-230؛ نک: المفصل، ج7، ص7-8.</ref> گرایش روزافزون مردمان به سوی کعبه و زیارت آن، رونق بازارهای محلی و شکل‌گیری کاروانهای تجاری در آن مسیر،<ref>. المفصل، ج7، ص6.</ref> میهمانان مکه را بیشتر کرد و با توجه به چادرنشینی مردمان آن روزگار، اسکان آنها با مشکلی روبرو نمی‌گردید.


در دیگر کشورها عمدتاً کاروان‌ها و شرکت‌های خصوصی، متصدی اسکان حج‌گزاران هستند و دولت‌ها بیشتر نقش نظارتی و هماهنگی کلی را بر عهده دارند. برخی کشورها نیز، برای کاهش هزینه، به صورت نوبتی در دو شیفت ۱۲ ساعته حاجیان را در هتل اسکان می‌دهند.
نخستین ساختمان در کنار [[کعبه]] را [[دارالندوه]] ذکر کرده‌اند که قصی بن کلاب دو سده پیش از اسلام آن را ساخت و پس از آن [[قریش]] اقدام به ساخت خانه‌هایی در اطراف کعبه کردند.<ref>. التاریخ القویم، ج5، ص230؛ المفصل، ج7، ص8.</ref> با ساخت خانه‌های گلی و سنگی، و یافتن ظاهر شهری در مکه، (هرچند گروه‌های زیادی همچنان در چادرها زندگی می‌کردند) به تدریج اسکان در کنار اموری چون سقایت* (آبرسانی به حاجیان) و رفادت* (اطعام حج‌گزاران)، بر پذیرایی از میهمان کعبه افزوده شد و حج‌گزاران مجاز بودند به خانه‌های اهل مکه وارد شوند.<ref>. نک: المفصل، ج9، ص68 - 69.</ref> (← رفادت) بر اساس گزارش‌ها، حج‌گزاران در دوره نبوی و در صدر اسلام در خانه‌های اهل مکه ساکن می‌شدند<ref>. نک: اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص162-163؛ اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص218.</ref> و نه تنها از ورود حاجیان به خانه‌های اهل مکه جلوگیری نمی‌گردید،<ref>. اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص250.</ref> بلکه اهل مکه در سکونت دادن حاجیان، بر یکدیگر پیشی می‌گرفتند.<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164؛ نک: من لایحضره الفقیه، ج2، ص193؛ نک: الکافی، ج4، ص244.</ref>


اسکان در حج، در فقه اسلامی نیز وارد شده و فقیهان، درباره جایز بودن یا جایز نبودن اجاره دادن [[خانه‌های حرم|خانه‌های مکه]] بحث کرده‌اند.
قرآن کریم، با بیان (سواء العاکف فیه و الباد) حج/۲۲ آیه ۲۵، همگان را در برخورداری از مسجدالحرام مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، در زمینه استفاده از خانه‌های مکه و جواز یا عدم جواز اجاره آن مباحث مفصلی دارند. (← خانه‌های حرم) در روایاتی منسوب به پیامبر(ص) از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref> و ایشان پس از فتح مکه از گذاشتن در برای خانه‌های مکه، نهی کردند.<ref>. نک: مأساه الزهراء، ج2، ص313-319.</ref> بر اساس گزارش‌ها، در عصر خلفای چهارگانه، خانه‌های مکه در نداشت و حاجیان آزادنه بدان رفت و آمد، داشتند.<ref>. الکافی، ج4، ص243ـ244؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> عمر بن خطاب، خلیفه دوم در حکومت خود، از در گذاشتن برای خانه‌های مکه منع کرد<ref>. اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص251.</ref> و بستن در خانه‌ها را مانعی برای اسکان حج و عمره گزاران می‌دانست.<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص265.</ref> علی(ع) نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور می‌دهند اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref>. نهج البلاغه، نامه 67؛ تفسیر شاهی، ج1، ص418.</ref> از معاویه به عنوان نخستین کسی که بر در خانه خود قفل زد، یاد شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص243 - 244، ح 1؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> هرچند زمان این گزارش معین نیست ولی بنابر دیگر گزارش‌ها در دوره اموی (۴۰–۱۳۲ ق) مکیان، خانه‌های خود را به حاجیان اجاره می‌دادند.<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164.</ref> جز آنکه عمر بن عبدالعزیز (حک ۹۹–۱۰۱ ق) طی نامه ای به عامل خود در مکه دستور داد از اجاره دادن خانه‌های مکه جلوگیری گردد، البته در زمان وی نیز اجاره پنهانی در مکه گزارش شده است.<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref>


==پیشینه==
چالش در اجاره یا عدم اجاره خانه‌های مکه، همزمان با افزایش تعداد حج‌گزاران باعث شد تا در سده نخست و دوم هجری خانه‌هایی در مکه ساخته شده و برای اسکان حاجیان اختصاص یابد، چنان‌که معاویه در توجیه ایراد عایشه مبنی بر ساخت قصر در مکه، آن ساختمان را برای سکونت حاجیان عنوان کرد<ref>. اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص290.</ref> یا برخی دیگر از حاکمان خانه‌هایی را برای حج‌گزاران وقف کردند.<ref>. اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص249.</ref> افزایش مسافران و حجاج، و ضرورت اسکان آنها، و فتاوای فقهی بر جواز اجاره خانه‌های مکه به حج‌گزاران،<ref>. نک: الشرح الکبیر، ج4، ص20.</ref>(← خانه‌های حرم) زمینه رونق ساخت خانه و کاروانسراهائی جهت اسکان حاجیان گردید که البته بخشی از آنها موقوفاتی جهت اسکان حاجیان و همچنین مدارسی جهت آموزش احکام و مسائل دینی بود. در عین حال اسکان حاجیان از مشکلات حج بوده و ابن عبد ربّه (۳۲۸ ق) ضمن اعتراض به تعویض یا تزیینات متعدد پرده کعبه، آن را اسراف دانسته و صرف هزینه آن در اسکان حجاج را ضروری‌تر می‌داند.<ref>. نک: العقد الفرید، ج7، ص285.</ref>


===در مکه===
بر اساس گزارش‌های تاریخی، ساخت محل‌هایی جهت اسکان حج‌گزاران، طی قرون پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. از جمله، حجاج عراق و خراسان و ماوراءالنهر با رسیدن به مکه، در خانه‌هایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، اسکان می‌یافتند.<ref>. سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> توصیف این کاروانسراها و مقایسه سطح کیفی آنها از جمله وجود چاه آب، در کتب تاریخی یافت می‌شود. بر پایه این گزارش‌ها مسافران این کاروانسراها نیز متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمین در کاروانسراهای خاصی سکونت می‌یافتند و اهل مکه نیز برای برخی از این مسکن‌ها، خیرات و هدایایی همانند میوه‌های تازه اختصاص می‌دادند.<ref>. رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونه ای از این اماکن، مدرسه قایتبای بود که در ایام موسم، محل اسکان حج‌گزاران می‌گردید و به اسکان امراء و شخصیتهای دولتی اختصاص داشت.<ref>. الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref>
[[هاجر]] و [[اسماعیل(ع)]]، از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم(ع)]] در [[مکه]] ساکن شدند. ابراهیم(ع) از خداوند خواست دل‌های مردم را به آنها متوجه کند.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۳۷.</ref> این موارد و پیدایش [[زمزم]] و ساخت [[کعبه]]، باعث شد قبیله‌هایی از [[جرهم]] در آنجا ساکن شوند. این قبیله‌ها، برای نگهداری احترام کعبه در بیشتر موارد چادرهای خود را در دره‌های اطراف کعبه بر پا می‌کردند.<ref>نک: المعارف، ص27؛ التاریخ القویم ج5 ص229-230؛ نک: المفصل، ج7، ص7-8.</ref> گرایش روزافزون مردم به سوی کعبه و [[زیارت]] آن، رونق بازارهای محلی و شکل‌گیری کاروان‌های تجاری در آن مسیر،<ref>المفصل، ج7، ص6.</ref> میهمانان مکه را بیشتر کرد و با توجه به چادرنشینی مردمان آن روزگار، اسکان آنها با مشکلی روبرو نمی‌شد.


نخستین ساختمان، در کنار [[کعبه]] را [[دارالندوه]] دانسته‌اند، که [[قصی بن کلاب]] دو سده پیش از [[اسلام]] آن را ساخت و پس از آن [[قریش]]، اقدام به ساخت خانه‌هایی در اطراف کعبه کردند.<ref>التاریخ القویم، ج5، ص230؛ المفصل، ج7، ص8.</ref> با ساخت خانه‌های گلی و سنگی، و یافتن ظاهر شهری در مکه،{{یادداشت|هرچند گروه‌های زیادی همچنان در چادرها زندگی می‌کردند.}} به تدریج، امر «اسکان»، در کنار اموری مانند سقایت{{یادداشت|آبرسانی به حاجیان.}} و [[رفادت]]،{{یادداشت|اطعام حج‌گزاران.}}  برای پذیرایی از میهمانان کعبه افزوده شد و حج‌گزاران مجاز بودند به [[خانه‌های حرم|خانه‌های اهل مکه]] وارد شوند. بر پایه گزارش‌ها، حج‌گزاران در دوره [[حضرت محمد(ص)]] در خانه‌های اهل مکه ساکن می‌شدند<ref>نک: اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص162-163؛ اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص218.</ref> و نه تنها از ورود حاجیان به خانه‌های اهل مکه جلوگیری نمی‌شد،<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص250.</ref> بلکه اهل مکه در سکونت دادن حاجیان، بر یکدیگر پیشی می‌گرفتند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164؛ نک: من لایحضره الفقیه، ج2، ص193؛ نک: الکافی، ج4، ص244.</ref> در روایاتی منسوب به حضرت محمد(ص)، از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است.<ref name=":0">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref>  
اهمیت اسکان حاجیان و ساخت محلی برای سکونت آنها، موجب شد شخصیت‌ها و خاندان‌های معروفی به ساخت سکونت‌گاه برای حجاج بپردازند و از همین رو در گزارش‌های تاریخی مورد تمجید قرار گرفتند. جواد اصفهانی* (م. ۵۵۸ق) از بانیان برخی فعالیتهای مذهبی و خیرخواهانه به صاحب رباط عجم شهرت یافت.<ref>. موسوعه مرآة الحرمین ج‏3، ص18.</ref> ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اصفهانی (م.۷۵۶ق) معروف به العز اصفهانی به سال ۷۴۹ق. کاروانسرایی را برای فقیران،<ref>. العقد الثمین، ج1، ص284.</ref> امیر زین الدین فرامرز محمود افزری کاروانسرایی برای صوفیان غریب،<ref>. شفاء الغرام، ج1، ص432؛ اتحاف الوری، ج3، ص31-32.</ref> عبدالعزیز بن علی بن عثمان اصفهانی، معروف به عجمی (م.۷۶۴ق) مکانی را برای زائران در راه مانده<ref>. العقد الثمین، ج5، ص91-92.</ref> و محمد بن علی گیلانی، معروف به خواجه پیر محمد گیلانی (زاده ۸۰۸ق) کاروانسرا و موقوفاتی ایجاد کردند. همچنین در دوره ایوبیان، کاروانسراهای متعددی برای صوفیان ساخته شد. از نکات جالب توجه طی این قرون، ساخت خانه‌ها یا کاروانسراهایی جهت اسکان زائران منطقه‌ای خاص از سوی متمکنان آن منطقه بود. به گزارش فاسی در مجموع تعداد اماکن سکونت حاجیان تا سال ۸۳۲ ق. به۷۵ کاروانسرا و ۱۱ مدرسه رسید.<ref>. شفاء الغرام، ج1، ص435.</ref> (← کاروانسرا)


بر پایه گزارش‌ها، در عصر خلفای چهارگانه، خانه‌های مکه در نداشت و حاجیان آزادنه بدان رفت و آمد، داشتند.<ref name=":1">الکافی، ج4، ص243ـ244؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، از در گذاشتن برای خانه‌های مکه منع کرد<ref name=":2">اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص251.</ref> و بستن در خانه‌ها را مانعی برای اسکان حج و عمره گزاران می‌دانست.<ref name=":3">اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص265.</ref> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور می‌دهد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4">نهج البلاغه، نامه 67؛ تفسیر شاهی، ج1، ص418.</ref> از [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به عنوان نخستین کسی که بر در خانه خود قفل زد، یاد شده است.<ref>الکافی، ج4، ص243 - 244، ح 1؛ تهذیب، ج5، ص420.</ref> هرچند زمان این گزارش معین نیست، ولی بنابر دیگر گزارش‌ها در [[بنی‌امیه|دوره اموی]] (۴۰-۱۳۲ق) مکیان، خانه‌های خود را به حاجیان اجاره می‌دادند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص164.</ref> جز آنکه، عمر بن عبدالعزیز (حک ۹۹-۱۰۱ق) دستور داد از اجاره دادن خانه‌های مکه جلوگیری گردد، البته در زمان وی نیز اجاره پنهانی در مکه گزارش شده است.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص163.</ref>
در دوره عثمانی (حک: ۶۹۹ تا ۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حج‌گزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان اقامت طولانی مدت در مکه، تشویق به ترک شهر پس از اتمام اعمال و ممانعت از مجاورت مگر برای مریضان یا بازماندگان از مناسک حج، از این جمله است.<ref>- Kanunnamesi’nin dördüncü maddesinin uygulanmasiFî 16 L. sene 1310 ve fî 21 Nisan sene 1309 / [3 Mayis 1893]Hicaz Valisi ve Yaver-i EkremSD, 2261/2</ref> در این دوران مشکلی از جهت سکونت کاروانهای حج نبوده و کاروانها در مسکن مناسب جا داده می‌شدند.<ref>. موسوعه مرآة الحرمین، ج‏1، ص125؛ مرآة الحرمین، ج1، ص384.</ref> همچنین اسنادی از سکونت و پذیرایی از فقرا و دراویش از جمله اسکان حجاج فقیر بخارا، افغانستان و ازبک و اطعام ایشان و بازسازی تکیه آن‌ها از سوی حکومت عثمانی ثبت شده است.<ref>. میقات حج، ش54، ص187، «حجاج ترکستان، راه‌ها و دشواری‌ها».</ref>


چالش در اجاره دادن یا اجاره ندادن خانه‌های مکه، همزمان با افزایش شمار حج‌گزاران باعث شد تا در سده نخست و دوم هجری، خانه‌هایی در مکه ساخته شده و برای اسکان حاجیان اختصاص یابد، چنان‌که معاویه در توجیه ایراد [[عایشه]] مبنی بر ساخت قصر در مکه، آن ساختمان را برای سکونت حاجیان عنوان کرد<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص290.</ref> یا برخی دیگر از حاکمان، خانه‌هایی را برای حج‌گزاران وقف کردند.<ref>اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص249.</ref> افزایش مسافران و حج‌گزاران، و ضرورت اسکان آنها، و فتاوای فقهی بر جواز اجاره خانه‌های مکه به حج‌گزاران،<ref>نک: الشرح الکبیر، ج4، ص20.</ref> زمینه رونق ساخت خانه و [[رباط|کاروانسراهائی]] جهت اسکان حاجیان گردید، که البته بخشی از آنها موقوفاتی برای اسکان حاجیان و مدارسی برای آموزش مسائل دینی بود. با این همه، اسکان حاجیان از مشکلات حج بوده و ابن عبد ربّه (م.۳۲۸ق) ضمن اعتراض به تعویض یا تزیینات متعدد [[پرده کعبه]]، آن را اسراف دانسته و صرف هزینه آن در اسکان حج‌گزاران را ضروری‌تر می‌داند.<ref>نک: العقد الفرید، ج7، ص285.</ref>
اسکان و راهنمائی حاجیان در قرن ۱۲ ق. به شکل‌گیری گروه‌های موسوم به مطوِّف* انجامید که وظیفه تأمین اسکان و راهنمائی حاجیان را در طول اقامت در حرمین و انجام مناسک حج بر عهده داشتند. (← مطوف) از این دوره، اسکان حاجیان و تهیه امکانات لازم برای اقامت آنها از سوی مطوفان یا نمایندگانشان در مکه و مدینه انجام می‌شد.<ref>- التاریخ القویم، ج2، ص213؛ حج نیکان، ص43.</ref> البته همچنان زائران خانه خدا، با مشکلات فراوانی از جمله سوء استفاده مالی برخی مطوفان<ref>- پنجاه سفر نامه، ج5، ص170؛ بسوی خدا می‌رویم، ص116.</ref> روبه‌رو بودند و بعضا اسکان حاجیان وضعیت مناسبی نداشت. برخی زائران در باغ‌ها، زیر سایه نخل‌ها اقامت می‌کردند و کمبود آب برای شست‌وشو و وضعیت نامناسب بهداشتی برای بیشتر زائرانی، که مسن بودند، امید بازگشت حاجیان را کاهش می‌داد.<ref>. میقات حج، ج‏54؛ ص149، حج گزاری در سال آغازین انقلاب».</ref>


بر پایه گزارش‌های تاریخی، ساخت محل‌هایی برای اسکان حج‌گزاران، طی سده‌های پنجم و ششم قمری ادامه داشته است. برای نمونه، حاجیان [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] با رسیدن به مکه، در خانه‌هایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، ساکن می‌شدند.<ref>سفر نامه ناصر خسرو، ص122؛ رقابت عباسیان و فاطمیان، ص108.</ref> بر پایه گزارش‌های کتب تاریخی، مسافران این کاروانسراها متفاوت بوده و اشخاص ثروتمند، اهل علم و محترمان در کاروانسراهای ویژه‌ای ساکن می‌شدند.<ref>رحله ابن بطوطه، ج1، ص392.</ref> نمونه‌ای از این مکان‌ها، مدرسه قایتبای بود که در موسم حج، محل اسکان حج‌گزاران می‌گردید و به اسکان امیران و شخصیت‌های دولتی اختصاص داشت.<ref>الإعلام بأعلام بیت الله الحرام، ص231، 237.</ref>
در این دوره نیز کاروانسراهایی برای اسکان فقرا، غرباء و طلاب علوم دینی توسط اشخاص نیکوکار در این شهر احداث شد. این ساختمانها بیشتر محلّ بیتوته بود و وسائل خوردن و آشامیدن نداشت. برخی از این اماکن ویژه مردان و برخی مختص بانوان بود. این نوانخانه‌ها که تعداد آنها در مکه بسیار بود، بیشتر در اطراف مسجدالحرام بودند که بیشتر آنها در جریان طرح توسعه دولت سعودی در سال ۱۳۷۵ ق. تخریب گردید.<ref>. التاریخ القویم، ج2، ص175.</ref> علاوه بر کاروانسراها، خیمه‌هایی نیز برای اسکان حاجیان در برخی مناطق مکه مانند معابده، برافراشته می‌گردید که به شهرهای چادری شبیه بود.<ref>. میقات حج، ش 57، ص133، «شهرهای چادری».</ref> در کنار این موارد، خانه‌های اهل مکه نیز به صورت ضیافتی یا اجاره همچنان مورد استفاده مسافران و حاجیان قرار می‌گرفت. بالاخص محله «باب‌العمره» که خانه‌هایی با پنجره‌های کوچک بسیار، توصیف شده است. منازل «حارةالصفا» در نزدیکی کوه صفا نیز دارای خانه‌های زیبایی برای سکونت حاجیان ثروتمند بوده است.<ref>. مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی، ص37.</ref>


در [[دوره عثمانی]] (حک: ۶۹۹-۱۳۴۲ق) به جهت نظم اداری حاکم بر عثمانیان، اسکان حج‌گزاران نیز قوانین خاصی یافت. عدم امکان [[اقامت در مکه|اقامت]] طولانی در مکه، تشویق به ترک شهر پس از اتمام اعمال و ممانعت از [[مجاور|مجاورت]] مگر برای بیماران یا بازماندگان از [[مناسک حج]]، از این جمله است.<ref>- Kanunnamesi’nin dördüncü maddesinin uygulanmasiFî 16 L. sene 1310 ve fî 21 Nisan sene 1309 / [3 Mayis 1893]Hicaz Valisi ve Yaver-i EkremSD, 2261/2</ref> در این دوران، مشکلی از جهت سکونت کاروان‌های حج نبوده و کاروان‌ها در مسکن مناسب جا داده می‌شدند.<ref>موسوعه مرآة الحرمین، ج‏1، ص125؛ مرآة الحرمین، ج1، ص384.</ref> اسنادی از سکونت و پذیرایی از فقیران مانند اسکان حاجیان فقیر بخارا، [[افغانستان]] و [[ازبکستان|ازبک]] و بازسازی تکیه آن‌ها از سوی حکومت عثمانی ثبت شده است.<ref>میقات حج، ش54، ص187، «حجاج ترکستان، راه‌ها و دشواری‌ها».</ref>
==پیشینه اسکان در مدینه و جده==
سابقه اختصاص مکانی در مدینه برای میهمانان حکومتی در عصر پیامبر(ص) گزارش شده است. دارالکبری، نخستین خانه‌ای که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت می‌یافتند به دارالضیافه* نامبردار شد.<ref>. وفاء الوفاء، ج2، ص242.</ref> همچنین خانه رمله بنت حارث به عنوان استراحت گاه هیئت‌هایی که نزد پیامبر می‌آمدند، ذکر شده است.<ref>. التاریخ القویم، ج‏2، ص216.</ref>


اسکان و راهنمائی حاجیان در سده دوازدهم قمری به شکل‌گیری گروه‌های موسوم به [[مطوف|مطوِّف]] انجامید که وظیفه فراهم کردن اسکان و راهنمائی حاجیان را در طول اقامت در [[حرمین]] و انجام مناسک حج بر عهده داشتند. از این دوره، اسکان حاجیان و تهیه امکانات لازم برای اقامت آنها از سوی مطوّفان یا نمایندگانشان در مکه و [[مدینه]] انجام می‌شد.<ref>- التاریخ القویم، ج2، ص213؛ حج نیکان، ص43.</ref> البته همچنان زائران کعبه، با مشکلات فراوانی از جمله سوء استفاده مالی برخی مطوفان<ref>- پنجاه سفر نامه، ج5، ص170؛ بسوی خدا می‌رویم، ص116.</ref> روبه‌رو بودند و گاهی اسکان حاجیان وضعیت مناسبی نداشت. برخی زائران در باغ‌ها، زیر سایه نخل‌ها اقامت می‌کردند و کمبود آب برای شست‌وشو و وضعیت نامناسب بهداشتی برای بیشتر زائران کهنسال، امید بازگشت آنها را کاهش می‌داد.<ref>میقات حج، ج‏54؛ ص149، حج گزاری در سال آغازین انقلاب».</ref>
در دوره‌های بعدی اسکان در مدینه با توجه به زمان کمتری که زائران در آنجا می‌ماندند، مشکل جدی نبود و خانه‌های اهل مدینه میزبان آنها بود و در مواردی نیز مسافران برای مدت کوتاهی در چادر می‌ماندند.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه، ج4، ص591.</ref> در عین حال همانند مکه کاروانسراها<ref>. بسوی ام القری، ص278.</ref> و تکیه‌هایی ساخته شده<ref>. مرآة الحرمین، ص475.</ref> که مورد استفاده اسکان زائران قرار می‌گرفته است. شیعیان ایرانی عمدتاً در خانه‌های شیعیان نخاوله* ساکن می‌شدند؛<ref>. پنجاه سفرنامه، ج4، ص589؛ ج5، ص228؛ ج6، ص757؛ ج7، ص773.</ref>


در این دوره نیز [[رباط|کاروانسراهایی]] برای اسکان فقیران، غریبان و طالبان علوم دینی توسط نیکوکاران ساخته شد. این ساختمانها بیشتر، جایی برای اسکان شبانه بود و وسائل خوردن و آشامیدن نداشت. برخی از این اماکن، ویژه مردان و برخی مختص بانوان بود. این نوانخانه‌ها که تعداد آنها در مکه بسیار بود، بیشتر در اطراف [[مسجدالحرام]] بودند که بیشتر آنها در جریان طرح توسعه دولت [[آل سعود|سعودی]] در سال ۱۳۷۵ق. ویران گردید.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص175.</ref> افزون بر کاروانسراها، خیمه‌هایی نیز برای اسکان حاجیان در برخی مناطق مکه مانند معابده، برافراشته می‌گردید که به شهرهای چادری شبیه بود.<ref>میقات حج، ش 57، ص133، «شهرهای چادری».</ref> در کنار این موارد، خانه‌های اهل مکه نیز به صورت ضیافتی یا اجاره همچنان مورد استفاده مسافران و حاجیان قرار می‌گرفت. به‌ویژه محله «باب‌العمره» که خانه‌هایی با پنجره‌های کوچک بسیار، توصیف شده است. منازل «حارةالصفا» در نزدیکی [[کوه صفا]] نیز، دارای خانه‌های زیبایی برای سکونت حاجیان ثروتمند بوده است.<ref>مکه و مدینه از دیدگاه جهانگردان اروپایی، ص37.</ref>
علاوه بر حرمین سکونت حجاج ایران در جده نیز حائز اهمیت بوده و آنان در اقامت کوتاه خود ترجیح می‌دادند در خانه‌های معروف ایرانی الاصل بمانند.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه، ج1، ص609.</ref> درسال ۱۰۵۱–۱۰۵۴ق. مادر بزرگ شاه عباس دوم، کاروانسرایی در جده ساخت.<ref>. سفرنامه بانوی اصفهانی، ص20.</ref> از نکات پرتکرار در حج‌گزاری ایرانیان و اسکان ایشان در جده یا حرمین در دوره قاجار، نقش کنسول ایران در جده تحمیل هزینه اضافی به حاجیان بوده که از این راه درآمد هنگفتی بدست می‌آورد.<ref>. پنجاه سفرنامه، ج4، ص579؛ ج5، ص370، 393، 407-408، 410، 433، 461؛ ج7، ص515-516، 563.</ref>
 
===در مدینه===
پیشینه اختصاص مکانی در [[مدینه]] برای میهمانان حکومتی، در دوره [[حضرت محمد(ص)]] گزارش شده است؛ دارالکبری، نخستین خانه‌ای بود که یکی از مهاجران در مدینه ساخت و به جهت اینکه میهمانان پیامبر در آن سکونت می‌یافتند به «دارالضیافه» معروف شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص242.</ref> از خانه «رمله بنت حارث» نیز، به عنوان استراحت‌گاه هیئت‌هایی که نزد پیامبر می‌آمدند، یاد شده است.<ref>التاریخ القویم، ج‏2، ص216.</ref>
 
در دوره‌های بعدی، اسکان در مدینه با توجه به زمان کمتری که زائران در آنجا می‌ماندند، مشکل جدی نداشت و خانه‌های اهل مدینه میزبان آنها بود و در مواردی نیز، مسافران برای مدت کوتاهی در چادر می‌ماندند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه، ج4، ص591.</ref> در عین حال، همانند [[مکه]] [[رباط|کاروانسراها]]<ref>بسوی ام القری، ص278.</ref> و تکیه‌هایی ساخته شده<ref>مرآة الحرمین، ص475.</ref> که مورد استفاده اسکان زائران قرار می‌گرفته است. [[شعیه|شیعیان]] [[ايران|ایرانی]] عمدتاً در خانه‌های شیعیان [[نخاوله]] ساکن می‌شدند.<ref>پنجاه سفرنامه، ج4، ص589؛ ج5، ص228؛ ج6، ص757؛ ج7، ص773.</ref>
 
افزون بر حرمین، سکونت حج‌گزاران ایران در [[جده]] نیز دارای اهمیت بوده و آنان در اقامت کوتاه خود ترجیح می‌دادند در خانه‌های معروف ایرانی الاصل بمانند.<ref>نک: پنجاه سفرنامه، ج1، ص609.</ref> در سال ۱۰۵۱–۱۰۵۴ق. مادر بزرگ شاه عباس دوم، کاروانسرایی در جده ساخت.<ref>سفرنامه بانوی اصفهانی، ص20.</ref> از نکات پرتکرار در حج‌گزاری ایرانیان و اسکان آنان در جده یا حرمین در دوره [[قاجار]]، نقش کنسول ایران در جده و تحمیل هزینه اضافی به حاجیان بوده که از این راه درآمد هنگفتی بدست می‌آورد.<ref>پنجاه سفرنامه، ج4، ص579؛ ج5، ص370، 393، 407-408، 410، 433، 461؛ ج7، ص515-516، 563.</ref>
 
===کارروانسراها===
{{اصلی|کاروانسرا}}
اهمیت اسکان حاجیان و ساخت محلی برای سکونت آنها، موجب شد شخصیت‌ها و خاندان‌های معروفی به ساخت سکونت‌گاه برای حج‌گزاران بپردازند و از همین رو در گزارش‌های تاریخی ستایش شدند. جواد اصفهانی (م.۵۵۸ق) از بانیان برخی فعالیتهای مذهبی و خیرخواهانه به «صاحب رباط عجم» شهرت یافت.<ref>موسوعه مرآة الحرمین ج‏3، ص18.</ref> ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اصفهانی (م.۷۵۶ق) معروف به العز اصفهانی در سال ۷۴۹ق. کاروانسرایی را برای فقیران،<ref>العقد الثمین، ج1، ص284.</ref> امیر زین‌الدین فرامرز محمود افزری کاروانسرایی برای صوفیان غریب،<ref>شفاء الغرام، ج1، ص432؛ اتحاف الوری، ج3، ص31-32.</ref> عبدالعزیز بن علی بن عثمان اصفهانی، معروف به عجمی (م.۷۶۴ق) مکانی را برای زائران در راه مانده<ref>العقد الثمین، ج5، ص91-92.</ref> و محمد بن علی گیلانی، معروف به خواجه پیر محمد گیلانی (زاده ۸۰۸ق) کاروانسرا و موقوفاتی ایجاد کردند. در دوره [[ایوبیان]] نیز، کاروانسراهای پُرشماری برای صوفیان ساخته شد. از نکات جالب توجه طی این سده‌ها، ساخت خانه‌ها یا کاروانسراهایی جهت اسکان زائران منطقه‌ای خاص از سوی ثروتمندان آن منطقه بود. به گزارش فاسی، در مجموع، شمار سکونت‌گاه‌های حاجیان تا سال ۸۳۲ق. به ۷۵ کاروانسرا و ۱۱ مدرسه رسید.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص435.</ref>


==در دوره معاصر==
==در دوره معاصر==
{{اصلی|توسعه مسجدالحرام|توسعه مسجدالنبی(ص)}}
اسکان حاجیان پس از تسلط آل سعود* بر حرمین در سال ۱۳۴۳ق. همچنان عمدتاً بر عهده مطوفین بود و ملک عبدالعزیز طی حکمی در همان سال این افراد را در کارهای خود ابقاء کرد. طی قوانینی در سالهای ۱۳۴۵ق. ۱۳۵۵ق. ۱۳۶۵ ق؛ و ۱۳۶۷ ق. مطوفان در قالب مؤسسات مطوفین منطقه ای سازماندهی شده و یکی از وظایف رسمی آنها تأمین و آماده‌سازی مسکن مناسب حجاج آن منطقه ذکر شد.<ref>- http://www.eumra.net قبول یا حج.</ref> در این دوره نیز مطوفان با وساطت بین حج‌گزاران و مالکان خانه‌های مسکونی، اسکان حجاج را تسهیل می‌کردند.<ref>. التاریخ القویم، ج2، ص213.</ref> طی حکمی در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثه‌های حج در انتخاب مسکن کاملاً استقلال یافته و برای عقد قرارداد اجاره با مالکان مسکن، نیاز به هیچ واسطه ای نبود و مؤسسه مطوفین نظارت بر این امور را بر عهده داشتند.<ref>. نک: دراسة خصائص المسکن الملائم، ص6</ref>
اسکان حاجیان پس از تسلط [[آل سعود]] بر [[حرمین]] در سال ۱۳۴۳ق. مانند گذشته، در بیشتر موارد بر عهده [[مطوف|مطوّفان]] بود. نخستین پادشاه سعودی، ملک عبدالعزیز، طی حکمی در همان سال این افراد را در کارهای خود ابقاء کرد. طی قوانینی در سالهای ۱۳۴۵ق، ۱۳۵۵ق، ۱۳۶۵ق و ۱۳۶۷ق. یکی از وظایف رسمی مطوفان آماده‌سازی مسکن مناسب حج‌گزاران ذکر شد.<ref>- http://www.eumra.net قبول یا حج.</ref> در این دوره نیز، مطوفان با وساطت بین حج‌گزاران و مالکان خانه‌های مسکونی، اسکان حاجیان را آسان می‌کردند.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص213.</ref> طی حکمی در سال ۱۴۱۰ق. حاجیان و بعثه‌های حج در انتخاب مسکن کاملاً استقلال یافته و برای عقد قرارداد اجاره با مالکان مسکن، نیاز به هیچ واسطه ای نبود و مؤسسه مطوّفین نظارت بر این امور را بر عهده داشتند.<ref>نک: دراسة خصائص المسکن الملائم، ص6.</ref>


در دوره سعودی افزون بر تغییرات قوانین و نظام حاکم بر اسکان حاجیان، تغییرات فراوانی نیز در ساختمان‌های مسکونی انجام شد. گرچه نبود هتل و مسافرخانه‌ها در برخی سفرنامه‌های اوایل دوره سعودی منعکس شده؛<ref>رحلة الحجاز، ص27.</ref> ولی از سال ۱۳۵۵ق. ساخت هتل و اقامت‌گاه‌های امروزی در [[مکه]] آغاز شد. هتل مصر در محله اجیاد، نخستین هتل مکه بود که از سوی وزارت دارائی [[عربستان]] در آن سال ساخته شد و طی مدت کوتاهی هفت هتل دیگر به نام‌های هتل تیسیر، سلام، شبرا، الحرم، أم القری، عرفات و مکه بالاس{{یادداشت|قصر.}} ساخته شد. به گزارش محمدطاهر کردی (۱۴۰۰ق)، شمار هتل‌ها به سرعت فزونی یافته و نه تنها در مکه بلکه در [[مدینه]]، [[جده]] و سراسر [[حجاز]]، هتل‌های پُرشماری ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج‏1، ص213 - 214</ref> در کنار هتل‌های عمومی، مهمانسراهای مجللی نیز برای شخصیت‌ها و مهمانان حکومتی ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج‏2، ص215</ref>
در دوره سعودی علاوه بر تغییرات قوانین و نظام حاکم بر اسکان حجاج، تغییرات فراوانی نیز در ساختمان‌های مسکونی بالاخص برای حج‌گزاران انجام شد. گرچه نبود هتل و مسافرخانه‌ها در برخی سفرنامه‌های اوایل دوره سعودی منعکس شده؛<ref>. رحلة الحجاز، ص27.</ref> ولی از سال ۱۳۵۵ ق. ساخت هتل و اقامت گاه‌های امروزی در مکه آغاز شد. هتل مصر در محله اجیاد، نخستین هتل مکه بود که از سوی وزارت دارائی عربستان در آن سال ساخته شد و طی مدت کوتاهی هفت هتل دیگر به نام‌های هتل تیسیر، سلام، شبرا، الحرم، أم القری، عرفات ومکه بالاس (قصر) ساخته شد. به گزارش کردی (۱۴۰۰ق) تعداد هتل‌ها به سرعت فزونی یافته و نه تنها در مکه بلکه در مدینه، جده و سراسر حجاز به جهت کثرت مسافرانی که وارد عربستان می‌شدند، هتل‌های متعددی ساخته شد.<ref>. التاریخ القویم، ج‏1، ص213 - 214</ref> در کنار هتل‌های عمومی، مهمانسراهای مجللی نیز برای شخصیت‌ها و مهمانان حکومتی ساخته شد.<ref>. التاریخ القویم، ج‏2، ص215</ref>


همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسی‌های متعددی در زمینه اسکان حج‌گزاران انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج، وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است.
همچنین دولت عربستان مطالعات و بررسی‌های متعددی در زمینه اسکان حجاج انجام داده است؛ از جمله تحقیقات دانشکده حج وابسته به وزارت آموزش عالی عربستان که فهرست آنها در سایت این مرکز<ref>. http://uqu.edu.sa/hajj/researchDB.php.htm</ref> در دسترس است.


بر پایه این مطالعات، کمیته بازرسی و نظارت بر اسکان حاجیان، استانداردهای لازم از جمله ضریب امنیتی ساختمان، مقاوم‌سازی، تجهیز به سیستم اطفای حریق و پله‌های اضطراری<ref>حج 28، ص379.</ref> و قوانین خاصی را برای بهره‌برداران وضع می‌کند، از جمله قانون ممنوعیت پخت غذا در هتل‌ها که از سال ۱۳۸۰ ش. (۱۴۲۲ق) وضع گردید.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص366.</ref> همچنین این کمیته بر ساخت و نگهداری اماکن اسکان حاجیان، نظارت کرده و مجوز اسکان زائران را صادر می‌کند. برای نمونه، در سال ۱۴۲۵ق. در مکه ۴۵۶۱ دستگاه ساختمان با گنجایش یک میلیون و صد هزار نفر برای اسکان حج‌گزاران تأیید شد.<ref>حج 25، ص181.</ref> در سال۱۳۸۷ش. ۷۱۵۰ مجوز برای اسکان یک میلیون و ششصد هزار زائر، صادر و ۱۵۰ واحد مسکونی به سبب نداشتن استانداردهای لازم از لیست اسکان حاجیان حذف شد.<ref>حج 29، ص445.</ref> این مسئله همراه با اجرای طرح‌های جدید عمرانی و توسعه [[حرمین]]، به کمبود مسکن حاجیان و رقابت آنها در تهیه مسکن مناسب می‌انجامد.<ref>حج 28، ص380.</ref> اسکان حج‌گزاران منحصر به هتل‌ها نیست و برخی خانه‌های شهروندان مکه که به «ساختمان حجی» معروفند، در موسم حج برای کسب درآمد، اجاره داده می‌شود.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص316.</ref>
بر اساس این مطالعات، کمیته بازرسی و نظارت بر اسکان حجاج، استانداردهای لازم از جمله ضریب امنیتی ساختمان، مقاوم‌سازی، تجهیز به سیستم اطفای حریق و پله‌های اضطراری<ref>. حج 28، ص379.</ref> و قوانین خاصی را برای بهره برداران وضع می‌کند از جمله قانون ممنوعیت طبخ غذا در هتل‌ها که از سال ۱۳۸۰ ش. وضع گردید.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص366.</ref> همچنین این کمیته بر ساخت و نگهداری اماکن اسکان حاجیان، نظارت کرده و مجوز اسکان زائران را صادر می‌کند. برای نمونه در سال ۱۴۲۵ ق. در مکه ۴۵۶۱ دستگاه ساختمان با گنجایش یک میلیون و صد هزار نفر برای اسکان حجاج تأیید شد.<ref>. حج 25، ص181.</ref> در سال۱۳۸۷ش. ۷۱۵۰ مجوز برای اسکان یک میلیون و ششصد هزار زائر، صادر و ۱۵۰ واحد مسکونی به سبب نداشتن استانداردهای لازم از لیست اسکان حجاج حذف شد.<ref>. حج 29، ص445.</ref> این مسئله همراه با اجرای طرح‌های جدید عمرانی و توسعه حرمین، به کمبود مسکن حجاج و رقابت آنها در تهیه مسکن مناسب می‌انجامد.<ref>. حج 28، ص380.</ref> اسکان حجاج منحصر به هتل‌ها نیست و برخی خانه‌های شهروندان مکه که به ساختمان حجی معروفند، در موسم حج برای کسب درآمد، اجاره داده می‌شود.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص316.</ref>


دولت عربستان در سال‌های اخیر{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۵ش.}} عملیات اجرائی طرح‌های توسعه جدیدی برای حرمین شریفین و اطراف آن آغاز کرده است که یکی از اهداف آن آسان شدن اسکان حج‌گزاران در نزدیکی حرمین است.<ref name=":5">دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۹۵.</ref>
دولت عربستان در سالهای اخیر عملیات اجرائی طرح‌های توسعه جدیدی برای حرمین شریفین و اطراف آن آغاز کرده است که یکی از اهداف آن تسهیل اسکان حج‌گزاران در نزدیکی حرمین می‌باشد. در طرح توسعه مسجد النبی علاوه بر توسعه فضای اطراف حرم نبوی، هتل‌ها و خانه‌های جدیدی به صورت حلقه‌ای به دور مسجد، ساخته خواهد شد. این طرح تا سال ۲۰۱۵ م. به پایان خواهد رسید.<ref>- http://www.aawsat.com/details.asp?section=4&article=696887&issueno=12355</ref> همچنین در طرح توسعه مسجدالحرام و اطراف آن، علاوه بر اسکان حج‌گزاران در نزدیکی مسجدالحرام، امکان شرکت آنها در نمازهای جماعت مسجد نیز تسهیل خواهد شد. (← مسجدالحرام/توسعه؛ مسجد النبی/ توسعه)


بر پایه گزارشی در سال ۱۴۴۰ق. (۱۳۹۷ش)، [[مسجد النبی(ص)]] از سوی غربی آن در حال توسعه بوده و پس از پایان یافتن آن، گنجایش این مسجد، به یک میلیون و هشتصد نمازگزار خواهد رسید.<ref>40 % المتبقي في مشروع توسعة ساحات المسجد النبوي، عکاظ، انتشار یافته در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹م. و دریافت شده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش؛ [https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه اصلی] و [https://web.archive.org/web/20200203214847/https://www.okaz.com.sa/local/na/1705822 نسخه آرشیو].</ref>
===اسکان حجاج ایرانی===
 
همچنین در طرح توسعه [[مسجدالحرام]] و اطراف آن، افزون بر اسکان حج‌گزاران در نزدیکی مسجدالحرام، امکان شرکت آنها در نمازهای جماعت مسجد نیز آسان خواهد شد.<ref name=":5" />
 
===اسکان حاجیان ایرانی===


====در مکه و مدینه====
====در مکه و مدینه====
حج‌گزاران [[ايران|ایرانی]]، در دوره‌های مختلف مانند دیگر حاجیان در خانه‌های مردم [[حرمین]] یا در [[رباط|کاروانسراها]] ساکن می‌شدند. تا پیش از شکل‌گیری مدیریت حج ،{{یادداشت|اوائل دهه پنجاه شمسی.}} تهیه مسکن عمدتاً بر عهده [[حمله‌دار]] بود<ref>نک: برکات سرزمین وحی، ص29.</ref> که در دوره [[مطوف|مطوفان]]، آنها محل اقامت حج‌گزاران ایرانی را تدارک می‌کردند؛ البته در این میان، کاروانسراهای پُرشماری نیز اختصاصاً برای حج‌گزاران عجم و ایرانی ساخته و وقف گردید. با سامان یافتن مدیریت حج ایرانیان، با همه تحولات آن، تهیه مسکن یکی از وظایف آنها بود.  
حج‌گزاران ایرانی در دوره‌های مختلف به سان دیگر حاجیان در خانه‌های اهل حرمین یا در کاروانسراها منزل می‌گزیدند. تا پیش از شکل‌گیری مدیریت حج (اوائل دهه پنجاه شمسیتهیه مسکن همچون حمل و نقل و سایر موارد عمدتاً بر عهده حمله دار* بود<ref>. نک: برکات سرزمین وحی، ص29.</ref> که در دوره مطوفان، آنها محل اقامت حج‌گزاران ایرانی را تدارک می‌کردند البته در این میان کاروانسراهای متعددی نیز اختصاصاً برای حج‌گزاران عجم و ایرانی ساخته و وقف گردید. در دوره معاصر و با سامان یافتن مدیریت حج ایرانیان، با همه تحولات آن، تهیه مسکن یکی از وظایف آنها بود. (← سازمان حج – بعثه)


امروزه [[سازمان حج]] با ایجاد اداره کل تدارکات و رفاه‏، به بررسی و تأمین امکانات رفاهی حاجیان، از جمله اسکان حج‌گزاران می‌پردازد.<ref>شرح وظایف مدیران و عوامل خدماتی، ص28-29.</ref>
امروزه سازمان حج با ایجاد اداره کل تدارکات و رفاه‏، به بررسی و تأمین امکانات رفاهی حجاج، برنامه‌ریزی و اجرای امور مربوط به تهیه محل اسکان حجاج‏، زائران و محل استقرار ستاد، بعثه، بیمارستانها، درمانگاه‌ها و سایر دفاتر در عربستان، سوریه و عتبات مقدسه می‌پردازد.<ref>. شرح وظایف مدیران و عوامل خدماتی، ص28-29.</ref>


بر پایه توافقات جمهوری اسلامی [[ايران|ایران]] و دولت [[آل سعود|سعودی]]، از جمله توافق سال ۱۴۲۴ق. سازمان حج موظف است ضمن رعایت مقرّرات مسکن حاجیان مندرج در دستورالعمل اجرایی حج، با مؤسّسات [[مطوف|مطوّفین]] هماهنگ باشد. مسکن استیجاری باید دارای مجوز اجاره در حج باشد. برای هر نفر نیز، در [[مکه]] ۳ متر مربع و در [[مدینه]] ۴ متر مربع اجاره گردد و هیچگاه تعداد حاجیان از گنجایش مجاز ساختمان تجاوز نکند. همچنین باید در قرارداد اجاره شرط شود که ساختمان‌های اجاره‌ای به صندوق امانات برای نگهداری اشیاء گران‌بهای حج‌گزاران مجهز باشد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص77-78.</ref>
بر اساس توافقات جمهوری اسلامی ایران و دولت سعودی، از جمله توافق سال ۱۴۲۴ق. سازمان حج موظف است ضمن رعایت مقرّرات مسکن حجاج مندرج در دستورالعمل اجرایی حج، با مؤسّسات مطوّفین هماهنگ باشد. مسکن استیجاری باید دارای مجوز اجاره در حج باشد. برای هر نفر در مکه ۳ متر مربع و در مدینه ۴ متر مربع اجاره گردد و هیچگاه تعداد حجاج از ظرفیت مجاز ساختمان تجاوز نکند. همچنین باید در قرارداد اجاره شرط شود که ساختمان‌های اجاره‌ای به صندوق امانات جهت حفظ و نگهداری اموال و اشیای گران‌بهای حجاج مجهز باشد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص77-78.</ref>


کمترین فاصله محل اقامت حاجیان ایرانی تا مسجدالحرام ۲ کیومتر و بیشترین فاصله ۹ کیلومتر است. بیشتر زائران ایرانی در شرق مکه که مسافت نسبتاً کمتری با حرم دارد، مستقر هستند.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص283-284</ref>
دفتر نمایندگی سازمان حج و زیارت در طول سال، پی‌گیر محل اسکان حاجیان است و سعی دارد با توجه به ارتقاء کیفیت هتل‌های مکه، مناطق نزدیک به حرم، تازه ساز و مناسب را اجاره کند.<ref>. نک: حج 27، ص110.</ref> حداقلّ فاصله محل اقامت حاجیان ایرانی تا مسجدالحرام ۲ و حداکثر ۹ کیلومتر است. بیشتر زائران ایرانی در شرق مکه که مسافت نسبتاً کمتری با حرم دارد، مستقر هستند.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص283-284</ref>


برای آسایش بیشتر حج‌گزاران ایرانی، سرانه مسکن حاجیان ایرانی، بالاترین سرانه مسکن در میان حاجیان است. در حالی که [[عربستان]] برای هر نفر ۳متر فضا در نظر گرفت، سرانه هر زائر ایرانی ۴ متر<ref>حج28، ص378، 380.</ref> است که میانگین آن اتاق‌های ۴ تا ۵/ ۵ نفره می‌باشد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص284.</ref> ساختمان‌های مورد اجاره دارای استانداردهای بین‌المللی است و مقامات عربستان نیز آن‌ها را تأیید کرده‌اند.<ref>حج 28، ص379.</ref>
برای آسایش بیشتر حج‌گزاران ایرانی، سرانه مسکن حجاج ایرانی، بالاترین سرانه مسکن در میان حجاج است. در حالی که عربستان برای هر نفر ۵/۳ متر فضا در نظر گرفت، سرانه هر زائر ایرانی ۴ متر<ref>. حج28، ص378، 380.</ref> است که میانگین آن اتاقهای ۴ تا ۵/ ۵ نفره می‌باشد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص284.</ref> ساختمان‌های مورد اجاره دارای استانداردهای بین‌المللی است و مقامات عربستان نیز آن‌ها را تأیید کرده‌اند.<ref>. حج 28، ص379.</ref>


حاجیان ایرانی در مکه و مدینه بر پایه مقدار هزینه‌ای که پرداخت می‌کنند، در شش گروه اسکان داده می‌شوند.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص315.</ref> سرانه اجاره اقامت در مکه و مدینه برای هر ایرانی طی سال‌ها متفاوت بوده است. سرانه اجاره مسکن برای هر زائر در سال ۱۳۷۱ش. در مکه ۶۰۳ و در مدینه ۳۶۸ ریال سعودی بوده است.<ref>با کاروان ابراهیم در سال 71، ص283.</ref> در سال ۱۴۲۸ق. (۱۳۸۶ش) از ۱۰۵۰ تا ۲۳۰۰ ریال عربستان متغیر بوده<ref>حج 28، ص380.</ref> و این رقم بدون هزینه اسکان در [[عرفات]] و [[منا]] برای ۳۰ روز در سال ۱۴۳۴ق. (۱۳۹۲ ش) بیشتر از ۲۱۰۰ دلار اعلام شده است.<ref>http://khabaronline.ir/print/291315/society/tourism</ref>
حجاج ایرانی در مکه و مدینه بر اساس مقدار هزینه‌ای که پرداخت می‌کنند، در شش گروه اسکان داده می‌شوند.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص315.</ref> سرانه اجاره اقامت در مکه و مدینه برای هر ایرانی طی سالها متفاوت بوده است. سرانه اجاره مسکن برای هر زائر در سال ۱۳۷۱ ش. در مکه ۶۰۳ و در مدینه ۳۶۸ ریال سعودی بوده است.<ref>. با کاروان ابراهیم در سال 71، ص283.</ref>در سال ۱۴۲۸ق. (۱۳۸۶ش) از ۱۰۵۰ تا ۲۳۰۰ ریال عربستان متغیر بوده<ref>. حج 28، ص380.</ref> و این رقم بدون هزینه اسکان در عرفات و منا برای ۳۰ روز در سال ۱۴۳۴ق. (۱۳۹۲ ش) بالغ بر ۲۱۰۰ دلار اعلام شده است.<ref>. http://khabaronline.ir/print/291315/society/tourism</ref>


====در عرفات و منا====
====در عرفات و منا====
اسکان حج‌گزاران در [[عرفات]] و [[منا]] با توجه به محدودیت فضا از مسائل مهم اسکان حج‌گزاران است. سازمان حج با ایجاد واحد اسکان در منا و عرفات، پس از دریافت آخرین آمار حاجیان هر کاروان به تفکیک مرد، زن و خدمه، روش‌های مختلف اسکان آنان را به وسیله رایانه نمونه‌سازی و معین می‌کند.<ref>با کاروان ابراهیم در سال 71، ص281.</ref> در عرفات‏، ۹۶۰۰ خیمه برای اسکان زائران ایرانی اجاره شده است و هریک از این خیمه‌ها ۵/ ۱۲ مترمربع مساحت دارد و برای اسکان ده نفر اختصاص می‌یابد. نصب چادرها توسط مؤسّسه «مطوّفی حاجیان ایرانی» که عهده‌دار ساماندهی نیازهای زائران ایران است، انجام می‌شود.‏<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص406؛ حج 27، ص187.</ref> در منا، ۱۱۷ هزار متر مربع در اختیار حاجیان ایرانی قرار دارد. در این منطقه، ۷۲۰۰ چادر مجهز به برق و کولر با مساحت ۱۶ متر مربع به حاجیان ایرانی اختصاص داده می‌شود که در هر چادر به‌طور میانگین ۵/ ۱۳ نفر ساکن می‌شوند؛ و به‌طور متوسط هر حاجی ایرانی بیش از یک متر مربع فضا در اختیار دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص407-408؛ نک: حج 28، ص408-409؛ نک: حج 29، ص379.</ref> گزارش‌های سال‌های نه چندان دور،{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۱۶ق.}} کیفیت بهداشتی چادرها در عرفات و منا را نامناسب بیان کرده<ref>حج در ادب فارسی، ص146؛ حج 25، ص408.</ref> و آن را منشأ بیماری حاجیان دانسته است.<ref>بسوی خدا می‌رویم، ص180-181.</ref> ولی امروزه{{یادداشت|بر پایه گزارشی در سال ۱۳۹۱ق.}} وضعیت بهداشتی مناسبی برقرار است و افزون بر استفاده حاجیان از زیراندازهای مناسب،<ref>گفتگوی مشروح مهر با موسوی/حذف هتل کارتنها درعرفات، خبرگزاری مهر، انتشار یافته در ۲۹ مهر ۱۳۹۱ش، دریافت شده در ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ش، [http://www.mehrnews.com/news/1723657 نسخه اصلی] و [https://web.archive.org/web/20200203225422/http://www.mehrnews.com/news/1723657/حذف-هتل-کارتنها-درعرفات-استفاده-ازمحصولات-ایرانی-درخدمت-رسانی نسخه آرشیو].</ref> حمام و سرویس بهداشتی کافی نیز در محوطه چادرها وجود دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص408.</ref>
اسکان حج‌گزاران در عرفات و منا با عنایت به محدودیت فضا از مسائل مهم اسکان حج‌گزاران می‌باشد. سازمان حج با ایجاد واحد اسکان در منا و عرفات پس از دریافت آخرین آمار حجاج هر کاروان به تفکیک مرد، زن و خدمه، روشهای مختلف اسکان آنان را به وسیله رایانه نمونه سازی و معین می‌کنند.<ref>. با کاروان ابراهیم در سال 71، ص281.</ref> در عرفات‏ ۹۶۰۰ چادر یا خیمه برای اسکان زائران ایرانی اجاره شده است و هریک از این خیمه‌ها ۵/ ۱۲ مترمربع مساحت دارد و برای اسکان ده نفر اختصاص می‌یابد. نصب چادرها توسط مؤسّسه «مطوفی حجاج ایرانی» که عهده‌دار ساماندهی نیازهای زائران ایران است، انجام می‌گردد. ‏<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص406؛ حج 27، ص187.</ref> در منا ۱۱۷ هزار متر مربع در اختیار حجاج ایرانی قرار دارد. در این منطقه ۷۲۰۰ چادر مجهز به برق و کولر با مساحت ۱۶ متر مربع به حجاج ایرانی اختصاص داده می‌شود که در هر چادر به‌طور میانگین ۵/ ۱۳ نفر ساکن می‌شوند؛ و به‌طور متوسط هر حاجی ایرانی بیش از یک متر مربع فضا در اختیار دارد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص407-408؛ نک: حج 28، ص408-409؛ نک: حج 29، ص379.</ref> گزارش‌های سالهای نه چندان دور کیفیت بهداشتی چادرها در عرفات و منا را نامناسب بیان کرده و<ref>. حج در ادب فارسی، ص146؛ حج 25، ص408.</ref> آن را منشأ بیماری حاجیان دانسته است.<ref>. بسوی خدا می‌رویم، ص180-181.</ref> اما امروزه وضعیت بهداشتی مناسبی برقرار است و علاوه بر استفاده حجاج از زیراندازهای مناسب،<ref>-http://www.mehrnews.com/detail/News/1723657</ref> حمام و سرویس بهداشتی کافی نیز در محوطه چادرها وجود دارد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص408.</ref>


===اسکان حاجیان دیگر کشورها===
===اسکان سایر کشورها===
همه کاروان‌های حج، پیش از ورود حج‌گزاران به [[عربستان]] باید قرارداد اسکان منعقد کرده باشند. عقد قرارداد اسکان از سوی کشورهای مختلف، متفاوت است. جمهوری اسلامی [[ايران|ایران]]، تنها کشوری است که تغذیه و تدارکات حاجیان همانند تهیه مسکن، حمل و نقل، امور پزشکی و ارشاد حاجیان را به صورت متمرکز برعهده دارد.<ref>با کاروان صفا در سال 82، ص120.</ref> در سایر کشورها عمدتاً کاروان‌ها و شرکت‌های خصوصی، متصدی اسکان حج‌گزاران هستند و دولت‌ها بیشتر نقش نظارتی و هماهنگی کلی را بر عهده دارند.<ref>نک: مجله میقات، ش43 ص 191، 194، «سفرنامه برادران امیدوار».</ref> در برخی کشورها نیز، دولت متصدی اسکان حاجیان است. برای نمونه، حج‌گزاری شهروندان [[ترکمنستان]] که بسیار محدود و تنها با انتخاب دولت این کشور است، بر عهده دولت بوده و همه هزینه حج‌گزاران را دولت می‌پردازد. در برخی کشورها مانند [[افغانستان]] نیز، حج‌گزاری به دو صورت دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد که در هر بخش اعزام کننده، مسئول اسکان زائران است.
کلیه کاروانهای حج، قبل از ورود حج‌گزاران به عربستان باید قرارداد اسکان منعقد کرده باشند. عقد قرارداد اسکان از سوی کشورهای مختلف، متفاوت است. جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که تغذیه و تدارکات حجاج همانند تهیه مسکن، حمل و نقل، امور پزشکی و ارشاد، حجاج را به صورت متمرکز برعهده دارد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص120.</ref>


در بیشتر کشورها، درجه‌بندی کیفی هتل‌ها و نزدیکی آنها به حرم، از معیارهای طبقه‌بندی کاروان‌ها و اختلاف هزینه آنهاست. برای نمونه، شرکت‌های سیاحتی [[اندونزی]] حاجیان را در هتل‌های اطراف مسجدالحرام اسکان می‌دهند.<ref>مدیریت حج در کشورهای اسلامی، ص47-48.</ref> برخی کشورها نیز برای کاهش هزینه، به صورت نوبتی در دو شیفت ۱۲ ساعته حاجیان را در هتل اسکان می‌دهند و حاجیان باقی وقت خود را در حرم و بیرون از هتل صرف می‌کنند.<ref>حج 28، ص304.</ref>
در سایر کشورها عمدتاً کاروانها و شرکتهای خصوصی، متصدی اسکان حج‌گزاران هستند و دولت‌ها بیشتر نقش نظارتی و هماهنگی کلی را بر عهده دارند.<ref>. نک: مجله میقات، ش43 ص 191، 194، «سفرنامه برادران امیدوار».</ref> در برخی کشورها نیز دولت متصدی اسکان حجاج است برای نمونه حج گزاری شهروندان ترکمنستان که بسیار محدود و تنها با انتخاب دولت این کشور است کلیه هزینه حج‌گزاران شامل حمل و نقل، اسکان و تغذیه بر عهده دولت است. (← ترکمنستان) در برخی کشورها نظیر افغانستان نیز حج گزاری به دو صورت دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد که در هر بخش اعزام کننده، مسئول اسکان زائران می‌باشد. (← افغانستان)


با وجود کنترل جدی عربستان در مورد قرارداد اسکان حاجیان پیش از ورود به این کشور، در سال ۱۴۲۹ق. ۱۰۰ حاجی از کشور [[بورکینافاسو]] به دلیل تقلبی بودن قرارداد اسکان، ۱۷ ساعت در محل استقبال از حاجیان متوقف شدند و سرانجام در یکی از مساکن خیریه، اقامت داده شدند. مسئولان حج عربستان، تحقیقات ویژه‌ای درباره چگونگی ورود این افراد به عربستان، بدون در اختیار داشتن قرارداد اسکان، انجام دادند.<ref>حج 29، ص513.</ref> با این همه، حاجیانِ فاقد مجوز، از مشکلات عربستان ذکر شده‌اند،<ref>- http://www.mehrnews.com/TextVersionDetail/1734645</ref> که کارتن خوابی آنها در اطراف مسجدالحرام و در [[مشعر|مشاعر]] منظره نامناسبی به حج داده است و دولت عربستان برای بهبود این وضعیت نابسامان تلاش‌هایی صورت می‌دهد.<ref>نشریه زائر، ش5، ص2، «تأکید وزیر حج عربستان بر تکمیل آمادگیها برای حج امسال».</ref>  
در اکثر کشورها درجه‌بندی کیفی هتل‌ها و نزدیکی آنها به حرم، از معیارهای طبقه‌بندی کاروانها و اختلاف هزینه آنهاست. از جمله شرکت‌های سیاحتی اندونزی حجاج را در هتل‌های اطراف مسجدالحرام اسکان می‌دهند.<ref>. مدیریت حج در کشورهای اسلامی، ص47-48.</ref> (← اندونزی) برخی کشورها نیز برای کاهش هزینه، به صورت نوبتی در دو شیفت ۱۲ ساعته حاجیان را در هتل اسکان می‌دهند و حجاج باقی وقت خود را در حرم و بیرون از هتل صرف می‌کنند.<ref>. حج 28، ص304.</ref>
 
علی‌رغم کنترل جدی کشور عربستان در مورد قرارداد اسکان حاجیان قبل از ورود به این کشور، در سال ۱۴۲۹ق. یکصد حاجی از کشور بورکینافاسو به دلیل تقلبی بودن قرارداد اسکان، ۱۷ ساعت در محل استقبال از حجاج متوقف شدند و نهایتا در یکی از مساکن خیریه، اقامت داده شدند. مسئولان حج عربستان، تحقیقات ویژه‌ای درباره چگونگی ورود این افراد به عربستان، بدون در اختیار داشتن قرارداد اسکان، انجام دادند.<ref>. حج 29، ص513.</ref> در عین حال حجاج فاقد مجوز از مشکلات عربستان ذکر شده‌اند<ref>- http://www.mehrnews.com/TextVersionDetail/1734645</ref> که کارتن خوابی آنها در اطراف مسجدالحرام و در مشاعر منظره نامناسبی به حج داده است و دولت عربستان تلاشهای متعددی برای بهبود این وضعیت نابسامان صورت می‌دهد.<ref>. نشریه زائر، ش5، ص2، «تأکید وزیر حج عربستان بر تکمیل آمادگیها برای حج امسال».</ref>  


===اسکان شهروندان عربستان===
===اسکان شهروندان عربستان===
با توجه به محدودیت مسکن مناسب در موسم حج، شهروندان عربستانی و مسلمانان مقیم در عربستان، هر ۵ سال یکبار اجازه تشرف به حج را دارند<ref>میقات حج، ش‏28، ص216؛ میقات حج، ش‏22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref> و پیش از موسم حج باید مجوز دریافت کنند.<ref>حج 27، ص129.</ref> مؤسسات حج، مسئول امور حاجیان داخلی هستند و بر پایه گزارشی در ۱۳۷۶ش. (۱۴۱۸ق) هزینه اسکان هر نفر ۲۰۰ ریال عربستان است.<ref>میقات حج، ش‏22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref>
با توجه به محدودیت مسکن مناسب در موسم حج، شهروندان عربستانی و مسلمانان مقیم در عربستان هر ۵ سال یکبار اجازه تشرف به حج را دارند<ref>. میقات حج، ش‏28، ص216؛ میقات حج، ش‏22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref> و قبل از موسم حج باید مجوز دریافت کنند.<ref>. حج 27، ص129.</ref> مؤسسات حج، مسئول امور حجاج داخلی هستند و هزینه اسکان هر نفر ۲۰۰ریال عربستان است.<ref>. میقات حج، ش‏22، ص208، «نگاهی به مطبوعات عربستان».</ref>
 
==از منظر فقه==
{{اصلی|خانه‌های حرم}}
قرآن،{{یادداشت|{{قلم رنگ|سبز|&#64831;سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ &#64830;}}
 
مسجدالحرام... را براى همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يكسان قرار داده‌ايم.}}<ref>سوره حج(۲۲)، آیه ۲۵؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۳۳۵.</ref> همگان را در برخورداری از [[مسجدالحرام]] مساوی دانسته است و منابع فقهی و تفسیری به مناسبت این آیه، درباره این که آیا جایز است [[خانه‌های حرم|خانه‌های مکه]] را اجاره داد، مباحث مفصلی دارند. در روایاتی منسوب به [[حضرت محمد(ص)]] از اجاره خانه‌های مکه نهی شده است.<ref name=":0" /> او پس از فتح [[مکه]] از گذاشتن در برای خانه‌های مکه، نهی کرد.<ref>نک: مأساه الزهراء، ج2، ص313-319.</ref> بر پایه گزارش‌ها، در عصر خلفای چهارگانه، خانه‌های مکه در نداشت و حاجیان آزادنه به آن رفت و آمد داشتند.<ref name=":1" /> [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم در حکومت خود، گذاشتن در برای خانه‌های مکه را منع کرد<ref name=":2" /> و بستن در خانه‌ها را مانعی برای اسکان حج‌گزاران می‌دانست.<ref name=":3" /> [[امام علی(ع)]] نیز در سال ۳۹ق. طی فرمانی به حاکم خود در مکه، ضمن سفارشاتی در مورد حج و حاجیان و تأمین مسکن آنها، دستور داد اهل مکه را از اجاره دادن خانه به حاجیان منع کنند.<ref name=":4" />  


==پانویس==
==پانویس==
خط ۹۳: خط ۷۴:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
 
{{دانشنامه
{{دانشنامه
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22137/حج-اسکان
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22137/حج-اسکان
خط ۹۹: خط ۸۰:
  | نویسنده = اباذر جعفری
  | نویسنده = اباذر جعفری
}}
}}
*'''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق.
*'''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق.
*'''اخبار مکه و ما جاء فیها من''' الآثار، محمد بن عبدالله الازرقی(م.۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح ملحس، مکه، دارالثقافه، ۱۴۱۵ق.
*'''اخبار مکه و ما جاء فیها من''' الآثار، محمد بن عبدالله الازرقی(م.۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح ملحس، مکه، دارالثقافه، ۱۴۱۵ق.
خط ۱۱۱: خط ۹۳:
*'''پنجاه سفرنامه حج قاجاری'''، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
*'''پنجاه سفرنامه حج قاجاری'''، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
*'''التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم'''، محمد طاهر الکردی، تصحیح عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق.
*'''التاریخ القویم لمکه و بیت الله الکریم'''، محمد طاهر الکردی، تصحیح عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق.
*'''ترجمه قرآن (انصاریان)'''، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش.
*'''تفسیر شاهی (آیات الاحکام)'''، ابوالفتح بن مختوم جرجانی (م.۹۷۶ق)، به کوشش اشراقی، تهران، نوید، ۱۳۶۲ش.
*'''تفسیر شاهی (آیات الاحکام)'''، ابوالفتح بن مختوم جرجانی (م.۹۷۶ق)، به کوشش اشراقی، تهران، نوید، ۱۳۶۲ش.
*'''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵–۴۶۰ق)، به کوشش سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.
*'''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵–۴۶۰ق)، به کوشش سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.
خط ۱۴۳: خط ۱۲۴:
*'''نهج البلاغه'''، شریف الرضی (م ۴۰۶ق)، شرح صبحی صالح، قم، دارالاسوه، ۱۴۱۵ق.
*'''نهج البلاغه'''، شریف الرضی (م ۴۰۶ق)، شرح صبحی صالح، قم، دارالاسوه، ۱۴۱۵ق.
*'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
*'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{حج و عمره}}
{{حج و عمره}}


[[رده:اسکان در حج]]
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]]
 
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)