در حال ویرایش امامزاده ابراهیم (بابلسر)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| امامزاگان مشهور = | | امامزاگان مشهور = | ||
}} | }} | ||
'''امامزاده ابراهیم(ع) | '''امامزاده ابراهیم(ع)''' در جنوب شرقی شهر بابلسر قرار دارد و به امامزاده ابراهیم ابوجواب معروف است. بنابر گزارش مورخان این مزار، متعلق به نواده [[امام سجاد(ع)]] است، نه فرزندزاده [[امام موسی کاظم(ع)]] که در بین مردم مشهور است. | ||
براساس تاریخ کتیبه‌های موجود در این | براساس تاریخ کتیبه‌های موجود در این بقعه بنای مزار به‌دست سیدشمس‌الدین بابلکانی در قرن نهم ه. ق ساخته شده است. بنابه روایتی به‌مناسبت این‌که سر امامزاده ابراهیم آمل یا امامزاده ابراهیم از اولاد امام کاظم(ع) در محل مجاور آن به‌خاک سپرده شده، مشهدسر نام گرفته است. | ||
این‌بنا از نظر دارا بودن آثار تاریخی ارزشمند هنری مانند درهای نفیس، صندوق چوبین که در وسط حرم قرار دارد و كتیبه های متعدد شهرت دارد. | این‌بنا از نظر دارا بودن آثار تاریخی ارزشمند هنری مانند درهای نفیس، صندوق چوبین که در وسط حرم قرار دارد و كتیبه های متعدد شهرت دارد. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
ساختمان بقعه به‌صورت هشت ضلعی با گنبد کلاه درویشی هشت ترک و ارتفاع ٢٠ متر است که در چهار جهت درهایی دارد. اضلاع خارجی بنا با طاق‌نماها و قاب‌بندی مستطیل شکل و در بالا با تزئینات طاق‌نمایی شکل، نماسازی شده است. در دوره‌های بعدی، بناهایی از جمله مسجد و کفش کن به بنای اصلی افزوده شده است. داخل بنای اصلی و بر دیوار مسجد، گچ‌بری‌های ظریفی دیده می‌شود که در نوع خود بی‌نظیر است. در این امامزاده، چهار در و یک صندوق قدیمی با کتیبه‌های تاریخی وجود دارد. | ساختمان بقعه به‌صورت هشت ضلعی با گنبد کلاه درویشی هشت ترک و ارتفاع ٢٠ متر است که در چهار جهت درهایی دارد. اضلاع خارجی بنا با طاق‌نماها و قاب‌بندی مستطیل شکل و در بالا با تزئینات طاق‌نمایی شکل، نماسازی شده است. در دوره‌های بعدی، بناهایی از جمله مسجد و کفش کن به بنای اصلی افزوده شده است. داخل بنای اصلی و بر دیوار مسجد، گچ‌بری‌های ظریفی دیده می‌شود که در نوع خود بی‌نظیر است. در این امامزاده، چهار در و یک صندوق قدیمی با کتیبه‌های تاریخی وجود دارد. | ||
براساس تاریخ کتیبه‌های بیان شده، سیدشمس‌الدین بابلکانی، این‌بنا را در قرن نهم ه. ق ساخته است؛ بنابه روایتی گویا سر امامزاده ابراهیم آمل یا امامزاده ابراهیم قریه «ماجر کجور» - از اولاد امام کاظم(ع) در این بنا مدفون است. ازاین‌رو محل مجاور آن را مشهد سر می‌خوانند. این بنا به شماره 343 به ثبت تاریخی رسیده است.<ref>از آستارا تا استرآباد، ج4، ص٢6٠-٢٧٠؛ فهرست بناهای تاریخی ایران، ص١١6؛ بناهای آرامگاهی، ص٩٣.</ref> | براساس تاریخ کتیبه‌های بیان شده، سیدشمس‌الدین بابلکانی، این‌بنا را در قرن نهم ه. ق ساخته است؛ بنابه روایتی گویا سر امامزاده ابراهیم آمل یا امامزاده ابراهیم قریه «ماجر کجور» - از اولاد امام کاظم(ع) در این بنا مدفون است. ازاین‌رو محل مجاور آن را مشهد سر می‌خوانند. این بنا به شماره 343 به ثبت تاریخی رسیده است. <ref>از آستارا تا استرآباد، ج4، ص٢6٠-٢٧٠؛ فهرست بناهای تاریخی ایران، ص١١6؛ بناهای آرامگاهی، ص٩٣.</ref> | ||
==آثار تاریخی== | ==آثار تاریخی== | ||
درِ دولنگه ورودی مسجد امامزاده، ٢/٣٨ متر ارتفاع و ٨٢ سانتی‌متر پهنا دارد. هر لنگه شامل سه قسمت اصلی و دو بائو در طرفین و قاب، گره و حاشیه‌های کنده‌کاری شده است. بر پاسار بالای لنگه سمت راست این در، نام بانی: «بی‌بی فضّه خاتون بنت امیر صاعد» و بر پاسار پایین لنگه سمت راست: «عمل استاد علی بن استاد علی بن استاد فخرالدین بن استاد علی نجّار کتبه احمد ابن حسین سیاه‌پوش» و بر پاسار پایین لنگه سمت چپ، «تمّت فی شهر محرم الحرام فی سنة ست و تسعمائه هجرة النبویه(ع)» (906ه. ق) نگاشته شده است. | درِ دولنگه ورودی مسجد امامزاده، ٢/٣٨ متر ارتفاع و ٨٢ سانتی‌متر پهنا دارد. هر لنگه شامل سه قسمت اصلی و دو بائو در طرفین و قاب، گره و حاشیه‌های کنده‌کاری شده است. بر پاسار بالای لنگه سمت راست این در، نام بانی: «بی‌بی فضّه خاتون بنت امیر صاعد» و بر پاسار پایین لنگه سمت راست: «عمل استاد علی بن استاد علی بن استاد فخرالدین بن استاد علی نجّار کتبه احمد ابن حسین سیاه‌پوش» و بر پاسار پایین لنگه سمت چپ، «تمّت فی شهر محرم الحرام فی سنة ست و تسعمائه هجرة النبویه(ع)» (906ه. ق) نگاشته شده است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
«[[سیدمهدی بن مصطفی تفرشی]]» در این باره می‌گوید: | «[[سیدمهدی بن مصطفی تفرشی]]» در این باره می‌گوید: | ||
ابراهیم بن حسین بن علی بن عبیدالله<ref>از آستارا تا استراباد، ج4، ص٢6٠ - ٢٧٠؛ فهرست بناهای تاریخی ایران، ص١١6؛ معماری تیموری در ایران و توران، ص6٢6 - 6٢٨ و ٩٩٧؛ فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، ص١٨٠؛ بناهای آرامگاهی، ص٩٢.</ref> بن حسین الاصغر بن امام زین العابدین علی بن الحسین(ع)، در طبرستان مقتول شد. در مشهد سر مازندران امامزاده ابراهیم است. برخی می‌گویند سر اوست و بدنش در ناجر کجور است. محتمل است این ابراهیم باشد....<ref>بدایع الانساب فی مدفن الاطیاب، ص٨ و ٩.</ref> | ابراهیم بن حسین بن علی بن عبیدالله <ref>از آستارا تا استراباد، ج4، ص٢6٠ - ٢٧٠؛ فهرست بناهای تاریخی ایران، ص١١6؛ معماری تیموری در ایران و توران، ص6٢6 - 6٢٨ و ٩٩٧؛ فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، ص١٨٠؛ بناهای آرامگاهی، ص٩٢.</ref> بن حسین الاصغر بن امام زین العابدین علی بن الحسین(ع)، در طبرستان مقتول شد. در مشهد سر مازندران امامزاده ابراهیم است. برخی می‌گویند سر اوست و بدنش در ناجر کجور است. محتمل است این ابراهیم باشد....<ref>بدایع الانساب فی مدفن الاطیاب، ص٨ و ٩.</ref> | ||
به ظاهر تفرشی این‌مطلب را از [[ابوالحسن عمری]] نقل کرده است؛ زیرا او می‌نویسد: علی بن عبیدالله بن حسین اصغر، صاحب فرزندان زیادی بوده که از جمله آنان، محمد بن حسن که محدّثی جلیل‌القدر است که به‌همراه برادرش ابراهیم به‌شهادت رسید و نسلی از ایشان باقی نمانده است.<ref>المجدی فی انساب الطالبیین، ص١٩٧.</ref> | به ظاهر تفرشی این‌مطلب را از [[ابوالحسن عمری]] نقل کرده است؛ زیرا او می‌نویسد: علی بن عبیدالله بن حسین اصغر، صاحب فرزندان زیادی بوده که از جمله آنان، محمد بن حسن که محدّثی جلیل‌القدر است که به‌همراه برادرش ابراهیم به‌شهادت رسید و نسلی از ایشان باقی نمانده است.<ref>المجدی فی انساب الطالبیین، ص١٩٧.</ref> | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
{{امامزادگان ایران}} | {{امامزادگان ایران}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
[[رده:مزار فرزندان امام سجاد(ع)]] | [[رده:مزار فرزندان امام سجاد(ع)]] | ||
[[رده:مزارهای استان مازندران]] | [[رده:مزارهای استان مازندران]] | ||