در حال ویرایش امام حسن عسکری(ع)

[[پرونده:آستان امامین عسکریین.jpg|بندانگشتی|250px|[[آستان مقدس امامین عسکریین(ع)|آستان امامین عسکریین]] در [[سامراء]]]]
امام حسن عسکری(ع) امام یازدهم [[شیعیان]] و پدر [[حضرت مهدی(ع)]] است. آن حضرت در سال ۲۳۲ق در [[مدینه]] به دنیا آمد. در کودکی به همراه پدرش و به اجبار خلیفه عباسی به [[سامراء]] در [[عراق|کشور عراق]] امروزی سفر کرد و تا زمان شهادت(۲۶۰ هجری) را در آنجا تحت نظارت حکومت عباسی زندگی می‌کرد. وی در کنار پدرش [[امام هادی(ع)]] در [[سامراء]] به خاک سپرده شد که به [[آستان مقدس امامین عسکریین(ع)|آستان امامین عسکریین]] (دو امام عسکری) معروف است. 

درباره حج‌گزاری امام حسن عسکری(ع) گزارشی در دست نیست. از امام عسکری روایاتی درباره [[حج]] و فلسفه [[تلبیه|لبیک]] و عبارات آن روایت شده است. علاوه بر کتاب تفسیر منسوب به آن حضرت، دعاهایی نیز از او در منابع آمده است. 

==زندگی==
حسن بن علی بن محمد(ع) مشهور به امام حسن عسکری(ع) یازدهمین امام از ائمه دوازده گانه [[شیعه]] است. پدرش [[امام هادی(ع)]] و مادرش کنیزی از اهل نوبه بود.<ref>اثباب الوصیة، ص244.</ref> قول مشهور تولد او را در هشتم ربیع الاخر سال ۲۳۲ هجری در [[مدینه]] دانسته‌اند.<ref>دلائل الامامه، ص423؛ مناقب آل ابی طالب، ج3، ص523. </ref> آن حضرت در پی دستگیری پدرش از سوی متوکل عباسی در سال ۲۳۶ هجری و در سن چهار سالگی یا در سال 233ق<ref>المقالات و الفرق، ص100.</ref> به سامرا سفر کرد و تا پایان عمر در آنجا اقامت داشت.<ref>اثبات الوصیه، ص243-244.</ref>

او بدین جهت به عسکری ملقب شد که از سوی متوکل خلیفه عباسی (حکومت: ۲۳۲–۲۴۷ق) در منطقه نظامی شهر [[سامراء|سامرا]] اسکان داده شد.<ref>وفیات الاعیان، ج2، ص94؛ موسوعه الامام العسکری، ج1، ص38.</ref> همچنین به «ابن الرضا» نیز معروف بود؛ چنان که پدرش امام هادی(ع) و جدش [[امام جواد|امام جواد(ع)]] نیز به دلیل انتساب به [[امام رضا(ع)]] این لقب را داشتند.<ref>کمال الدین، ص41؛ مناقب آل ابی طالب، ج3، ص523. </ref> در منابع برای امام حسن عسکری لقب‌های دیگری با عنوان: خالص، خاص، سراج، صامت، زکی و تقی<ref>دلائل الامامة، ص423-424؛ مناقب آل ابی طالب، ج3، ص523.</ref> نیز ذکر شده است.

نرجس خاتون همسر امام حسن عسکری(ع)، و تنها فرزند آنها [[حضرت مهدی|حضرت مهدی(عج)]] است؛<ref>التتمه فی تواریخ الائمه، ص143؛ راحه الارواح، ص267.</ref> اما برخی مورخان فرزندان دیگری نیز برای ایشان ذکر کرده‌اند.<ref>ر.ک. تاریخ الائمه، ص22. </ref> 

=== شهادت ===
{{اصلی|آستان مقدس امامین عسکریین(ع)}}امام حسن عسکری(ع) در ۲۸ سالگی در هشتم ربیع‌الاول ۲۶۰ هجری به دستور معتمد عباسی مسموم شده و به شهادت رسید. وی در کنار پدرش امام هادی(ع) در [[سامراء]] به خاک سپرده شد<ref>الغیبه، ص219؛ الارشاد، ص323؛ اعلام الوری، ص131. </ref> که به آستان امامین عسکریین (دو امام عسکری) معروف است.

پیکر امام حسن عسکری(ع) در کنار پدرش [[امام هادی(ع)]] در [[سامراء]] مدفون شده است. این زیارتگاه به آستان امامین عسکریین (دو امام عسکری) معروف است.<ref>مآثر الکبرا، ج۱، ص۳۱۵.</ref>
==دوره امامت==
امام حسن عسکری(ع) بیست و سه سال همراه پدرش امام هادی بود و پس از شهادت پدر و با وصیت او<ref>الارشاد، ص313-315؛ اعلام الوری با علام الهدی، ص131-133 133؛ مناقب آل ابی طالب، ج3، ص523-524. </ref> جانشین پدر شده و امامت شیعیان را در ۲۲ سالگی بر عهده گرفت. مدت امامت او را شش سال (از ۲۵۴ تا ۲۶۰ق) ذکر کرده‌اند.<ref>الغیبه، ص۱۲۰-۱۲۲.</ref>

امامت حسن عسکری همزمان با سه خلیفه عباسی به نام‌های مُعْتَز (حکومت: ۲۵۲ – ۲۵۵ق) و مُهْتَدی (حکومت: ۲۵۵ – ۲۵۶ق) و معتمد (حکومت: 256 – 279ق)<ref>دلائل الامامة، ص423؛ اعلام الوری، ص349؛ مناقب آل ابی طالب، ج3، ص523.</ref> بود. معتز ضمن زندانی کردن امام عسکری(ع) قصد کشتن آن حضرت را داشت؛ اما به دست ترکان کشته شد.<ref>الغیبه، ص208. </ref> در زمان مهتدی<ref>الغیبه، ص205.</ref> و معتمد عباسی<ref>الغیبه، ص219؛ الارشاد، ص323؛ اعلام الوری، ص131.</ref> هم آزار و زندانی کردن امام عسکری ادامه داشت.

با وجود کنترل حکومت عباسی بر رفت و آمد افراد به خانه امام عسکری(ع)، عده‌ای از شیعیان به عنوان راوی، وکیل و صحابی امام عسکری با ایشان ارتباط داشتند؛ از جمله [[ابراهیم بن مهزیار]]، [[عبد العظیم حسنی|عبدالعظیم حسنی]]، [[عثمان بن سعید العمری]]، [[فضل بن شاذان نیشابوری]].<ref>رجال الطوسی، ص397-400. </ref>

==== کتاب‌های منسوب به امام عسکری ====
از جمله فعالیت‌های فرهنگی امام، کتاب‌هایی است که به ایشان نسبت داده شده است؛ از جمله: کتاب المنقبه، مسائل ابی محمد الحسن العسکری، توقیع الامام العسکری، تفسیر المنسوب الی الامام الحسن العسکری.<ref>کشف الغمه، ص208-210. </ref> علاوه بر موارد ذکر شده دعاهایی نیز از امام عسکری(ع) در منابع ذکر شده است.<ref>کشف الغمه، ص211. </ref>
==امام حسن عسکری(ع) و حج==
درباره حج‌گزاری امام حسن عسکری(ع) گزارشی در دست نیست و بنابر قول مشهور تنها امامی است که به دلیل تحت نظر قرار داشتن در [[سامراء|سامرا]]، به حج نرفت. با این حال در برخی منابع اشاره شده که از آن حضرت در [[مکه]] روایتی نقل شده است.<ref>الانبیا و الائمه، ص466.</ref> گزارشی از بلاذری نیز حاکی از حضور امام در مکه است.<ref>کشف الغمه، ج3، ص198.</ref>
===فرستادن فرزند به مکه===
گفته شده امام اندکی پیش از رحلت، مادرش<ref>اثبات الوصیه، ص255.</ref> و پسرش [[مهدی(عج)]] را به حج فرستاد. آنان با حفاظت احمد بن محمد بن مطهر، یار نزدیک امام یازدهم به مکه رفتند. بنظر می‌رسد آنان پس از برگزاری [[مناسک حج]] به [[مدینه]] عزیمت کرده و آن را محل اختفای امام دوازدهم قرار داده‌اند.<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، ص124.</ref>

=== روایات امام درباره حج ===
برخی روایات نقل شده از ایشان حاوی بخشی از [[احکام حج|احکام]] و [[اسرار حج]] هستند؛ از جمله روایتی از محمد بن مطهر درباره [[حج بذلی]].<ref>مسند الامام العسکری، ص252. </ref> همچنین از امام عسکری(ع) حدیثی درباره فلسفه [[تلبیه|لبیک]] و عبارات آن روایت شده است.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص327- 328؛ علل الشرائع، ص417.</ref>

==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه
 | آدرس = 
 | عنوان = حسن بن علی العسکری در جلد هفتم دانشنامه
 | نویسنده = 
}}

* اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب:  ابوالحسن المسعودی (م.۳۴۶ق.)، قم، انصاریان، ۱۴۲۳ق.
* اعلام الوری باعلام الهدی: الشیخ الطبرسی (م.   ۵۴۸ق.)، قم، آل البیتلاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق.
* اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، تحقیق حسن الامین، بیروت، دار التعارف.
* الارشاد: المفید (م.۴۱۳ق.)، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق.
* الخرائج و الجرائح: قطب الدین الراوندی(م.   ۵۷۳ق)، تحقیق سید محمدباقر الابطحی، قم، موسسه الامام الهادی، ۱۴۰۹ق.
* بحار الانوار: المجلسی (م.۱۱۱۱ق.)، تحقیق سید حسن الموسوی الخرسان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* تاریخ الائمه(المجموعه): الکاتب البغدادی(م. ۳۲۲ق)، قم، مکتبه المرعشی النجفی، ۱۴۰۶ق.
* تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج): جاسم حسین، مترجم سید محمد تقی آیت اللهی، تهران، امیرکبیر،۱۳۸۵ش.
* التتمه فی تواریخ الائمه: تاج الدین بن علی بن احمد الحسینی العاملی(م.   قرن ۱۱ق)، قم، موسسه البعثه، ۱۴۱۲ق.
* تذکره الخواص من الامه فی ذکر خصائص الائمه: سبط ابن الجوزی(۶۵۴)،قم، الشریف الرضی، ۱۴۱۸ق
* حج الانبیاء والائمه(علیهم السلام): مرکز تحقیقات حج، تهران، مشعر،۱۴۱۶ق.
* دلائل الامامه: الطبری الشیعی (م.قرن ۴)، قم، بعثت، ۱۴۱۳ق.
* راحه الارواح: ابوسعید شیعی سبزواری، تحقیق محمد سپهری، تهران، میراث مکتوب، ۱۳۷۸ش.
* رجال الطوسی(الابواب): شیخ الطوسی(م. ۴۶۰ق)،تحقیق جواد القیومی الاصفهانی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۵ق.
* رجال الکشّی (اختیار معرفة الرجال): الشیخ الطوسی (م.۴۶۰ق.)، تصحیح میرداماد و رجائی، قم، آل البیت، ۱۴۰۴ق.
* علل الشرایع: الصدوق (م.۳۸۱ق.)، تحقیق سید محمد صادق بحرالعلوم، نجف الاشرف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۶ق.
* الغیبه: النعمانی (م.۳۸۰ق.)، به کوشش فارس حسون، قم، انوار الهدی، ۱۴۲۲ق.
* الکافی: الکلینی(م.  ۳۲۹ق)، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
* کشف الغمه فی معرفه الائمه: علی بن ابی الفتح الاربلی(م. ۶۹۳ق)، بیروت، دارالاضواء، بی تا.
* کمال الدین و تمام النعمه: الشیخ الصدوق (م.۳۸۱ق.)، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، النشر اسلامی، ۱۴۰۵ق.
* مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء، ذبیح‌الله محلاتی، قم، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۴ش/ ۱۴۲۶ق.
* مسند الإمام العسکري أبي محمد الحسن بن علي عليهما السلام: عزیزالله عطاردی قوچانی، بیروت، دار الصفوة، 1413ق/ 1993م.
* المقالات و الفرق: سعدبن عبدالله اشعری قمی (م. ۳۰۱ق)، قم، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۰ش.
* من لایحضره الفقیه:شیخ الصدوق(م. ۳۸۱ق)، تصحیح علی اکبر غفاری، قم، النشر الاسلامی.
* مناقب آل ابی طالب: ابن شهر آشوب (م. ۵۸۸ق)، تحقیق گروهی از اساتید نجف، نجف الاشرف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
* موسوعه الامام العسکری: موسسه ولی العصر، تحقیق السید محمد الحسینی القزوینی و گروهی از علما، قم، موسسه ولی عصر، ۱۴۲۶ق.
* وفیات الاعیان و انباء الزمان: ابن خلکان(م. ۶۸۱ق)، تحقیق احسان عباس، لبنان، دارالثقافه، بی تا.
{{پایان}}

[[رده:امامان شیعه]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]