در حال ویرایش ام کلثوم (بخش)

==ازدواج==
رسول خدا رقیه و‌ ام کلثوم را پیش از [[بعثت]] به تزویج [[عتبه]] و [[عتیبه]]، پسران [[ابولهب]]، درآورد.<ref>دلائل النبوه، ج2، ص612؛ الاستیعاب، ج4، ص1839.</ref> پس از بعثت پیامبر، هنگامی که [[سوره مسد|سوره تبت]] نازل شد، ابولهب با پسران خود شرط کرد که دختران محمد را طلاق دهند وگرنه آنان را از خود خواهد راند. همسر ابولهب، [[‌ام جمیل]]، نیز به پسرانش دستور داد که رقیه و‌ ام کلثوم را طلاق دهند. این طلاق در حالی صورت پذیرفت که دختران هنوز در خانه پدر بودند.<ref>دلائل النبوه، ج2، ص615؛ الاستیعاب، ج4، ص1839-1840؛ امتاع الاسماع، ج5، ص350.</ref> 

به گزارشی، آن‌گاه که عتیبه‌ ام کلثوم را طلاق داد، نزد رسول خدا آمد و از [[دین]] او و خودش بیزاری جست و سپس به ایشان حمله‌ور شد و جامه ایشان را پاره کرد. رسول خدا او را نفرین کرد و بر اثر آن نفرین، در سفر وی با گروهی از [[قریش]] به [[شام]]، شیری به او حمله کرد و از میان آنان تنها سر او را از تن جدا کرد.<ref>دلائل النبوه، ج2، ص612.</ref>