در حال ویرایش باب زیاد

کتیبه‌ای چوبی از جنس ساج بر روی در قرار داشت که ‌گزارش منابع از عبارت‌های نقش بسته بر آن متفاوت است. [[ابن زباله|ابن‌زباله]] (م. 199ق.) تنها به عبارت شامل دستور خلیفه درباره گسترش و نیز تاریخ انجام آن اشاره کرده است.<ref>اخبار المدینه، ص109.</ref>به ‌گزارش [[فیروزآبادی]] (م. 817ق.) عبارت‌هایی شامل [[بسمله]] و آیه 255 [[سوره بقره]] (آیة الکرسی) و نیز گواهی به [[نبوت پیامبر]](ص) بر آن کتیبه نقش بسته بود. این عبارت به فرمان خلیفه برای گسترش مسجد و ویرانی [[دارالقضاء]] و تبدیل آن به میدان و تاریخ انجام آن گسترش نیز اشاره داشت.<ref>المغانم المطابه، ج1، ص432.</ref>[[حربی]] (م. 285ق.)  افزون بر آن کلمات، جملاتی در مدح منصور عباسی و نسبت او با [[پیامبر(ص)]] و اختصاص گسترش مسجد به وی به سبب همین قرابت را یاد کرده است.<ref>المناسک، ص394.</ref>

به سال 310ق. به فرمان [[مقتدر عباسی]] (حک: 295-320ق.) برای همه درهای مسجدالنبی، لنگه‌هایی از چوب ساج ساخته شد.<ref>المسالک و الممالک، ج1، ص410.</ref>درباره سرنوشت باب زیاد در دوره‌های پسین ‌گزارشی در دست نیست. تنها [[سمهودی]] درباره زمان آن به عبارت مبهم «در هنگام بازسازی دیوار غربی برداشته شد»<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص221.</ref>بسنده کرده است. با عنایت به ‌گزارش [[ابن جبیر|ابن‌جبیر]] (م. 614ق.) که به سال 579ق. از مسجد دیدار کرده و از این در نامی نبرده، <ref>رحلة ابن جبیر، ص148.</ref> بسته شدن آن باید پیش از این تاریخ صورت گرفته باشد.