در حال ویرایش بنی‌اسد بن عبدالعزی (بخش)

==شخصیت‌های بنی‌اسد در دوره‌های بعد==

از شخصیت‌های بنی‌اسد در دوره‌های بعد می‌توان به این افراد اشاره کرد:

1. عروة بن زبیر (22/26-94ق.) از فقیهان هفت‌گانه و محدثان بزرگ مدینه<ref>انساب الاشراف، ج3، ص483؛ مروج الذهب، ج3، ص77.</ref> که او را صاحب نخستین تصنیفات در فقه و مغازی دانسته‌اند.<ref>البدایة و النهایه، ج9، ص101.</ref> وی با امام علی(ع) چندان کینه داشت که به او در مسجد مدینه اهانت می‌کرد و پسرش یحیی از این کار او اظهار تعجب می‌کرد.<ref>شرح نهج البلاغه، ج4، ص102.</ref> این کینه، او را واداشته بود که در نکوهش امام، حدیث جعل کند.<ref>شرح نهج البلاغه، ج4، ص63.</ref> 

2. [[مصعب بن ثابت|مصعب]] بن [[ثابت بن عبدالله]] (م. 157ق.) نیز از این چهره‌ها است.

3. همچنین عبدالله بن [[مصعب بن ثابت]] (م. 184ق.) شاعر و از نزدیکان [[مهدی عباسی|مهدی]] (حک: 158-169ق.) و‌ [[هارون عباسی]] (حک: 170-193ق.) بود که ولایت عک و یمن را یافت.<ref>جمهرة انساب العرب، ص123.</ref> 

3. [[زبیر بن خبیب|زبیر]] بن [[خبیب بن عبدالله]] از دانشمندان و عابدان و زاهدان مشهور بود.

4. [[زبیر بن بکار]] بن عبدالله بن مصعب (م. 255ق.)<ref>نقد و بررسی منابع سیره نبوی، ص65-80.</ref> نیز قضاوت کوفه را در مدتی طولانی از سوی [[عباسیان]] عهده‌دار شد و تالیفات فراوان داشت.<ref>الانساب، سمعانی، ج6، ص266؛ الاعلام، ج3، ص42.</ref> 

===شماری دیگر از بنی‌اسد===

از فرزندان عروه نیز [[هشام بن عروه]] (61-146ق.)<ref>الطبقات، ج5، ص375.</ref> و [[عبدالله بن عروه]] و [[یحیی بن عروه]] محدثانی مشهور بودند.<ref>الطبقات، ج5، ص374-376.</ref> [[یزید بن رومان]] (م. 130ق.)<ref>الطبقات، ج5، ص412.</ref> و [[حمید اعرج|حمید اَعْرج]] (م. 130ق.) قاری اهل مکه که در مسجدالحرام مردم مکه تنها برای قرائت او گرد می‌آمدند و همراه او [[ختم قرآن]] می‌کردند<ref>تاریخ دمشق، ج15، ص298.</ref> و [[موسی بن عقبه|موسی بن عُقبه]] تاریخ‌نگار و مغازی‌نویس مشهور مدنی (م. 142ق.)<ref>تاریخ دمشق، ج60، ص468.</ref> از وابستگان و موالیان [[آل‌زبیر]] از بنی‌اسد هستند.

[[عمر بن عبدالعزیز|عمر]] بن [[عبدالعزیز بن منذر]] از نسل هبار بن اسود بود که پس از قتل [[متوکل عباسی|متوکل]] خلیفه عباسی (حک: 232-247ق.) در سند خروج کرد و حکمرانی خاندانش تا سده پنجم ق. در المنصوره (مولتان هند) پابرجا بود.<ref>جمهرة انساب العرب، ص118؛ تاریخ ابن خلدون، ج2، ص391.</ref> 

===تیره‌های نسل زبیر===

تیره‌های [[بنوبدر]]، [[بنومصلح]]، [[بنورواق]]، [[بنورمضان]]، [[بنی‌مصعب]]، [[بنی‌عروه]] و [[بنوغنی]] از شاخه‌های منشعب شده از نسل زبیر بودند که شغل بیشتر آن‌ها کشاورزی و رمه‌داری بود.<ref>معجم قبائل العرب، ج2، ص731، 467.</ref> [[بنی‌تویت بن حبیب]] و [[بنی‌حمید بن اسامه]] نیز از دیگر خاندان‌های بنی‌اسد به شمار می‌روند.<ref>معجم قبائل العرب، ج1، ص136، 292، 304.</ref>