در حال ویرایش بنی‌عبدالدار (بخش)

==واکنش بنی‌عبدالدار در برابر اسلام==

ریاست بنی‌عبدالدار بر مناصب مهم جاهلی، آن‌ها را در صف مقدّم مبارزه با اسلام قرار داده بود. آنان در دوره‌های گوناگون اسلام به رویارویی با آن پرداختند.

===دوره پیش از هجرت===

عبدریان در این دوره به سبب احساس رقابت با آیین جدید و نگرانی از فقدان موقعیت خود، به دسیسه‌چینی بر ضد اسلام پرداختند.

====نزول آیاتی در مورد عبدریان====

این واقعیت در چند آیه بازتاب یافته است.

آیه 42 [[سوره فاطر]] که بیانگر سرکشی و عناد [[کافران]] در برابر [[وحی]] است، در شان نضر بن حارث وارد شده و نیز درباره توطئه‌های این فرد در برابر پیامبر(ص) به آیاتی چون 103 [[سوره نحل]] و 5 [[سوره فرقان]] مربوط به اتهام «بشری خواندن قرآن» و آیه 32 [[سوره انفال]] و 6 سوره فرقان مربوط به اتّهام «افسانه پیشینیان بودن داستان‌های آن» استناد شده است.<ref>تفسیر مقاتل، ج2، ص487؛ ج3، ص226؛ انساب الاشراف، ج1، ص158-159؛ اسباب النزول، ص239، 284؛ الاصفی، ج2، ص862.</ref>

همچنین آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُواً اُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ* وَ اِذَا تُتْلَی عَلَیْهِ آیَاتُنَا وَلَّی مُسْتَکْبِراً کَاَن لَّم یَسْمَعْهَا کَاَنَّ فِی اُذُنَیْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ اَلِیمٍ}}) (سوره لقمان، 6-7) پیرامون یکی دیگر از توطئه‌های نضر بن حارث وارد شده که به روایت مقاتل (م. 150ق.) در سفر تجاری به [[حیره]]، کتاب‌های رستم و اسفندیار را برای مبارزه با قرآن خریداری نمود<ref>تفسیر مقاتل، ج3، ص432-433؛ معانی القرآن، ج2، ص326.</ref> و مطابق آیه 16 سوره ص درخواست عذاب زودهنگام می‌نمود.

خداوند در آیه 24 [[سوره شعراء]] با لحنی کنایه‌آمیز به شتابزدگی وی برای عذاب شدن اشاره می‌کند.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص158-159.</ref> گزارش این درخواست در آیه نخست سوره معارج<ref>تفسیر مقاتل، ج4، ص435؛ تفسیر جلالین، ج1، ص571.</ref> و نیز آیه 185 و 187 [[سوره اعراف]]<ref>انساب الاشراف، ج1، ص159.</ref> به چشم می‌خورد.

مقاتل (م. 150ق.) آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَ اِذْ قالُوا اللَّهُمَّ اِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَاَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ اَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ اَلیمٍ}}) (سوره انفال، 32) را نیز از زبان نضر بن حارث دانسته است.<ref>تفسیر مقاتل، ج2، ص113.</ref> وی همچنین آیه 3 [[سوره حج]] را پیرامون جدال نضر می‌داند.<ref>تفسیر مقاتل، ج3، ص115.</ref>

بلاذری (م. 279ق.)  آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَ لَوْ اَنَّ قُرْآناً سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ اَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْاَرْضُ اَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتی}}) ([[سوره رعد]]، 31) را درباره درخواست نضر و یاران وی برای معجزاتی چون زنده شدن پدران و یا کنده‌شدن کوه‌ها و طلاشدن [[صفا]] می‌داند. وی آیه ({{قلم رنگ|سبز|ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ}}) ([[سوره یس]]، 78) را نیز درباره وی می‌شمارد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص160-161.</ref>

همچنین از جمله کوشش‌های نضر بن حارث، سفر به [[مدینه]] برای استفسار حال پیامبر(ص) از [[یهود]] و به چالش کشیدن وی بود.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص300.</ref>

از دیگر آیاتی که ناظر به دوره مکّی است، می‌توان آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَمَا کَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ اِلاَّ مُکَاء وَتَصْدِیَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ}}) (سوره انفال، 35) را برشمرد. در شان نزول آن آمده است که پیامبر اسلام(ص) مشغول نماز گزاردن در [[مسجدالحرام]] بود که دو تن از بنی‌عبدالدار از سمت راست وی به صدا کردن مشغول شدند تا نماز را بر پیامبر اسلام(ص) مشتبه سازند. آن دو تن در نبرد بدر هلاک شدند.<ref>تفسیر مقاتل، ج2، ص14.</ref>

===مصادیق مبارزه با اسلام===

با توجه به ریاست بنی‌عبدالدار بر دار الندوه، طبیعی است که آنان در دیگر تصمیمات چون آزار مسلمانان، حصر اقتصادی آن‌ها، تعقیب ایشان در حبشه، و نقشه قتل پیامبر اسلام(ص) نیز دخالت جدّی داشته باشند.

پیمان محاصره اقتصادی مسلمانان را [[منصور بن عکرمه|منصور]] بن عکرمة بن‌ هاشم یا خود عکرمه یا نضر بن حارث و یا بغیض بن عامر بن‌ هاشم بن عبدمناف بن عبدالدار نگاشت و با نفرین پیامبر چند انگشت وی بی‌حس گشت.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص350؛ انساب الاشراف، ج9، ص412.</ref>

===دوره پس از هجرت===

دوره مدنی با نقشه کشتن پیامبر(ص) در دار الندوه آغاز می‌گردد. مرحله آغازین این دوره تا پیش از فتح مکه، دوره حرکت‌های نظامی عبدریان است.

نبرد بدر با اسیر شدن دو تن از بنی‌عبدالدار به نام نضر بن حارث، از مطعمان قریش در نبرد بدر<ref>المعارف، ص154-155.</ref> و ابوعزیز بن عمیر همراه بود.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص460؛ سبل الهدی، ج4، ص66.</ref>

نضر به دستور پیامبر اسلام(ص) کشته شد<ref>السیرة النبویه، ج1، ص644؛ انساب الاشراف، ج1، ص161.</ref> و ابوعزیز بن عمیر برادر مصعب در برابر پرداخت 4000 درهم خون‌بها آزاد شد.<ref>المغازی، ج1، ص140؛ البدایة و النهایه، ج3، ص307.</ref>

در غزوه احد نیز پرچم‌دارانی بسیار از عبدریان کشته شدند.

مقاتل آیه ({{قلم رنگ|سبز|اِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللهِ الصُّمّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لا یَعْقِلُونَ}}) (سوره انفال، 22) را پیرامون برخی از شخصیّت‌های بنی‌عبدالدار از جمله طلحة بن عثمان، عثمان بن طلحه، ابوسعد، حارث بن طلحه، و [[ارطاة بن شرحبیل]]، یعنی پرچم‌داران شرک در سپاه احد دانسته است.<ref>تفسیر مقاتل، ج2، ص107-108.</ref>

====اشخاص صاحب منصب====

پس از فتح مکه نیز شاهد کوشش بنی‌عبدالدار در قالب کلیدداران کعبه، فرماندهان جنگ، امیران و قاضیان هستیم.

[[اسماعیل بن عبدالله قرشی عبدری|اسماعیل بن عبدالله]] بن خالد بن یزید قرشی عبدری رقی، فقیه و قاضی [[دمشق]] بود.<ref>تاریخ الاسلام، ج18، ص175.</ref>

[[عبدالله بن مسافع]] در [[نبرد جمل]] در رکاب [[عایشه]] کشته شد.<ref>انساب الاشراف، ج9، ص404.</ref>

[[شیبة بن عثمان]] متولی مراسم حج سال 39ق. بود.<ref>تاریخ خلیفه، ص120؛ المحبر، ص17؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص213.</ref>

[[مغیرة بن ابی‌برده]] نیز به سال 100ق. در راس سپاهی برای فتح افریقا فرستاده شد.<ref>الامامة و السیاسه، ج2، ص77؛ المعرفة و التاریخ، ج3، ص338.</ref>

ابراهیم بن عبیدالله در دوره‌ هارون ولایت یمن را عهده‌دار بود.<ref>تاریخ خلیفه، ص305.</ref>

[[عامر بن وهب]] در روزگار [[منصور دوانیقی]] به ولایت‌ [[اندلس]] منصوب شد.<ref>جمهرة انساب العرب، ص126.</ref>

[[رزین بن معاویه سرقسطی‌ اندلسی]] (م. 535ق.) [[منصب امام الحرمین]] را دارا بود و کتاب [[التجرید للصحاح السته]] را نگاشت.<ref>الاعلام، ج3، ص20.</ref>

[[بیبش بن محمد]] (م. 582ق.)  قاضی و محدّث شاطبه‌ اندلس بود و کتاب التصحیح فی اختصار الصحیح و جمع الاحادیث التی زاد مسلم فی تخریجها علی البخاری را نگاشت.<ref>تاریخ الاسلام، ج41، ص134؛ الاعلام، ج2، ص80.</ref>