در حال ویرایش بنی‌لحیان (بخش)

{{جعبه اطلاعات قبایل

| نام             = بنی‌لحیان

| تصویر           =

| اندازه تصویر    =

| نام کامل        =

| نسب             = [[لحیان بن هذیل|لحیان]] بن [[هذیل بن مدرکه|هذیل]] بن [[مدرکة بن الیاس]]

| محل حکومت       =

| مدت حکومت       =

| مکان قبیله      = شمال [[مکه]]

| سرسلسله         = لحیان بن هذیل

| اشخاص مهم       = [[متنخل هذلی]]، [[امیمه بنت مالک]]، [[قلابه بنت حارث]]، [[سلمة بن محبق]]، [[سنان بن سلمه]]

| جمعیت           =

| جنگ‌ها           = [[نبرد حشاش]]، [[نبرد رجیع]]،

| شاخه‌ای از       = [[قبیله هذیل]]

| زیرشاخه‌ها       = [[بنی‌طابخه]]، [[بنی‌دابغه]] و ...

| مهم‌ترین اقدامات = کشتن معلمان و قاریان [[قرآن]]

| مناصب مهم       =

| مذهب            = [[شرک]] و [[اسلام]]

}}

'''بنی‌لحیان''' تیره‌ای از [[قبیله هذیل|قبیله هُذیل بن مُدرکَه]]، که نسب آنها در مدرکه، جد پانزدهم [[پیامبر(ص)]] به‌هم می‌رسد.

بنی‌لحیان قومی صحرانشین بوده که در نزدیکی [[مکه]] و شمال [[حجاز]] ساکن بودند. آنان در دوران جاهلیت [[بت سواع]] را می‌پرستیدند و برپایه رسم عرب، هنگام رفتن به [[زیارت]] [[کعبه]] و [[حج‌گزاری]]، نخست نزد بت خود [[محرم| مُحرم]] می‌شدند و پس از نیایش، تا ورود به مکه [[تلبیه]] می‌گفتند.

لحیانیان بعد از [[نبرد احد]] با تظاهر به [[اسلام]] نزد پیامبر رفته، و از حضرت درخواست کردند گروهی از مسلمانان را برای آموزش [[قرآن]] و احکام اسلامی به‌قبیله آن‌ها بفرستد. اما آنان فرستادگان پیامبر را در منطقه‌ای به‌نام [[رجیع]] به‌شهادت رساندند و پیامبر برای تنبیه آنان [[غزوه بنی‌لحیان]] را ترتیب داد و با 200 نفر به سمت آنان رفتند.