در حال ویرایش بنی‌مدلج (بخش)

===رویدادهای بعد از فتح مکه===

پس از فتح مکه در دو رویداد از بنی‌مدلج یاد شده است. نخست همکاری آن‌ها با [[خزاعه]] در پرداخت دیه فردی از [[بنی‌بکر]] بود. بر این اساس، خزاعه در برابر قتل یکی از افرادشان به دست بنی‌بکر، فردی از بکریان را کشتند. پیامبر(ص) خزاعه را به پرداخت دیه به بنی‌بکر موظف کرد. بنی‌مدلج نیز به سبب هم‌پیمانی با [[بنی‌کعب]] از تیره‌های خزاعه<ref>السنن الکبری، ج8، ص29.</ref> در پرداخت دیه، خزاعه را یاری کردند.<ref>المغازی، ج2، ص845.</ref>

همچنین بنی‌مدلج پس از فتح مکه، خالد بن ولید را که از جانب [[رسول خدا(ص)]] به سوی [[قبیله بنی‌جذیمه]] می‌رفت، همراهی کردند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص882؛ تاریخ طبری، ج2، ص341.</ref> با این که بنی‌مدلج و بنی‌جذیمه هر دو از قبایل کنانی بودند، از حمایت و همراهی بنی‌مدلج با بنی‌جذیمه در برابر اقدام ناجوانمردانه خالد در قتل عام آن‌ها گزارشی در دست نیست.

در سال نهم ق. با فرمان پیامبر، مشرکان از حضور در مکه منع شدند و تنها آن دسته از آنان که همچون بنی‌مدلج با او هم‌پیمان بودند، از این حکم مستثنا شدند. این فرمان در آیات نخست [[سوره توبه]] بازتاب یافت. این آیات نشان دهنده بیزاری خداوند و پیامبر(ص) از مشرکان و لغو یک جانبه همه پیمان‌هایی است که با مسلمانان داشتند، مگر آنان که به پیمان خود وفادار ماندند: <ref>جامع البیان، ج10، ص80؛ مجمع البیان، ج5، ص18.</ref> {{قلم رنگ|سبز|﴿اِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْـرِکینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً... * کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْـرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ اِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمسجدالحرام...﴾}} (سوره توبه، آیات 4-7).