در حال ویرایش تلبیه (فتاوای مراجع)

  | عنوان = تلبیه (فتوای مراجع)

  | فیلم = فیلم تلبیه.mp4

  | توضیح فیلم = ببینید: آموزش تلبیه

  | صفحه فتواهای مراجع =  

  | جستارهای وابسته = [[تلبیه]]

'''امام خمینی:''' [دومین واجب در [[احرام]]:] [[تلبیه]]؛ یعنی لبیک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگوید: «لَبَّیک، اللّهُمَّ لَبَّیک، لَبَّیک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و به این مقدار اگر اکتفا کند [[محرم]] شده و احرامش صحیح است و [[احتیاط مستحب]] آن است {{توضیح مساله|259|

* '''بهجت:''' [[احتیاط واجب]] این است.

* '''زنجانی:''' و به این مقدار اکتفا نکند؛ بلکه باید پس از آن بگوید: «إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَ الْمُلْک، لا شَرِیک لَک» و گفتن «لَبَّیک» پنجم واجب نیست هرچند ضرر هم نمی‌زند، و شخص با گفتن مقدار [[واجب]] از تلبیه، [[محرم]] می‌شود و بر او واجب می‌شود عمره تمتع را تکمیل کرده، پس از آن حج تمتع را به جا آورد؛ هرچند عمره و حج او استحبابی باشد.  

* '''سبحانی، صافی، گلپایگانی:''' صورت تلبیه واجب، که به وسیله آن احرام واقع می‌شود این است: «لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک لا شَریک لَک لَبَّیک» و احتیاط در این است این جمله اضافه شود: «إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالمُلک لا شَریک لَک».

* '''سیستانی:''' لبیک پنجم [[جایز]] است ولی جزو این احتیاط استحبابی نیست.

* '''مکارم:''' احتیاط واجب است که بگوید:... اما لبّیک پنجم را نگوید.

* '''سبحانی:''' احتیاط مستحب این است که این جمله را به دو صورت یعنی هم با اضافه کردن «لبیک» به آخر آن و هم بدون کلمه «لبیک» در آخر بگوید.

* '''فاضل:''' احتیاط مستحب آن است که به جای صورت اول بگوید.

* '''خامنه‌ای:''' لبّیک اللّهم لبّیک إنّ الحمد ...  

* '''سبحانی:''' در این فقره اقوی این است که جمله «لا شریک لک لبیک» گفته شود.

}}إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و مستحب است بعد از آن بگوید:«لَبَّیک ذَا الْمَعارِج لَبَّیک داعیاً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّیک، لَبَّیک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ الْتَلْبِیةِ لَبَّیک، لَبَّیک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَیک لَبَّیک، لَبَّیک إلهَ الْحَقِّ لَبَّیک، لَبَّیک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَیلِ لَبَّیک، لَبَّیک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّیک، لَبَّیک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَیک لَبَّیک، لَبَّیک یا کرِیمُ لَبَّیک».

==لزوم تلفظ صحیح ==

* '''خامنه‌ای:''' در مناسک معظّم له این دو مسئله نیز مطرح شده است: هرگاه کسی عمداً [[تلبیه]] را نگوید، [[حکم]] کسی را دارد که عمداً [[احرام]] بستن از [[میقات]] را ترک کرده باشد. ـ هرگاه کسی تلبیه را به طور صحیح نگوید و عذری نیز نداشته باشد، حکم کسی را دارد که عمداً تلبیه را ترک کرده باشد.

* '''زنجانی:''' چنانچه وقت احرام بستن وسعت دارد ـ در صورت امکان ـ باید [[احرام]] را تا تنگی وقت به تأخیر بیندازد تا آن را یاد بگیرد یا لااقل با تلقین تلبیه را به طور صحیح ادا کند و اگر یاد نگرفت برای گفتن تلبیه [[نایب]] بگیرد و بنا بر [[احتیاط مستحب]] خود نیز به بهترین شکلی که می‌تواند تلبیه بگوید.

* '''سبحانی:''' اگر هیچ‌کدام از آنها ممکن نیست هر مقدار که می‌تواند بگوید.

* '''بهجت:''' می‌تواند احتیاط کند به جمع بین این و استنابه اگرچه جواز اکتفا به همان مقداری که می‌تواند با ضمّ ترجمه عبارت صحیحه خالی از وجه نیست مثل اکتفا به ترجمه در صورت عدم توانایی به هیچ مقدار و نیز اکتفا به استنابه با عدم قدرت بر ترجمه هم، کما اینکه لال اکتفا به تحریک لسان و اشاره به انگشت با عقد قلب می‌نماید و اگر ممکن نباشد استنابه می‌کند.  

* '''تبریزى:''' بنا بر احتیاط مستحب نایب هم بگیرد.

* '''خویی:''' اگر کسی قدرت بر تصحیح تلبیه ولو با تلقین نداشته باشد می‌تواند به ملحون اکتفا کند، گرچه احوط جمع بین ترجمه و استنابه نیز هست و نیز اخرس (گنگ و لال) کافی است با اشاره تلبیه بگوید، گرچه احوط استنابه نیز هست.

* '''خامنه‌ای:''' باید به هر نحو که می‌تواند بگوید و بنا بر احتیاط نایب هم بگیرد.  

* '''زنجانی، سبحانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.

* '''سیستانی:''' کافی است به نحوی که می‌تواند بگوید، اگر عرفاً صدق تلبیه کند و اگر صدق نکند به احتیاط واجب، هم مرادف عربی و هم ترجمه آن را بگوید و نیز نایب بگیرد.

* '''صافی، گلپایگانی:''' اگر تلقین ممکن نشد به هر طوری که می‌تواند بخواند و ترجمه‌اش را به فارسی یا زبان دیگر بگوید و نایب هم بگیرد رجائاً، که از طرف او به طور صحیح بخواند.  

* '''فاضل:''' و ظاهراً همین مقدار کافی است و احتیاط مستحب آن است که ترجمه را بگوید و نایب نیز بگیرد.

* '''نوری:''' به هر نحو که می‌تواند بگوید و ترجمه‌اش را هم بگوید.

* '''تبریزى، سیستانی:''' بنا بر احتیاط واجب، به مقداری که ممکن است به طرف میقات برگردد و محرم شود.

* '''خامنه‌ای:''' بنا بر احتیاط واجب.

* '''سبحانی:''' احتیاط مستحب آن است که چند قدم به سمت میقات برود و از آنجا احرام ببندد.

* '''بهجت:''' و احتیاط به دور شدن از حرم، به مقدار عدم فوت حج ترک نشود.

* '''سبحانی:''' واجب است از حرم خارج شود و از مرز حرم محرم شود و اگر به خاطر تنگی وقت یا عدم امکان نتواند از حرم خارج شود، لازم است به مقداری که می‌تواند، عقب برود، هرچند به مرز حرم نرسد و از آنجا احرام ببندد.

* '''صافی، گلپایگانی:''' به طرف میقات به مقداری که ممکن است برود و الاّ از [[ادنی‌ الحل]] محرم شود و در صورت عدم تمکن از رفتن به ادنی‌ الحل در مکه محرم شود.

* '''مکارم:''' هرچند به [[تنعیم]] رود.

* '''سبحانی:''' از همان جا که مسئله را یاد گرفته.

* '''بهجت:''' محل تأمّل است.

* '''تبریزى، خویی:''' صحت عمل خالی از اشکال نیست.

* '''زنجانی:''' اگر در [[عمره تمتع]] باشد باید احتیاطاً [[حج تمتع]] نیز به جا آورد و برای حج واجب به این عمل اکتفا نکند و اگر در حج تمتع باشد مطابق مسئله 947 تا 949 و حواشی آن عمل کند.

* '''سیستانی:''' اگر در عمره باشد صحت عمل مورد اشکال است.  

* '''فاضل:''' اگر بعد از اعمال حج یادش آمد [[حج]] او صحیح است. ولی اگر بعد از عمره تمتع یا عمره مفرده یادش آمد عمره باطل است، و در عمره تمتع اگر فرصت دارد و امکان جبران دارد باید به میقات ولو به ادنی‌ الحل برگردد و جبران کند و اگر امکان جبران نبود حج افراد انجام دهد، و در این صورت کفایت از [[حجة الاسلام]] می‌کند.

* '''مکارم:''' اگر بعد از اتمام حج یا عمره یادش بیاید، عمل او صحیح است.

* '''تبریزى، خویی:''' در هر دو صورت اگر داخل در عمل مترتب مثل طواف عمره تمتع یا [[وقوف به عرفات]] شده، حکم به صحت می‌شود و در غیر این صورت باید اعاده نماید.

* '''زنجانی:''' اگر احتمال می‌دهد هنگام احرام، متوجه وظیفه خود بوده بنا بگذارد که مطابق وظیفه خود نیت کرده است، و همچنین است حکم احرام حج تمتع.

* '''خویی:''' کسی که می‌خواهد از راه [[مدینه]] به [[حج]] برود، بهتر است گفتن [[تلبیه]] را تا رسیدن به [[بیداء]] (جایی که یک میل با [[ذوالحلیفه]] به طرف [[مکه]] فاصله دارد) تأخیر بیندازد و در آنجا تلبیه بگوید و کسی که از راه دیگر به حج می‌رود تلبیه را پس از قدری راه رفتن بگوید.

* '''زنجانی:''' در تأخیر با عذر به مسئله 215 و ذیل آن و در تأخیر بدون عذر به مسئله 210 و ذیل آن عمل کند.

* '''مکارم:''' به قصد [[رجا]].

* '''تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم:''' [[واجب]] است.

* '''زنجانی:''' در عمره تمتع برای کسی که از [[مواقیت]] محرم شده بعد از مشاهده خانه‌های مکه، دیگر تکرار تلبیه، مستحب نیست و منظور از مکه در این مسئله محدوده مکه زمان [[پیامبر اکرم]] است و در احرام حج، تکرار تلبیه تا ظهر [[روز عرفه]] مستحب است و بعد از آن مستحب نیست.

* '''بهجت، تبریزی، خویی و سیستانی:''' بلکه مراد خانه‌های قدیمی مکه است.

* '''بهجت، تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم:''' باید قطع نماید.

==مقاله‌های مرتبط==

*[[تلبیه]]