در حال ویرایش تمیم بن مر

تمیم بن مُر، جد [[قبیله بنی‌تمیم]]، از کارگزاران [[کعبه]] در [[روزگار جاهلیت]] بود.

تمیم از اجداد قبیله بنی‌تمیم است که در مدتی از روزگار جاهلیت با مرگ [[اسد بن خزیمه]]، سرسلسله [[بنی‌اسد]]، تولیت کعبه را عهده‌دار شد و بعد از او فرزندانش این منصب را بر عهده داشتند تا اینکه دوباره تولیت کعبه به خاندان اسد بن خزیمه بازگشت. درباره رویدادهای دوران تولیت تمیم، در منابع اشاره‌ای نشده است.

نسب وی چنین است: تمیم بن مُرّ بن اُدّ بن طابخة بن الیاس (جد شانزدهم [[پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)]]) بن مُضر بن نزار بن مَعد بن عدنان (جد بیستم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)). مادرش حواب بنت کلب بن وبره، از [[قبیله قضاعه]]، است.<ref>انساب الاشراف، ج12، ص7؛ المعارف، ص103؛ جمهرة انساب العرب، ص7، 455.</ref> هنگام ولادت و درگذشت وی دانسته نیست. نسل وی از سه پسرش به نام حارث، عمرو و زید مناة برقرار ماند و در گذر روزگار، طوایف متعدد از آن‌ها پدید آمد.<ref>انساب الاشراف، ج12، ص7؛ جمهرة انساب العرب، ص207؛ المعارف ج1، ص76.</ref>

به گزارش از [[یعقوبی]]، بنی‌تمیم در روزگار جاهلیت، هنگام گزاردن [[حج]]، تلبیه‌ای ویژه بدین‌سان داشتند: «لبیک اللهم لبیک، لبیک لبیک عن تمیم قد تراها، قد اخلقت اثوابها واثواب من وراها، واخلصت لربها دعاها»<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص255.</ref>  «تو را پاسخ می‌گوییم ‌ای خدا! از سوی تمیمی که آن‌را می‌بینی، در حالی که جامه‌هایش را کهنه کرده و پشت سر‌انداخته و دعایش را در برابر پروردگارش خالص کرده است.»

بر پایه روایتی، [[رسول خدا(ص)]] از ناسزا گفتن به تمیم به دلیل [[یکتاپرستی‌]] وی، نهی کرد.<ref>المناقب المزیدیه، ج1، ص358؛ نور الثقلین، ج3، ص548؛ زبدة التفاسیر، ج4، ص453.</ref> پذیرش این روایت از این‌رو که ساختگی به نظر می‌رسد، درخور تردید است. تمیمیان به جمعیت فراوان، قدرت، دلیری، شاعری، و فصاحت شهرت دارند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص229.</ref>

 

پس از اسلام، آنان افزون بر نجد، به مناطق گوناگون<ref>معجم قبائل العرب، ج1، ص126.</ref> از جمله بصره<ref>معجم قبائل العرب، ج1، ص126؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج2، ص377.</ref> و‌ [[اندلس]] مهاجرت کردند.<ref>نفح الطیب، ص291.</ref>