در حال ویرایش توگو
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
جمهوری توگو با مساحت 56786 کیلومتر مربع و جمعیت 6771993 نفر (آمار 2011م.) از غرب به [[غنا]]، از شرق به بنین، از شمال به بورکینافاسو، و از جنوب به خلیج گینه در اقیانوس اطلس محدود است. توگو به پنج استان سنترا، کارا، ماری تیم، پلاتی اوکس و ساوانس تقسیم شده و پایتخت آن شهر لومه است.<ref>جغرافیای جهان اسلام، ص391؛ دانشنامه جهان اسلام، ج8، ص595-598؛ توگو، ص1-2.</ref> | جمهوری توگو با مساحت 56786 کیلومتر مربع و جمعیت 6771993 نفر (آمار 2011م.) از غرب به [[غنا]]، از شرق به بنین، از شمال به بورکینافاسو، و از جنوب به خلیج گینه در اقیانوس اطلس محدود است. توگو به پنج استان سنترا، کارا، ماری تیم، پلاتی اوکس و ساوانس تقسیم شده و پایتخت آن شهر لومه است.<ref>جغرافیای جهان اسلام، ص391؛ دانشنامه جهان اسلام، ج8، ص595-598؛ توگو، ص1-2.</ref> | ||
مردم این کشور در دو گروه عمده زبانی گور در شمال و کوا در جنوب قرار میگیرند. زبان رسمی و اداری آن، زبان فرانسه است. ساکنان آن از 37 گروه قومی تشکیل شدهاند که اوه 26. 4%، کابره 14. 5% و واچی 10. 4% از آن جمله هستند.<ref>توگو، ص17؛ جغرافیای جهان اسلام، ص391.</ref> | مردم این کشور در دو گروه عمده زبانی گور در شمال و کوا در جنوب قرار میگیرند. زبان رسمی و اداری آن، زبان فرانسه است. ساکنان آن از 37 گروه قومی تشکیل شدهاند که اوه 26. 4%، کابره 14. 5% و واچی 10. 4% از آن جمله هستند.<ref>توگو، ص17؛ جغرافیای جهان اسلام، ص391.</ref> | ||
==آمار اسلام و دیگر ادیان== | ==آمار اسلام و دیگر ادیان== | ||
توسعه تجارت و مهاجرت گروههای مسلمان به این منطقه، دو عامل اصلی گسترش اسلام در توگو بودهاند.<ref>مجله مشکوة، «اسلام در توگو».</ref> | توسعه تجارت و مهاجرت گروههای مسلمان به این منطقه، دو عامل اصلی گسترش اسلام در توگو بودهاند.<ref>مجله مشکوة، «اسلام در توگو».</ref> | ||
در میان سالهای 1923 تا 1970م. شمار مسلمانان این کشور به دلیل مهاجرت اقوام مسلمان از [[نیجریه]] و غنا، حدود 9% افزایش یافت و به 12% رسید. اکنون این میزان به حدود 20% رسیده است که بیشتر در شمال کشور زندگی میکنند و [[مالکیمذهب]] هستند. مسیحیان 29% (75% کاتولیک و بقیه پروتستان ) و پیروان باورهای جاندارپنداری ( آنیمسم |آنیمستی) حدود 51% از جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. این دو گروه بیشتر در جنوب کشور زندگی میکنند. طریقتهای صوفیانه همچون [[قادریه]] و [[تیجانیه]] در میان مسلمانان این کشور هوادارانی دارند که اتحادیه مسلمانان توگو آنها را مغایر با [[اسلام]] شناخته است.<ref>جغرافیای جهان اسلام، ص391؛ مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص88، 94؛ توگو، ص17.</ref> | در میان سالهای 1923 تا 1970م. شمار مسلمانان این کشور به دلیل مهاجرت اقوام مسلمان از [[نیجریه]] و غنا، حدود 9% افزایش یافت و به 12% رسید. اکنون این میزان به حدود 20% رسیده است که بیشتر در شمال کشور زندگی میکنند و [[مالکیمذهب]] هستند. مسیحیان 29% (75% کاتولیک و بقیه پروتستان ) و پیروان باورهای جاندارپنداری ( آنیمسم |آنیمستی) حدود 51% از جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. این دو گروه بیشتر در جنوب کشور زندگی میکنند. طریقتهای صوفیانه همچون [[قادریه]] و [[تیجانیه]] در میان مسلمانان این کشور هوادارانی دارند که اتحادیه مسلمانان توگو آنها را مغایر با [[اسلام]] شناخته است.<ref>جغرافیای جهان اسلام، ص391؛ مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص88، 94؛ توگو، ص17.</ref> | ||
==ساکنان توگو== | ==ساکنان توگو== | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
===تجارت برده=== | ===تجارت برده=== | ||
درباره مردم و سرزمین توگو پیش از ورود پرتغالیها یعنی اواسط سده 15م. آگاهی چندان در دست نیست. در این دوره، تجارت [[برده]] در این منطقه رواج داشت و توگو نخستین سرزمین شکار برده برای اروپاییان به شمار میرفت. [[فرانسه]] و دیگر کشورهای اروپایی در این منطقه پایگاههایی برای نگهداری برده ایجاد کرده بودند.<ref>توگو، ص16.</ref> | درباره مردم و سرزمین توگو پیش از ورود پرتغالیها یعنی اواسط سده 15م. آگاهی چندان در دست نیست. در این دوره، تجارت [[برده]] در این منطقه رواج داشت و توگو نخستین سرزمین شکار برده برای اروپاییان به شمار میرفت. [[فرانسه]] و دیگر کشورهای اروپایی در این منطقه پایگاههایی برای نگهداری برده ایجاد کرده بودند.<ref>توگو، ص16.</ref> | ||
==توگولند تحتالحمایه آلمان== | ==توگولند تحتالحمایه آلمان== | ||
توگولند که توگوی کنونی بخش شرقی آن بوده، در سال 1884م. تحتالحمایه [[آلمان]] قرار گرفت. پس از پیروزی نیروهای انگلیسی و فرانسوی بر نیروهای آلمانی در جنگ جهانی اول به سال 1914م. این منطقه بنا بر قراردادی میان این دو کشور تقسیم شد. فرانسه حاکمیت بخش شرقی و بزرگ تر (توگوی کنونی) و بریتانیا حاکمیت بخش غربی توگولند را بر عهده گرفتند. پس از جنگ جهانی دوم، بخش غربی به ساحل طلا (غنای کنونی)، دیگر مستعمره [[بریتانیا]]، افزوده شد و پس از استقلال غنا نیز همچنان بخشی از آن باقی ماند. در 27 آوریل 1960م. توگوی فرانسه با نام جمهوری توگو به استقلال رسید.<ref>توگو، ص16؛ دانشنامه جهان اسلام، ج8، ص595-598.</ref> | توگولند که توگوی کنونی بخش شرقی آن بوده، در سال 1884م. تحتالحمایه [[آلمان]] قرار گرفت. پس از پیروزی نیروهای انگلیسی و فرانسوی بر نیروهای آلمانی در جنگ جهانی اول به سال 1914م. این منطقه بنا بر قراردادی میان این دو کشور تقسیم شد. فرانسه حاکمیت بخش شرقی و بزرگ تر (توگوی کنونی) و بریتانیا حاکمیت بخش غربی توگولند را بر عهده گرفتند. پس از جنگ جهانی دوم، بخش غربی به ساحل طلا (غنای کنونی)، دیگر مستعمره [[بریتانیا]]، افزوده شد و پس از استقلال غنا نیز همچنان بخشی از آن باقی ماند. در 27 آوریل 1960م. توگوی فرانسه با نام جمهوری توگو به استقلال رسید.<ref>توگو، ص16؛ دانشنامه جهان اسلام، ج8، ص595-598.</ref> | ||
==حجگزاری== | ==حجگزاری== | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
===مشکلات حاجیان=== | ===مشکلات حاجیان=== | ||
از مشکلات حاجیان در این مسیر، عبور از بیابانهای بدون آب و آبادی و گذرگاههای دشوارگذر و حمله راهزنان بوده است. گاه آنان پس از سپری کردن این سختیها، گرفتار قرنطینههای طولانی در سودان میشدند که گاهی حدود چهار ماه به طول میانجامید و در مواردی نیز باعث از دست رفتن [[حج]] آن سال میشد. پس از قرنطینه، حاجیان مدتی در شهر جنینه میماندند و برای فراهم ساختن بخشی از هزینه سفر حج خود، در مزارع این شهر به کار میپرداختند. سپس به بندر شهر سواکن در کشور سودان میرفتند و از آنجا خود را به [[جده]] میرساندند.<ref>تاریخ الحج من خلال الحجاج المعمرین، ص66-69.</ref> | از مشکلات حاجیان در این مسیر، عبور از بیابانهای بدون آب و آبادی و گذرگاههای دشوارگذر و حمله راهزنان بوده است. گاه آنان پس از سپری کردن این سختیها، گرفتار قرنطینههای طولانی در سودان میشدند که گاهی حدود چهار ماه به طول میانجامید و در مواردی نیز باعث از دست رفتن [[حج]] آن سال میشد. پس از قرنطینه، حاجیان مدتی در شهر جنینه میماندند و برای فراهم ساختن بخشی از هزینه سفر حج خود، در مزارع این شهر به کار میپرداختند. سپس به بندر شهر سواکن در کشور سودان میرفتند و از آنجا خود را به [[جده]] میرساندند.<ref>تاریخ الحج من خلال الحجاج المعمرین، ص66-69.</ref> | ||
===سازماندهی امور حج=== | ===سازماندهی امور حج=== | ||
پس از استقلال توگو، اتحادیه مسلمانان توگو که در سال 1342ش./1963م. تشکیل شد، وظیفه سازماندهی امور حج را بر عهده گرفت. این اتحادیه افزون بر سازمان دادن سفر حج، دفاع از [[اسلام]]، مبارزه با [[بدعت]] و صوفیگرایی، تقویت وحدت میان مسلمانان توگو، ساخت مسجد و مدارس قرآنی، برگزاری مراسم عیدین، و گسترش ارتباطات میان مسلمانان توگو با دیگر مسلمانان را هدف اصلی خود قرار داد.<ref>مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص94-95.</ref> | پس از استقلال توگو، اتحادیه مسلمانان توگو که در سال 1342ش./1963م. تشکیل شد، وظیفه سازماندهی امور حج را بر عهده گرفت. این اتحادیه افزون بر سازمان دادن سفر حج، دفاع از [[اسلام]]، مبارزه با [[بدعت]] و صوفیگرایی، تقویت وحدت میان مسلمانان توگو، ساخت مسجد و مدارس قرآنی، برگزاری مراسم عیدین، و گسترش ارتباطات میان مسلمانان توگو با دیگر مسلمانان را هدف اصلی خود قرار داد.<ref>مجله مشکوة، «اسلام در توگو»، ص94-95.</ref> | ||
===شمار حاجیان=== | ===شمار حاجیان=== | ||
شمار حاجیان این کشور در سالهای 1383، 1387 و 1404ق. به ترتیب 30، 29 و 259 نفر گزارش شده است.<ref>خاطرات سفر مکه، ص221؛ درسهایی از مکتب اسلام، ش6، 8.</ref> | شمار حاجیان این کشور در سالهای 1383، 1387 و 1404ق. به ترتیب 30، 29 و 259 نفر گزارش شده است.<ref>خاطرات سفر مکه، ص221؛ درسهایی از مکتب اسلام، ش6، 8.</ref> | ||
هزینه حج مسلمانان توگو در سال 2012م. یک میلیون و هشتصد هزار فرانک آفریقایی (FAF) بوده است. این هزینه در سالهای 2011 و 2010م. به 1. 675 و 1. 650 میلیون فرانک افریقایی رسیده است.<ref>http://www.afreepress.info/index.php/2012-07-13-22-36-48/societe/406-togo-lancement-officiel-du-hadj-2012.</ref> | هزینه حج مسلمانان توگو در سال 2012م. یک میلیون و هشتصد هزار فرانک آفریقایی (FAF) بوده است. این هزینه در سالهای 2011 و 2010م. به 1. 675 و 1. 650 میلیون فرانک افریقایی رسیده است.<ref>http://www.afreepress.info/index.php/2012-07-13-22-36-48/societe/406-togo-lancement-officiel-du-hadj-2012.</ref> | ||
شمار حاجیان این کشور در سال 2011م. حدود 1500 نفر بوده که در سال جاری به دلیل بینظمی در انتقال حاجیان، به 1000 نفر کاهش یافته است. گزارشهایی از سرگردانی حاجیان این کشور در [[مکه]] پس از پایان یافتن [[مناسک حج]] به دلیل نبود هواپیما و بینظمی در دست است. حاجیان توگو معمولا از طریق شرکتهای هواپیمایی کشورهای همسایه همچون نیجریه، به حج اعزام میشوند. | شمار حاجیان این کشور در سال 2011م. حدود 1500 نفر بوده که در سال جاری به دلیل بینظمی در انتقال حاجیان، به 1000 نفر کاهش یافته است. گزارشهایی از سرگردانی حاجیان این کشور در [[مکه]] پس از پایان یافتن [[مناسک حج]] به دلیل نبود هواپیما و بینظمی در دست است. حاجیان توگو معمولا از طریق شرکتهای هواپیمایی کشورهای همسایه همچون نیجریه، به حج اعزام میشوند. | ||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
===کمیسیون حج=== | ===کمیسیون حج=== | ||
در سال 2008م. کمیسیون حج توگو برای اداره و سازماندهی امور حج این کشور و پایان دادن به کلاهبرداریهای سالهای اخیر، به دستور رئیس جمهور تشکیل شد. برپایی مراسم [[عمره]] برای نخستین بار، از فعالیتهای این کمیسیون است. هزینه این سفر یک میلیون و دویست هزار فرانک افریقایی یاد شده است.<ref>http://www.taghribnews.com/vdcbfgb5.rhb5spiuur.txt.</ref> | در سال 2008م. کمیسیون حج توگو برای اداره و سازماندهی امور حج این کشور و پایان دادن به کلاهبرداریهای سالهای اخیر، به دستور رئیس جمهور تشکیل شد. برپایی مراسم [[عمره]] برای نخستین بار، از فعالیتهای این کمیسیون است. هزینه این سفر یک میلیون و دویست هزار فرانک افریقایی یاد شده است.<ref>http://www.taghribnews.com/vdcbfgb5.rhb5spiuur.txt.</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== |