در حال ویرایش تکفیر (بخش)

==انتقاد دانشوران بر دیدگاه عبدالوهاب و ابن‌تیمیه==

باورهای محمد بن عبدالوهاب از آغاز با انتقاد سخت دانشوران اسلامی روبه‌رو شد و برخی از نزدیکان او، از جمله استاد و برادرش [[سلیمان بن عبدالوهاب]]، باورهای او را با مبانی دین در تعارض شمردند و او را به‌سبب فتوا بر ضد مسلمانان نکوهیدند.<ref>فتنة الوهابیه، ص9.</ref> سلیمان در رد نظر و فتوای برادرش گفته است: «[[توسل]] و [[زیارت]] در روزگار پیشوایان [[اهل‌سنت]] و پیش از [[احمد بن حنبل]] رواج داشت و هیچ‌یک از آنان مردم را به این سبب کافر و مرتد نمی‏‌دانست و سرزمین مسلمانان را سرزمین شرک یا دارالحرب نمی‌‏نامید.» <ref>الصواعق الالهیه، ص38؛ خطر الوهابی، ص61-62.</ref> 

باورهای [[ابن تیمیه]] نیز که دیدگاه‌ها و فتاوای محمد بن عبدالوهاب از آن‌ها ریشه می‌گرفت،<ref>الوهابیه، ص48-49.</ref> از همان آغاز با انکار دانشوران اهل سنت روبه‌رو شد.<ref>الوهابیه، ص36-43.</ref> از جمله، [[شمس‌الدین ذهبی]] (درگذشت 748ق.) گفته است که ریشه دیدگاه‌های او در انتساب کفر به مسلمانان، از القائات دروغ‌گویان و بی‌‌سوادانی ریشه گرفته که روایات [[صحیح مسلم]] و [[بخاری]] در پرهیز از تکفیر را ضعیف قلمداد کرده‌اند.<ref>السیف الصقیل، ص218-219.</ref> [[سبکی|سُبکی]] (درگذشت 756م. ق.) ضمن مخالفت با ابن تیمیه، شبهات او را درباره زیارت و توسل و [[شفاعت]] پاسخ گفته و نشان داده که این مقولات نسبتی با شرک ندارند.<ref>شفاء السقام، ص257-260.</ref> نیز [[ابن حجر مکی|ابن حجر مکّی]]، ابن تیمیه را گمراه و بدعت‌گذار و غیر معتدل خوانده است.<ref>الفتاوی الحدیثیه، ص84.</ref>