در حال ویرایش تکفیر (بخش)

==دیدگاه‌ها درباره دشنام دهنده به صحابه==
در‌باره دشنام به [[صحابه]]، دیدگاه‌ها تعارض دارند. معمولاً دشنام به صحابه را گناهی بزرگ می‌دانستند که برخلاف باور خوارج، موجب کفر نیست.<ref>التعلیقات علی شرح العقائد العضدیه، ص126.</ref> برخی، روایات مربوط به تکفیر دشنام دهنده به صحابه را ضعیف شمرده‌اند.<ref>الموطا، ج3، ص404.</ref> آورده‌اند که [[احمد بن حنبل]] و شماری از اصحاب حدیث،<ref>شرح اصول اعتقاد اهل السنه، ج1، ص169.</ref> بیزاری از صحابه را فقط بدعت می‌دانند.<ref>اصول السنه، ص54.</ref> گاه دشنام ندادن و طعن نزدن به صحابه را جزئی از عقیده لازم یک مسلمان می‌دانستند.<ref>اصول الدین، ص297.</ref> البته انکار اجماع‌های صحابه را موجب کفر و فسق نمی‌‌شمردند.<ref>جلاء العینین، ص296.</ref> مخالفان، تکفیر و دشنام صحابه را به شیعیان نسبت داده و به حدیثی ضعیف استناد کرده‌اند که طبق آن، پس از پیامبر، جز چند تن، همه صحابه مرتد شدند.<ref>الاختصاص، ص6، 10؛ بحار الانوار، ج22، ص333؛ اضواء علی عقائد الشیعه، ص522.</ref> 

این اتهام را دانشوران شیعه سخت رد نموده و در پاسخ تصریح کرده‌اند که شیعیان به بسیاری از صحابه احترام ویژه می‌نهند و هیچ‌گاه آن‌ها را تکفیر یا تفسیق نمی‌کنند.<ref>حوار مع الشیخ صالح الدرویش، ج1، ص107-108؛ الایمان و الکفر، ص68-69.</ref> شاید این اتهام از دیدگاه شیعیان درباره [[عدالت]] صحابه برخاسته باشد. در مسئله عدالت صحابه، شیعیان بر این باورند که دلیل روشنی بر عدالت همه صحابه که نام بسیاری از آن‌ها در منابع ثبت نشده، در دست نیست.<ref>الملل و النحل، ج6، ص406-414؛ رسائل و مقالات، ص401.</ref>