در حال ویرایش ثویه (کوفه)

{{در دست ویرایش|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۲۶]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}

 

 

'''ثَویّه'''، محدوده‌ای بیابانی، پشت دو شهر [[کوفه]] و [[حیره]] و در شرق منطقه [[غری]] قرار دارد. ۶ هزار مسلمان و گروه زیادی از [[صحابه]] و [[تابعین]] و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]] در آن دفن شده‌اند. [[مرقد کمیل بن زیاد]] در این منطقه قرار دارد.

واژه ثویه، مؤنث ثوی، و به معنای اقامت کردن است.<ref>السان العرب، ج ۱۴، ص۱۲۵.</ref> در [[قرآن]]، مشتقّات «ثواء» ذکر شده؛ مانند {{قلم رنگ|سبز| النَّارُ مَثْوَاکمْ}}؛<ref>انعام، آیه ۱۲۸.</ref> یعنی آتش دوزخ محل اقامت شماست.

زندانی شدن<ref>معجم البلدان، ج ۱، ص۹۴۰.</ref> و مدفون شدن،<ref>تاج العروس، ج ۱۰، ص۶۴.</ref> معانی دیگری است که برای این واژه بیان شده است.

واژه ثویه، به دو گونه، ثُویّه و ثَوِیّه تلفظ شده است. [[احمد بن عبدالله بکری]]، جغرافی‌دان، ثَوِیّه را دقیق‌تر می‌داند.<ref>البیان، ج ۱، ص۱۸۰.</ref>

گستره ثویه، از خندق شهر [[کوفه]]<ref>در حال حاضر خندق شهر کوفه، به خندق «سعده» شناخته می‌شود.</ref> آغاز می‌شود و به طرف شهر [[نجف]] و در امتداد خط مستقیمی که موازی خندق شهر کوفه است، به طرف جنوب، به شهر [[حیره]] می‌رسد.<ref>االکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref>

ثویه، در طرف صحرا، و پشت دو شهر کوفه و حیره، در شرق منطقه [[غری]] واقع شده است.

خطیب بغدادی، بین دو منطقه ثویه و غری خلط کرده است. شاید علت این اشتباه این باشد که هر دو منطقه در پشت شهر کوفه و در کنار یکدیگر قرار دارند.<ref>تاریخ بغداد، ج ۱، ص۱۳۸.</ref>

ثویه ناحیه‌ای بیابانی و وسیع است که قبایل عرب در آن ساکن شده‌اند. یکی از این قبایل، قبیله معروف طَی میباشد.<ref>الأغانی، ج ۱۹، ص۱۲۷.</ref>  

ثویه بیابانی در بیرون کوفه بود، که ۶ هزار مسلمان<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref> و گروه زیادی از [[صحابه]] و [[تابعین]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref> و یاران نزدیک [[امام علی(ع]]<ref>تاریخ الکوفه، ص۶۸.</ref> در آن دفن شدند؛ از جمله: [[خباب بن ارت]]<ref>طبقات ابن سعد، ج ۳، ص۱۶۷.</ref> و[[کمیل بن زیا]]. رسم مردم کوفه بر این بود که مردگان را در ثویه، که به کوفه نزدیک بود، دفن می‌کردند و کسی را در منطقه [[غری]] که کنار ثویه است دفن نمی‌کردند. امام علی(ع) وصیت کرد در ثویه دفن نشود؛ بلکه در منطقه غری دفن شود و قبرش مخفی بماند تا بدنش از دست‌دازی دشمنانش حفظ شود.

از قبور صحابه و تابعین که در ثویه دفن شدند اثری باقی نیست؛ فقط [[قبر کمیل بن زیاد]]، مشخص مانده است.

منطقه ثویه و مرقد کمیل بن زیاد، در سال ۱۹۱۸م، پایگاه نظامیان [[انگلیس|انگلیسی]] به فرماندهی بالفور شده بود، که به دنبال کشته شدن حاکم [[نجف]]، به این منطقه فرستاده شده بودند.<ref>ثورة النجف، ص۳۵.</ref>

| منبع = ثويه و موقعيت جغرافيايى آن، حسن الحكيم، ترجمه محمدحسين خوشنويس،

| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۵، ص۷۲، ۱۳۸۸،

| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/132

* '''لسان العرب'''، ابن‌منظور.

* '''معجم البلدان'''، یاقوت حموی.

* '''تاج العروس'''، زبیدی.

* '''البیان'''، آیت الله خوئی.

* '''وفیات الاعیان'''، ابن‌خلکان.

* '''الکامل فی التاریخ'''، ابن‌اثیر.

* '''الأغانی'''، ابوالفرج اصفهانی.

* '''تاریخ بغداد'''، خطیب بغدادی.

* '''تاریخ الکوفه'''، سیدحسین براقی نجفی.

* '''ثورة النجف'''، حسن الاسدی.

 

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

[[رده:مکان‌های تاریخی کوفه]]