در حال ویرایش ثویه (کوفه)

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
::''با دیگر [[ثویه (ابهام‌زدایی)|دیگر کاربردهای ثویه]] اشتباه نشود.''
'''ثَویّه'''، محدوده‌ای بیابانی، پشت دو شهر [[کوفه]] و [[حیره]] و در شرق منطقه [[غری]] قرار داشت. امروزه، شهر نجف منطقه ثویه را دربرگرفته است.۶ هزار مسلمان و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]] و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]] در آن دفن شده‌اند. [[مرقد کمیل بن زیاد]] در این منطقه قرار دارد.
'''ثَوِیّه''' محدوده‌ای بیابانی، که پشت دو شهر [[کوفه]] و [[حیره]] و در شرق منطقه [[غری]] قرار داشت. امروزه، [[نجف|شهر نجف]] منطقه ثویه را دربرگرفته است.شش هزار مسلمان و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]] و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]] در ثویه دفن شده‌اند. [[مرقد کمیل بن زیاد]] نیز در این منطقه قرار دارد.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
واژه ثویه، مؤنث ثوی و به معنای اقامت کردن است.<ref>لسان العرب، ج ۱۴، ص۱۲۵.</ref> در [[قرآن]]، مشتقّات «ثواء» ذکر شده؛ مانند{{آیه|النَّارُ مَثْوَاکمْ
واژه ثویه، مؤنث ثوی، و به معنای اقامت کردن است.<ref>لسان العرب، ج ۱۴، ص۱۲۵.</ref> در [[قرآن]]، مشتقّات «ثواء» ذکر شده؛ مانند {{قلم رنگ|سبز| ﴿النَّارُ مَثْوَاکمْ﴾}}؛<ref>انعام، آیه ۱۲۸.</ref> یعنی آتش دوزخ محل اقامت شماست.
}}(آتش دوزخ محل اقامت شما است).<ref>انعام، آیه ۱۲۸.</ref> زندانی شدن<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۸۷.</ref> و مدفون شدن<ref>تاج العروس، ج۱۹، ص۲۶۳؛ لسان العرب، ج۱۴، ص۱۲۶.</ref> معانی دیگری است که برای این واژه بیان شده است.
زندانی شدن<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۸۷.</ref> و مدفون شدن،<ref>تاج العروس، ج۱۹، ص۲۶۳؛ لسان العرب، ج۱۴، ص۱۲۶.</ref> معانی دیگری است که برای این واژه بیان شده است.


واژه ثویه، به دو گونه، ثُویّه و ثَوِیّه تلفظ شده است. [[احمد بن عبدالله بکری]]، جغرافی‌دان، ثَوِیّه را دقیق‌تر می‌داند.<ref>معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۵۰.</ref>
واژه ثویه، به دو گونه، ثُویّه و ثَوِیّه تلفظ شده است. [[احمد بن عبدالله بکری]]، جغرافی‌دان، ثَوِیّه را دقیق‌تر می‌داند.<ref>معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۵۰.</ref>


==گستره جغرافیایی==
==گستره جغرافیایی==
گستره ثویه از خندق شهر [[کوفه]]{{یادداشت|در حال حاضر خندق شهر کوفه، به خندق «سعده» شناخته می‌شود.}} آغاز می‌شد و به طرف شهر [[نجف]] و در امتداد خط مستقیمی که موازی خندق شهر کوفه است، به طرف جنوب، به شهر [[حیره]] می‌رسید. ثویه در طرف صحر و پشت دو شهر کوفه و حیره، در شرق منطقه [[غری]] واقع می‌شد.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref> امروزه شهر نجف، منطقه ثویه و غری را دربرگرفته است.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref>
گستره ثویه، از خندق شهر [[کوفه]]{{یادداشت|در حال حاضر خندق شهر کوفه، به خندق «سعده» شناخته می‌شود.}} آغاز می‌شد و به طرف شهر [[نجف]] و در امتداد خط مستقیمی که موازی خندق شهر کوفه است، به طرف جنوب، به شهر [[حیره]] می‌رسید. ثویه، در طرف صحرا، و پشت دو شهر کوفه و حیره، در شرق منطقه [[غری]] واقع می‌شد.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref> امروزه شهر نجف، منطقه ثویه و غری را دربرگرفته است.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref>


برخی معتقدند [[خطیب بغدادی]]، تاریخ‌نگار، بین دو منطقه ثویه و غری خلط کرده است. شاید علت اشتباه او، این باشد که هر دو منطقه در پشت شهر کوفه و در کنار یکدیگر قرار دارند.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶؛ تاریخ بغداد، ج ۱، ص۱۳۸.</ref> برخی نیز ثویه را خرابه‌ای دانسته‌اند که با شهر حیره یک ساعت فاصله داشته است.<ref>تاریخ الکوفه، ص۱۶۲.</ref>
برخی معتقدند، [[خطیب بغدادی]]، تاریخ‌نگار بین دو منطقه ثویه و غری خلط کرده است. شاید علت اشتباه او، این باشد که هر دو منطقه در پشت شهر کوفه و در کنار یکدیگر قرار دارند.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج۱، ص۱۸۶؛ تاریخ بغداد، ج ۱، ص۱۳۸.</ref> برخی نیز ثویه را خرابه‌ای دانسته‌اند که با شهر حیره یک ساعت فاصله داشته است.<ref>تاریخ الکوفه، ص۱۶۲.</ref>


==علت نامگذاری==
==علت نامگذاری==
مردم [[کوفه]] مردگانشان را در ثویه دفن می‌کردند؛ به همین دلیل به «ثویه» که یکی از معانی‌اش مدفون شدن است، شهرت یافت. به نظر برخی، ثویه در گذشته زندان نعمان بن منذر، آخرین پادشاه از سلسله لخمی‌ها در حیره، بوده است. او کسی را که قصد کشتنش را داشت به آن زندان می‌فرستاد. پس به هر کسی که در آنجا می‌افتاد گفته می‌شد:«بها ثوی» یعنی در آنجا ماند. از این رو به نام ثویه خوانده شد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۸۷؛ وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref>
مردم [[کوفه]]، مردگانشان را در ثویه دفن می‌کردند؛ به همین دلیل به «ثویه» که یکی از معانی‌اش مدفون شدن است، شهرت یافت. به نظر برخی، ثویه در گذشته زندان نعمان بن منذر بوده؛ او کسی را که قصد کشتنش را داشت به آن زندان می‌فرستاد. پس به هر کسی که در آنجا می‌افتاد گفته می‌شد:«بها ثوی» یعنی در آنجا ماند. از این رو به نام ثویه خوانده شد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۸۷؛ وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref>


==آرامگاه صحابه و تابعین==
==آرامگاه صحابه و تابعین==
ثویه بیابانی در بیرون کوفه بود، که شش هزار مسلمان<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref> و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref> و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]]<ref>تاریخ الکوفه، ص۶۸.</ref> در آن دفن شدند؛ از جمله: [[خباب بن ارت]]،<ref>طبقات ابن سعد، ج ۳، ص۱۶۷.</ref> قنبر،{{یادداشت|البته در شهر حمص سوریه نیز قبری وجود دارد که منسوب به قنبر است.}} زید بن صوحان، صعصعة بن صوحان<ref>عتبات عالیات عراق، ص۵۴-۵۶</ref> و [[کمیل بن زیاد]].
ثویه بیابانی در بیرون کوفه بود، که ۶ هزار مسلمان<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref> و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref> و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]]<ref>تاریخ الکوفه، ص۶۸.</ref> در آن دفن شدند؛ از جمله: [[خباب بن ارت]]،<ref>طبقات ابن سعد، ج ۳، ص۱۶۷.</ref> قنبر،{{یادداشت|البته در شهر حمص سوریه نیز قبری وجود دارد که منسوب به قنبر است.}} زید بن صوحان، صعصعة بن صوحان<ref>عتبات عالیات عراق، ص۵۴-۵۶</ref> و [[کمیل بن زیاد]].


رسم مردم کوفه بر این بود که مردگان را در ثویه، که به کوفه نزدیک بود، دفن می‌کردند.<ref>المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref> امام علی(ع) وصیت کرد در منطقه [[غری]] که از کوفه دورتر بود، دفن شود و قبرش مخفی بماند تا بدنش از دست‌درازی دشمنانش حفظ شود.<ref>فرحة الغری، ص۱۷؛ تاریخ النجف، ص۱۱۶.</ref>
رسم مردم کوفه بر این بود که مردگان را در ثویه، که به کوفه نزدیک بود، دفن می‌کردند.<ref>المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ج۱، ص۱۸۶.</ref> امام علی(ع) وصیت کرد در منطقه [[غری]] که از کوفه دورتر بود، دفن شود و قبرش مخفی بماند تا بدنش از دست‌درازی دشمنانش حفظ شود.<ref>فرحة الغری، ص۱۷؛ تاریخ النجف، ص۱۱۶.</ref>
خط ۶۰: خط ۵۹:
* '''وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان'''، احمد بن محمد ابن خلکان، تحقیق عباس احسان،‌ دار صادر، بیروت، بی‌تا.
* '''وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان'''، احمد بن محمد ابن خلکان، تحقیق عباس احسان،‌ دار صادر، بیروت، بی‌تا.


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:قبرستان‌های عراق]]
[[رده:قبرستان‌های عراق]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:قبرستان‌های نجف]]
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)

این صفحه عضوی از یک ردهٔ پنهان است: