در حال ویرایش جاریة بن قدامه (بخش)

==ماموریت در حجاز==

هنگامی که [[بسر بن ارطاة|بُسر بن ارطاة]] به سال 40 ق. به [[حجاز]] و [[یمن]] لشکر کشید و به آشوب و غارت شهرها و کشتار [[شیعیان]] این مناطق پرداخت، جاریة بن قدامه از سوی امام علی(ع) همراه 2000 تن به تعقیب بُسر فرستاده شد. وی بُسر را تعقیب کرد و از یمن بیرون راند. او در توقف یک‌ماهه خود در جُرش، نزدیک [[مکه]]، از [[شهادت]] علی(ع) آگاه شد. پس به سوی مکه رفت و از مردم آن شهر خواست که با امیرمؤمنان(ع) بیعت کنند. آنان در پاسخ، شهادت امام را یادآور شدند. جاریه از آنان خواست تا با کسی که پس از ایشان با وی بیعت شده، بیعت کنند و مردم پذیرفتند و با [[امام حسن(ع)]] بیعت کردند. سپس به [[مدینه]] رفت و از مردم این شهر نیز برای امام حسن(ع) بیعت گرفت. آن‌ گاه راهی [[کوفه]] شد<ref>انساب الاشراف، ج3، ص214-215؛ الغارات، ج2، ص621-640؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص198؛ تاریخ طبری، ج4، ص107.</ref> و ضمن بیعت با امام حسن(ع) از او خواست تا با معاویه بجنگد.

امام پاسخ داد: «اگر همه مردم مانند تو بودند، حرکت می‌کردم.»<ref>بحار الانوار، ج34، ص18.</ref> پس از صلح امام حسن با معاویه، هنگامی که جاریه نزد معاویه رفت، در پاسخ به سخنان تمسخرآمیز وی، با دلیری و صراحت از دوستی با علی(ع) یاد کرد و معاویه را فردی پست خواند.<ref>انساب الاشراف، ج5، ص68؛ ج12، ص377؛ تهذیب الکمال، ج4، ج482.</ref>