در حال ویرایش حائر حسینی

بررسی تاریخی کلمه حائر، نشان می‌دهد که یکی از اسامی ســرزمین کربلا، «حائر» و «حیر» بوده است و از آغاز بر این محل اطلاق می‌شده. امروزه فقط به قبر مطهر [[امام حسین (ع)|سیدالشهداء]](ع) و اطراف آن حائر گفته میشود، اما لازمه تبعیت از احکام حائر، شناخت دقیق مکان حائر است، محدوده مکانی حائر، 10 الی 12/5 متر اطراف قبر را شامل می‌شود.

برای حائر احکام و فضائل ویژه‌ای بیان شده است از جمله اینکه در محدوده حائر اختیار داریم که نماز را شکسته یا کامل بخوانیم. همچنین روایات متنوعی درباره جواز برداشتن [[تربت امام حسین(ع)]] و خوردن آن برای شفا و یا اجابت دعای [[زائر]] در محدوده حائر، وجود دارد.{{جعبه اطلاعات مقام‌ها|تصویر=حائر حسینی.jpg|کاربری=حرم و محل زیارت|مکان=کربلا|نام‌های دیگر=قبة الحسین|وقایع مرتبط=شهادت امام حسین(ع)}}

[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]

== معنی واژه حائر ==
بررسی تاریخی ایــن واژه، نشان می‌دهد که یکی از اسامی ســرزمین کربلا، «حائر» و «حیر» بوده است که از آغاز بر این محل اطلاق شده است. حتی زمانی کاربرد اسم حائر بــرای ایــن ســرزمین، بیشــتر از کربلا رواج داشــته؛ به همین دلیل به کســی که منسوب به این ســرزمین بوده «حائری» گفته شــده اســت.<ref>تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص68.</ref>

از جهت لغوی حائر جایگاه محکمی است که آب در آن حیران می‌شود.<ref>السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ابن ادریس حلی، ج1، ص342.</ref> حائر، قبر امام حســین(ع) است<ref>معجم البلدان، یاقوت حموی، ج3، 203.</ref> و در اصطلاح مراد از واژه حائر، عنوان رایج امروزی است که به منطقه‌ای محدود در اطــراف قبر مطهر حضرت سیدالشــهداء(ع) گفته می‌شود.<ref>پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص13.</ref>

== مکان حائر ==
[[پرونده:نقشه راهنمای حرم امام حسین(ع).jpg|بندانگشتی|نقشه راهنمای حرم امام حسین(ع)]]امروزه فقط به قبر مطهر سیدالشهداء(ع) و اطراف آن حائر گفته میشود، اما لازمه تبعیت از احکام حائر شناخت دقیق مکان حائر است، محدوده مکانی حائر، 10 الی 12/5 متر دور قبر را شامل می‌شود.<ref>پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص18.</ref> که منطبق با روایتی از امام صادق(ع) است که محدوده متبرک و خاص را 20 یا 25 ذراع از چهار طرف قبر مشخص فرموده اند.<ref>کامل الزیارت، ابن قولویه، ص272.</ref>

== اهمیت ویژه حائر حسینی ==
یکــی از اماکنی که به دليل ســفارش معصومان احکام ویژه‌ای پیدا کرده، ســرزمین کربلاســت. برای برخــی از اماکن مقدس در این سرزمین، از جمله حائر، احکام ویژه‌ای بیان شده است از جمله اینکه در محدوده حائر اختیار داریم که نماز را شکسته یا کامل بخوانیم.<ref>پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص7.</ref> همچنین روایات متنوعی درباره جواز برداشتن تربت امام حسین و یا اجابت [[دعا]]<nowiki/>ی فرد حاضر در حائر، وجود دارد.

=== احکام و روایات مربوط به حائر ===
احکام و روایات مربوط به فضیلت حائر حسینی به صورت فهرست با ذکر منبع در ادامه بیان می‌شود:

* امکان خواندن نماز کامل یا شکسته.<ref>من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج1، ص442.</ref>
* قبول شدن دعای کسی که خدا را در این مکان یاد کند.<ref>کامل الزیارت، ابن قولویه، ص274.</ref>
* باغی از باغ های بهشت.<ref>الامالی، مفید، ص24.</ref>
* طلب شفا از تربت امام حسین(ع) و برداشتن از خاک قبر حضرت سیدالشهداء(ع).<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص588.</ref>

* جواز برداشتن تربت امام حسین(ع).<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص588.</ref>
* شفای هر درد و امان از هر ترس است.<ref>کامل الزیارت، ابن قولویه، ص279.</ref>
* جواز خوردن تربت امام حسین(ع) و حرمت دیگر خاک ها.<ref>کامل الزیارت، ابن قولویه، ص285.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}

== منابع ==
{{منابع}}
* '''تاریخ کربلا و حائر حسینی'''، عبدالجواد کلیددار، مشعر، 1389ش.
* '''السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی'''، محمد بن منصور ابن ادریس، انتشارات اسلامی، 1410ق.
* '''معجم البلدان'''، یاقوت بن عبدالله حموی، بیروت، دارصادر، 1995م.
* '''پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات'''، سعید سرخی و دیگران، پژوهشنامه حج و زیارت، شماره23، زمستان 1402.
*'''کامل الزیارات'''، جعفر بن محمد ابن قولویه، نجف، دارالمرتضویه، 1356ق.
*'''الکافی'''، محمد بن یعقوب کلینی، تهران، دارالحدیث، 1429ق.
* '''من لایحضره الفقیه'''، محمد بن علی شیخ صدوق، قم، انتشارات اسلامی، 1413ق.
* '''الامالی'''، محمد بن محمد مفید، فم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، 1413.

{{برگرفتگی
| پیش از لینک = بخش‌هایی از مقاله
| لینک = https://journal.hzrc.ac.ir/article_711693.html
| منبع = پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات
| توضیحات منبع = پژوهشنامه حج و زیارت، سال هشتم، دوره23، زمستان1402، ص7
}}{{برگرفتگی
| لینک = https://farhangziarat.hzrc.ac.ir/article_183686.html
| منبع = حائر حسینی و احکام آن
| توضیحات منبع = فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 45، اسفند 1399، ص19.
}}