در حال ویرایش حج بذلی (بخش)

==چیستی==

====واژه====
حج بذلی، از دو واژه «حج» به معنای قصد<ref>مقاییس اللغه، ج2، ص29؛ «حج»، لسان العرب ج2، ص226. «حجج»</ref> و «بذل»{{یادداشت|نقیض منع و بازداری.}} به معنای بخشش از روی تمایل قلبی<ref>کتاب العین، ج8، ص187؛ لسان العرب، ج11، ص50؛ المصباح المنیر، ج1، ص41، «بذل».</ref> ترکیب یافته است.

====تعریف====
در اصطلاح فقه، حج بذلی به حجی گفته می‌شود که با پرداخت هزینه آن توسط دیگری واجب می‌گردد.<ref>العروة الوثقی، ج4، ص398.</ref> برخی از واژه‌های مرتبط با این اصطلاح، عناوینی مانند «[[نیابت|احجاج]]<ref>جواهر الکلام، ج17، ص341ـ342.</ref>»، «[[استطاعت]] بذلی<ref>العروة الوثقی، ج4، ص400؛ کلمة التقوی، ج3، ص47.</ref>» و «عَرضه حج<ref>کتاب الحج (شاهرودی)، ج1، ص153.</ref>» هستند. در این حج، به بذل کننده «باذل» و به کسی که به او بذل می‌گردد، «مبذول له» گفته می‌شود.<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص62؛ مسالک الإفهام، ج3، ص15؛ جواهر الکلام، ج17، ص263.</ref>

====تفاوت با حج اجاره‌ای====
در حج بذلی، فرد حج‌گزار حج را از جانب خود و برای خود بجا می‌آورد، ولی در حج اجاره‌ای یا [[نیابت|نیابتی]] حج را به نیابت از «اجاره کننده» یا «منوب عنه» بجا می‌آورد.<ref>یک دوره فقه کامل فارسی، ص64-65؛ جواهر الکلام، ج17، ص261.</ref>