در حال ویرایش حج پیاده (بخش)

==ادای برخی مناسک با پای برهنه==

در منابع حدیثی و فقهی، برهنه بودن پا در برخی از مقدمات یا واجبات [[حج]] و [[عمره]] مستحب شمرده شده است؛ که برخی از آنها عبارتند از:

#'''ورود به حرم''': فقیهان [[شیعه]]، برهنگی پا به هنگام وارد شدن به حرم را مستحب دانسته‌اند. از جمله مستندات آنان، روایت ابان بن تغلب است که طبق آن، [[امام صادق(ع)]] هنگام ورود به حرم کفش‌های خود را درآورد و برهنه بودن پا را در این موقعیت، دارای پاداشی فراوان دانست. روایتی مشابه از سیره [[امام باقر(ع)]] نیز نقل شده است.<ref>الکافی، کلیینی، ج4، ص398؛ تهذیب، ج5، ص97؛ تذکرة الفقهاء، ج8، ص79.</ref>
#'''ورود به مکه''': به نظر فقیهان شیعه<ref>المبسوط فی فقه الامامیه، ج1، ص355؛ الوسیله، ص172؛ تحریر الاحکام، ج1، ص579.</ref> و بسیاری از [[مذهب شافعی|شافعیان]]<ref>فتح العزیز، ج7، ص276-375؛ المجموع، ج8، ص6؛ مغنی المحتاج، ج1، ص483.</ref> مستحب است حج‌گزار هنگام ورود به [[مکه]] پابرهنه باشد. برخی از فقیهان شیعه، مستند این حکم را روایاتی<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص401.</ref> دانسته‌اند که بر ورود به مکه همراه با فروتنی تأکید کرده‌اند.<ref>جواهر الکلام، ج19، ص283؛ جامع المدارک، ج2، ص491.</ref>
#'''ورود به مسجدالحرام''': فقیهان شیعه، به استناد احادیث<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص401؛ من لایحضره الفقیه، ج2، ص204؛ تهذیب، ج5، ص167.</ref> برآن‌اند که مستحب است احرام‌گزار با پای برهنه به [[مسجدالحرام]] وارد شود.<ref>النهایه، ص235؛ تحریر الاحکام، ج1، ص585-586؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص319.</ref>
#'''ورود به کعبه''': به باور فقیهان شیعه،<ref>المقنع ص290؛ المهذب ج1، ص263؛ السرائر، ج1، ص614؛ جواهر الکلام، ج20، ص61-62.</ref> [[حنفی]]،<ref>درر الحکام، ج1، ص232؛ تبیین الحقائق، ج2، ص37؛ الفتاوی الهندیه، ج1، ص235.</ref> شافعی،<ref>التنبیه، ج1، ص79؛ المجموع، ج8، ص269.</ref> و [[حنبلی]]<ref>مطالب اولی النهی، ج2، ص439؛ المحرر فی الفقه، ج1، ص248.</ref> به استناد احادیث<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص528؛ تهذیب، ج5، ص276؛ تلخیص الحبیر، ج7، ص275.</ref> ورود به [[کعبه]] با پای برهنه مستحب است. برخی از فقیهان شیعه، این استحباب را به مردان اختصاص داده<ref>احکام النساء، ص33.</ref> و برخی دیگر بر استحباب پا برهنگی در خصوص صروره{{یادداشت|صروره، به کسی می‌گویند که نخستین حج خود را به جا می‌آورد.}} تأکید کرده‌اند.<ref>قواعد الاحکام، ج1، ص449؛ ریاض المسائل، ج7، ص145-146.</ref>
#'''طواف''': به نظر فقیهان شیعه<ref>المهذب، ج1، ص233؛ السرائر، ج1، ص570؛ دلیل الناسک، ص264.</ref> و شافعی<ref>مغنی المحتاج، ج1، ص487؛ حواشی الشروانی، ج10، ص89.</ref> [[طواف]] با پای برهنه مستحب است.
#'''وقوف در مشعر الحرام''': فقهای شیعه با استناد به احادیثی<ref>الکافی، کلینی، ج4، ص468-469؛ من لایحضره الفقیه، ج2، ص545.</ref> [[وقوف در مشعر الحرام]] با پای برهنه را برای صروره مستحب دانسته‌اند.<ref>تذکرة الفقها، ج8، ص201-202؛ جامع المقاصد، ج3، ص227-228؛ جواهر الکلام، ج19، ص83.</ref> برخی فقیهان، این استحباب را برای غیر صروره نیز قائل شده‌اند.<ref>جامع المدارک، ج2، ص544؛ مستند الشیعه، ج13، ص84.</ref> [[شیخ مفید]] عالم شیعی، این استحباب را به مردان اختصاص داده است.<ref>احکام النساء، ص33.</ref>

افزون بر موارد یاد شده، پابرهنه بودن هنگام به جا آوردن برخی عبادات، از جمله هنگام خارج شدن برای نماز عید فطر و نماز [[عید قربان]] و نیز نماز جمعه مستحب به شمار رفته است.<ref>دعائم الاسلام، ج1، ص182؛ منتهی المطلب، ج6، ص44.</ref>