در حال ویرایش حضرت محمد (ص)

{{در دست ویرایش|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=}}

بیشتر شیعیان هفدهم و بیشتر اهل سنت دوازدهم [[ربیع الاول]] را تاریخ ولادت رسول خدا می‌دانند.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۴۳</ref> پدرش [[عبدالله بن عبدالمطلب]] و مادرش [[آمنه بنت وهب|آمنه]] دختر وهب بن عبدمناف بود.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۲</ref> محمد در خانه‌ای در [[شعب ابی‌طالب]] که بعدها به عنوان [[مولدالنبی]] شناخته و مورد احترام بود، متولد شد. پس از تولد او را به حلیمه دختر ابو ذؤَیب سپردند که شیر دهد. او چهار سال نزد [[حلیمه]] در میان قبیه بنی سعد بن بکر بن هوازن اقامت کرد و در سال پنجم حلیمه او را به مادرش بازگرداند.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۴۵-۴۶</ref>

از کودکی تا جوانی و ازدواج حضرت محمد، برخی رویدادها مورد توجه سیره‌نگاران قرار گرفته و در تاریخ بحث شده است.  

پیامبر در شش سالگی همراه مادرش [[آمنه بنت وهب|آمنه]] به مدینه رفت. آمنه در بازگشت در [[ابواء]] درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.  [[ام ایمن]] پیامبر را بعد از درگذشت آمنه به مکه بازگرداند.

عبدالمطلب تا هشت سالگی از محمد سرپرستی کرد و چون در گذشت سرپرستی او را عمویش ابوطالب بر عهده گرفت.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۴۷-۴۸</ref>

محمد (ص) در دوازده سالگی یا نه سالگی یا سیزده سالگی به همراه ابوطالب با کاروان تجاری [[قریش]] به شام رفت. این سفر در دهم ربیع الاول سال سیزدهم بعد از [[عام الفیل]] اتفاق افتاد.  

 

بیست و پنج سال بعد از واقعه فیل در حالی که پیامبر بیست و پنج ساله بود بار دیگر از مکه به شام رفت. این‌بار او با سرمایه خدیجه همراه با غلام وی به نام میسره به شام سفر کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۵۵</ref>

 

این سفر زمینه ازدواج [[خدیجه]] با محمد(ص) را فراهم کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۵۵-۵۶</ref>

 

ده سال پس از ازدواج با خدیجه و پانزده سال بعد از فجار چهارم که رسول خدا سی و پنج ساله بود قریش تصمیم گرفتند کعبه را بازسازی کنند. بنابر گزارش‌هایی در این بازسازی حجر الاسود را محمد در جای خود قرار داد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۶۴-۶۵</ref>

== تنهایی در کوه حرا ==

رسول خدا هر سال مدتی را در [[کوه حراء]] به عزلت و تنهایی میگذراند. برخی گفته‌اند این مدت در هر سال یک ماه و بنابر روایاتی ماه رمضان بود.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۶۶</ref>

بنابر قول مشهور [[شیعه امامیه]] بیست و هفتم ماه [[رجب]] و بنابر قول مشهور اهل سنت [[ماه رمضان]] بوده است. <ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۶۷</ref> بنابر گزارش‌هایی، نخستین دیدار پیامبر با [[جبرئیل]] یکی از روزهای [[اعتکاف]] محمد در [[کوه حراء]] روی داد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۶۸</ref>  

درباره اینکه نخستین آیات نازل شده بر پیامبر چه آیاتی بوده اختلاف نظر وجود دارد. برخی پنج آییه نخست [[سوره علق]] و برخی [[سوره مدثر]] را نخستین سوره دانسته اند. برخی هم فاتحه الکتاب را نخستین آیات دانسته اند. <ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۷۰</ref>

پیامبر دعوت به اسلام را از خانواده خود آغاز کرد از میان خانواده [[حضرت علی]] و [[خدیجه]] نخستین گروندگان به او بودند. [[حمزه بن عبدالمطلب]] نیز سال دوم یا ششم بعثت مسلمان شد. غیر از آنان گروهی از اهل مکه به آن حضرت پیوستند. اصحاب رسول خدا برای نماز به دره‌های مکه می‌رفتند تا اینکه یک درگیری بین آنان با مشرکان مکه باعث شده که از آن پس در [[خانه ارقم]] نماز بخوانند.

سه سال پس از بعثت رسول خدا دعوتش را در مکه علنی کرد و گسترش داد. از این پس مشرکان تلاش کردند رسول خدا را محدود کنند. رسول‌الله نیز راه‌های تازه برای گسترش دعوتش را تجربه کرد. او در سال پنجم بعثت گروهی از مسلمانان را به [[حبشه]] فرستاد. به [[طائف (ابهام‌زدایی)|طائف]] سفر کرد تا همراهانی در آن شهر بیابد. و در ایام حج در [[بازارهای مکه]] با حاجیان گفتگو می‌کرد. در سال یازدهم در ایام حج بود که پیامبر با شش تن از [[خزرج]] از اهل یثرب دیدار و آنان را به اسلام دعوت کرد. این تعداد بعد از بازگشت به یثرب دعوت پیامبر را مطرح کردند. در حج سال دوازدهم بعثت 12 تن از اهل یثرب در [[عقبه منی]] با پیامبر بیعت کردند. و در حج سال سیزدهم 77 تن از مردم مدینه با پیامبر دیدار و بیعت کردند و از آن حضرت دعوت کردند که به مدینه مهاجرت کند.

هجرت مسلمانان از پس از بیعت عقبه دوم در ذی الحجه سال سیزدهم آغاز شد. خود پیامبر در اول ربیع‌الاول سال 14 بعثت [[هجرت]] کرد. راه سفر پیامبر به مدینه بعدها به [[طریق الهجره]] معروف شد. آن حضرت در دوازدهم ربیع الاول وارد [[قبا]] که یکی از محله‌های مدینه بود شد.

پیامبر ده سال در مدینه زندگی کرد و در این شهر درگذشت. هجرت به مدینه بعدها مبداء‌ تاریخ اسلام شد. سال‌های پس از هجرت سال‌های تشکیل دولت مسلمانان به رهبری پیامبر بود. در این سال‌ها چندین جنگ کوچک و بزرگ بین مسلمانان مدینه با مشرکان قریش یا دیگر قبایل اطراف یا داخل مدینه (یهودیان) روی داد که به طور کلی با عنوان [[غزوات]] شناخته می‌شود. مهم‌ترین آنها [[غزوه بدر]]، [[غزوه احد]]، [[غزوه احزاب|غزوه خندق]] است. رفته رفته بر قدرت مسلمانان افزوده شد و در سال هشتم با [[فتح مکه]] قدرت آنان در بخش بزرگی از جزیره العرب تثبیت شد.  

{{بیشتر|غزوات}}

فتح مکه در سال هشتم هجرت روی داد. او در این سفر سوار بر شتر به [[مسجدالحرام]] رفت و هفت بار [[کعبه]] را طواف کرد و [[رکن حجرالاسود|رکن  حجر الاسود]] را با چوبی که در دست داشت [[استلام]] کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلامی، ص ۴۶۴</ref> رسول‌الله بعد از فتح مکه به داخل کعبه آمد و بت‌ها را شکست و بر در کعبه ایستاد و برای مردم سخنرانی کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۴۶۶</ref>

== یادگارهای محمد در مکه و مدینه ==

غیر از قرآن که کتاب مقدس مسلمانان و حاصل وحی الهی به آن حضرت است، مسلمانان بیشتر اماکن یا بناهایی را که مرتبط به آن حضرت بود یادگارهایی ارزشمند شمرده اند. از جمله در جایگاه نماز خواندن پیامبر در نقاط مختلف مکه و مدینه مسجدهایی ساخته شد که بسیاری از آنان هنوز پابرجا است. مهم‌ترین بناها از این دست مسجدالنبی است که خانه پیامبر و همسرانش به آن پیوسته بود و پیکر آن حضرت پس از وفات در همان مسجد به خاک سپرده شد. امروزه [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] بزرگترین زیارتگاه مسلمانان پس از [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] در مکه است.  

حتی در خارج از دو شهر مکه و مدینه، مکان نمازگزاری آن حضرت در سفرها و غزواتش نیز بعدها مسجد شدند. از جمله آنها می‌توان به ۱۷ [[مسجدهای غزوه تبوک|مسجد راه غزوه تبوک]] که در راه مدینه تا [[غزوه تبوک|تبوک]] ساخته شده بود اشاره کرد.

== حج‌گزاری<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۵۰۰</ref> ==

پیامبر پس از [[هجرت]] به مدینه یک بار در [[ذی القعده]] سال ششم هجرت [[عمره]] گذاشت که به [[عمرة القضا]] معروف است.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۴۲۷</ref> بار دیگر آن حضرت پس از [[جنگ حنین]] در ذی قعده [[سال هشتم]] عمره به جا آورد. او همچنین در سال دهم هجرت یک بار [[حج]] گزارد. این حج به [[حجة الوداع|حجة‌الوداع]] معروف شده است. گزارش‌های این سفر حج پیامبر یکی از منابع شناخت فقه و مناسک حج نزد مسلمانان است. در بازگشت از همین سفر بود که واقعه [[غدیر خم]] روی داد و پیامبر(ص) علی بن ابی‌طالب را به جانشینی خود برگزید.

 

حضرت محمد ۱۲ بار ازدواج کرد. نام همسرانش به ترتیب زمان ازدواج: خیدجه، سوده، عایشه، خفصه، زینب دختر خزیمه بن حارث، ام حبیبه، ام سلمه،‌زینت دختر جحش، جویریه، صفیه و میمونه. از این تعداد دو تن در زمان حیات رسول خدا و نه تن پش از وفات رسول خدا وفات کردند.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص 56-60</ref>

 

=== فرزندان ===

رسول خدا سه پسر و چهار دختر داشت. پسران آن حضرت در خردسالی وفات کردند. قاسم و عبدالله در مکه به دنیا آمدند و درگذشتند و ابراهیم در سال هشتم هجرت در مدینه متولد شد و در سال دهم وفات کرد. دختران آن حضرت زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه(ص) بودند.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص ۶۰-۶۱</ref>