در حال ویرایش دراسة واعية لقضية الغدير (کتاب)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
نویسنده با بهره‌گیری از روش اجتماعی ـ تاریخی نشان می‌دهد که مسئله امامت نیازمند نصّ قطعی است. او استدلال می‌کند که درباره ولایت امام علی(ع) آن‌قدر نصوص روشن و ضمنی وجود دارد که شمارش‌ناپذیر است و پیامبر اسلام(ص) درصدد بوده تا جانشینی علی(ع) را به امری قطعی و پذیرفته‌شده در جامعه تبدیل کند. وی سخن زبیر بن بکار را نقل می‌کند که:<ref>متن کتاب، ص30</ref><blockquote>«كان عامة المهاجرين و جلّ الأنصار لا يشكّون أنّ علياً هو صاحب الأمر بعد رسول‌الله» به معنای این‌که: عموم مهاجران و بیشتر انصار تردیدی نداشتند که امام علی(ع) پیشوای پس از پیامبر خدا(ص) است.</blockquote> | نویسنده با بهره‌گیری از روش اجتماعی ـ تاریخی نشان می‌دهد که مسئله امامت نیازمند نصّ قطعی است. او استدلال می‌کند که درباره ولایت امام علی(ع) آن‌قدر نصوص روشن و ضمنی وجود دارد که شمارش‌ناپذیر است و پیامبر اسلام(ص) درصدد بوده تا جانشینی علی(ع) را به امری قطعی و پذیرفته‌شده در جامعه تبدیل کند. وی سخن زبیر بن بکار را نقل می‌کند که:<ref>متن کتاب، ص30/</ref><blockquote>«كان عامة المهاجرين و جلّ الأنصار لا يشكّون أنّ علياً هو صاحب الأمر بعد رسول‌الله» به معنای این‌که: عموم مهاجران و بیشتر انصار تردیدی نداشتند که امام علی(ع) پیشوای پس از پیامبر خدا(ص) است.</blockquote> | ||
== جایگاه اثر == | == جایگاه اثر == | ||