در حال ویرایش رباط ارسوفی

| کاربری          =وقف برای اقامت حاجیان اصفهانی و هر مسلمان نیازمند

| مکان            =مکه

بنای تاریخی '''رباط ارسوفی''' (571ق)؛ کاروان‌سرایی بوده است که توسط دو تن از خیرین به نام‌های [[عبدالله بن محمد الارسوفی]] و [[عبدالرحمان بن علی بیسانی]] در سال 571 هجری قمری، به جهت استفاده فقرا و در راه‌ماندگان؛ اعم از عرب و عجم، که با هر قصدی به زیارت [[مکه]] می‌آمدند، تاسیس گردید.  

1. [[عفیف عبدالله بن محمد الارسوفی]] (م. 593ق.)؛ که تاجری سوری‌الاصل و ثروتمند در [[مصر]] بود و به واسطه تعدد ابنیه خیریه‌ای که در مصر و [[حجاز]] ساخت، شهرت گسترده‌ای داشت. <ref>شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج1، ص526؛ العقد الثمین فی‏ تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج1، ص22.</ref> افزون بر نیمی از بنای رباط، که در سال 571 ساخته شد، ارسوفی مستقلاً مدرسه‌ای نیز در مکه تاسیس کرد.

2. بانی دوم رباط، شاعر برجسته، قاضی فاضل، [[عبدالرحمان بن علی بیسانی]] (م. 596ق.) بود که شهرتش را مدیون وزارت [[صلاح‌الدین ایوبی]] و منشی‌گری دربار [[ایوبیان]] بود. او نیز تاجری ثروتمند بود که کالاهای تجاری‌اش از [[هند]] به غرب [[مراکش]] می‌رفت. <ref>وفیات الأعیان، ابن خلکان، احمد بن محمد، ج3، ص162؛ طبقات الشافعیه الکبری، سُبکی، عبدالوهاب بن علی، ج4، ص253؛ شذرات الذهب، ابن عماد عکری، عبدالحی بن احمد، ج4، ص324.</ref>

در این سند نیز زنان صراحتاً از این خدمات محروم بودند. در نهایت اگر هریک از ساکنان قصد سفر به خارج از مکه را کرد و مسافتی بیش از [[حد ترخص شرعی]] شهر را پیمود، خود به خود جای اقامت وی به نیازمند دیگری سپرده خواهد شد. البته به محض بازگشت به شهر می‌تواند دوباره در رباط ساکن شود. <ref>شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج1، ص536.</ref>

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

[[رده:مکان‌های تاریخی مکه]]