در حال ویرایش رواق

'''رِواق''' فضایی کشیده و سرپوشیده است که دست کم از یک سو به واسطه ردیفی از ستون‌ها باز است یا به حیاط یا فضایی روباز متصل است.<ref>. دانشنامه جهان اسلام، مدخل رواق، ص 379</ref> افزون بر آن رواق را گاه به معنای هر راسته ستون‌دار و نیز در مقبره‌ها به بخش‌های سرپوشیده پیرامون قبر و ضریح به کار برده‌آند.

رواق، در  برخی از معاجم عربی خانه‌ای دانسته‌ شده شبیه خیمه که یک ستون در وسط آن قرار دارد.<ref>العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> برخی دیگر، سقفی دانسته‌اند که در آغاز خانه قرار گرفته است.<ref>الصحاح، ج‏4، ص 1485.</ref> ابن فارس لغت‌شناس، معنای اصلی آن را ورودی و آغاز خانه، معرفی کرده است.<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۶۰.</ref> در واژه‌نامه‌های فارسی آن را پیش‌خانه، پیشگاه خانه، ایوان، سایه‌بان و سقف ابتدای خانه معنا کرده‌اند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی عمید، ذیل مدخل رواق؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref>

واژه‌نامه‌های فارسی و عربی، تلفظ آن را رِواق ثبت کرده‌اند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی معین، ج۲، ص۱۶۸۰؛ فرهنگ بزرگ دوجلدی عمید، ج۱، ذیل مدخل رواق؛ العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> دهخدا، تلفظ رُواق را نیز افزوده است.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref> دهخدا واژه فارسی رَواگ را با معنایی شبیه به رواق، در لغت‌نامه خود درج کرده است.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۱.</ref>

 

 

 

 

 

*'''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.