در حال ویرایش رواق
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:رواق دارالسیاده (حرم رضوی).jpg|بندانگشتی|رواق درالسیاده در حرم رضوی(ع)]] | [[پرونده:رواق دارالسیاده (حرم رضوی).jpg|بندانگشتی|رواق درالسیاده در حرم رضوی(ع)]] | ||
'''رِواق''' | '''رِواق''' یا '''رَواق'''، از نظر واژگانی به معنای پیشگاه و ورودی خانه بوده و در حرمها به بخشهای سرپوشیده پیرامون قبر و ضریح گفته میشود. | ||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
رواق، در برخی از معاجم عربی خانهای دانسته شده شبیه خیمه که یک ستون در وسط آن قرار دارد.<ref>العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> برخی دیگر، سقفی دانستهاند که در آغاز خانه قرار گرفته است.<ref>الصحاح، ج4، ص 1485.</ref> ابن فارس لغتشناس، معنای اصلی آن را ورودی و آغاز خانه، معرفی کرده است.<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۶۰.</ref> در واژهنامههای فارسی آن را پیشخانه، پیشگاه خانه، ایوان، سایهبان و سقف ابتدای خانه معنا کردهاند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی عمید، ذیل مدخل رواق؛ لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref> | رواق، در برخی از معاجم عربی خانهای دانسته شده شبیه خیمه که یک ستون در وسط آن قرار دارد.<ref>العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> برخی دیگر، سقفی دانستهاند که در آغاز خانه قرار گرفته است.<ref>الصحاح، ج4، ص 1485.</ref> ابن فارس لغتشناس، معنای اصلی آن را ورودی و آغاز خانه، معرفی کرده است.<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۶۰.</ref> در واژهنامههای فارسی آن را پیشخانه، پیشگاه خانه، ایوان، سایهبان و سقف ابتدای خانه معنا کردهاند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی عمید، ذیل مدخل رواق؛ لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref> | ||
واژهنامههای فارسی و عربی، تلفظ آن را رِواق ثبت کردهاند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی معین، ج۲، ص۱۶۸۰؛ فرهنگ بزرگ دوجلدی عمید، ج۱، ذیل مدخل رواق؛ العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> دهخدا، تلفظ رُواق را نیز افزوده است.<ref>لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref> دهخدا واژه فارسی رَواگ را با معنایی شبیه به رواق، در لغتنامه خود درج کرده است.<ref>لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۱.</ref> | واژهنامههای فارسی و عربی، تلفظ آن را رِواق ثبت کردهاند.<ref>برهان قاطع، ص۴۳۲؛ فرهنگ فارسی معین، ج۲، ص۱۶۸۰؛ فرهنگ بزرگ دوجلدی عمید، ج۱، ذیل مدخل رواق؛ العین، ج۵، ص۲۰۸.</ref> دهخدا، تلفظ رُواق را نیز افزوده است.<ref>لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۰.</ref> امروزه (۱۳۹۸ش)، ایرانیان آن را رَواق تلفظ میکنند. دهخدا واژه فارسی رَواگ را با معنایی شبیه به رواق، در لغتنامه خود درج کرده است.<ref>لغتنامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۸۲۱.</ref> | ||
==رواق در حرمها== | |||
در حرمها، بخشهای سرپوشیدهای که در پیرامون قبر و ضریح است، رواق نام دارد.<ref>فرهنگنامه زیارت، ص۳۴ و ۳۵.</ref> علت نامگذاری آن به رواق این است که این بناها، ورودی بخش اصلی حرم، که روضه و ضریح باشد، شمرده میشود. برای نمونه، حرم امام رضا(ع)، دارای رواقهای بسیار مانند رواق دارالزهد، دارالمرحمه و دارالولايه.<ref>فرهنگنامه زیارت، ص۳۴ و ۳۵.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{برگرفتگی | |||
| پیش از لینک = کتاب | |||
| منبع = فرهنگ زیارت، | |||
| پس از لینک = جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش. ص۵۱ | |||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1026 | |||
}} | |||
*'''برهان قاطع'''، محمدحسین بن خلف برهان، نیما، تهران، ۱۳۸۰ش. | *'''برهان قاطع'''، محمدحسین بن خلف برهان، نیما، تهران، ۱۳۸۰ش. | ||
*'''الصحاح'''، اسماعیل بن حماد جوهری، تحقیق احد بعد الغفور، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. | *'''الصحاح'''، اسماعیل بن حماد جوهری، تحقیق احد بعد الغفور، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. | ||
*'''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق. | *'''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق. معجم مقاییس اللغة، احمد بن فارس، تصحیح عبدالسلام محمد هارون، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، ۱۴۰۴ق. | ||
*'''فرهنگ بزرگ دو جلدی مصور'''، حسن عمید، کتابخانه ابن سینا، تهران، ۱۳۳۷ش. | *'''فرهنگ بزرگ دو جلدی مصور'''، حسن عمید، کتابخانه ابن سینا، تهران، ۱۳۳۷ش. | ||
*'''فرهنگ فارسی'''، محمد معین، امیرکبیر، تهران، ۱۳۶۰ش. | *'''فرهنگ فارسی'''، محمد معین، امیرکبیر، تهران، ۱۳۶۰ش. | ||
*'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | *'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | ||
*'''لغت نامه'''، علیاکبر دهخدا، نظارت جعفر شهیدی، محمد معین، انتشارات دانشگاه تهران، روزنه، تهران، ۱۳۷۳ش. | *'''لغت نامه'''، علیاکبر دهخدا، نظارت جعفر شهیدی، محمد معین، انتشارات دانشگاه تهران، روزنه، تهران، ۱۳۷۳ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |