در حال ویرایش روزه
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''روزه''' خودداری از خوردن و آشامیدن و برخی از کارها (مفطِرات) از اذان صبح تا اذان مغرب است که با قصد قربت انجام می‌شود. در [[اسلام]] روزه در ماه رمضان بر همه مسلمانان [[واجب]] است. در قرآن روزه سبب آمرزش گناهان شمرده شده است. بر پایه روایاتی، روزه یکی از پنج رکن اساسی اسلام دانسته شده است. روایاتی وارد شده که روزه در مکه و مدینه را سفارش کرده و آن را دارای ثواب زیادی دانسته است. افزون بر آن روزه [[کفاره]] انجام برخی اعمال ممنوع در ایام [[حج]] و [[عمره | '''روزه''' خودداری از خوردن و آشامیدن و برخی از کارها (مفطِرات) از اذان صبح تا اذان مغرب است که با قصد قربت انجام می‌شود. در [[اسلام]] روزه در ماه رمضان بر همه مسلمانان [[واجب]] است. در قرآن روزه سبب آمرزش گناهان شمرده شده است. بر پایه روایاتی، روزه یکی از پنج رکن اساسی اسلام دانسته شده است. روایاتی وارد شده که روزه در مکه و مدینه را سفارش کرده و آن را دارای ثواب زیادی دانسته است. افزون بر آن روزه [[کفاره]] انجام برخی اعمال ممنوع در ایام [[حج]] و [[عمره]] است. | ||
== تعریف == | == تعریف == | ||
روزه | روزه به معنای پرهیز از خوردن و آشامیدن و دیگر مفطِرات از اذان صبح تا اذان مغرب همراه نیت دانسته شده است.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۶، ص۵؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۶؛ جامع المدارک، ج۲، ص۱۴۰.</ref> روزه از جهت حکم شرعی به چهار قسم تقسیم می‌شود؛ یک: روزه واجب مانند روزه ماه رمضان و نذر؛ دو: روزه مستحب نظیر روزه همه روزهای سال به جز روزهای حرام؛ سه: روزه حرام همچون روزه روز [[عید فطر]] و [[عید قربان]]؛ چهار: روزه مکروه مانند روزه [[روز عرفه]] در ایام حج برای کسی که روزه سبب ضعف و عدم توانایی وی برای دعا گردد.<ref>الحدائق الناضره، ج۱۳، ص۲ و ۳؛ العروة الوثقی، ج۳، ص۵۲۱.</ref> | ||
روزه | به باور بیشتر عالمان اسلامی، حکم وجوب روزه ماه رمضان بر مسلمانان در سال دوم هجری<ref>منتهی المطلب، ج 14، ص 10؛ المجموع، ج 6، ص 50؛ البدایة النهایه، ج 3، ص 347.</ref> و به نظر برخی سال سوم<ref>تفسیر سمعانی، ج 2، ص 11.</ref> هجری نازل گردید. | ||
== اهمیت و فضیلت == | |||
== فضیلت | |||
روزه در متون دینی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ از جمله در آیه‌ای در قرآن، خداوند ضمن مکلَف‌نمودن همگان به روزه، این عمل را سبب تحصیل تقوا برشمرده است.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۳.</ref> آیه‌ای دیگر، حکمت تشریع روزه را بزرگ‌داشتن خدا و شکر نعمت‌های او دانسته است.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> در آیاتی دیگر، خیر و برکت برای انسان‌ها،<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۴.</ref> آمرزش گناهان و پاداش عظیم آخرت برای مؤمنانِ دارای عمل صالح از آثار و برکات دیگر روزه بیان شده است.<ref>سوره احزاب، آیه ۳۵.</ref> | روزه در متون دینی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ از جمله در آیه‌ای در قرآن، خداوند ضمن مکلَف‌نمودن همگان به روزه، این عمل را سبب تحصیل تقوا برشمرده است.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۳.</ref> آیه‌ای دیگر، حکمت تشریع روزه را بزرگ‌داشتن خدا و شکر نعمت‌های او دانسته است.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> در آیاتی دیگر، خیر و برکت برای انسان‌ها،<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۴.</ref> آمرزش گناهان و پاداش عظیم آخرت برای مؤمنانِ دارای عمل صالح از آثار و برکات دیگر روزه بیان شده است.<ref>سوره احزاب، آیه ۳۵.</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۲: | ||
== روزه در مکه و مدینه == | == روزه در مکه و مدینه == | ||
روزه در سرزمین | روزه در سرزمین مکه و مدینه از اهمیت و فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۶۳؛ بحار الانوار، ج۹۶، ص۳۴۶؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۸۶.</ref> در حدیثی از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(ص)]] آمده است که کسی که روزهای ماه رمضان را در مکه روزه بگیرد و شب‌های آن به عبادت و نماز مشغول باشد خداوند پاداش عبادت هزار ماه در غیر مکه را به او عطا می‌کند.<ref>مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۶۴؛ بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۴۹؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۸۷.</ref> در حدیثی دیگر نیز پاداش یک روز روزه در مکه برابر با پاداش یک سال روزه در غیر مکه دانسته شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۲۲۷؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۲۸۹؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۸۷.</ref> در روایاتی دیگر نیز به روزه گرفتن سه روز در مدینه سفارش شده و این عمل دارای فضیلت و خیر و سبب برآورده شده حاجات دانسته شده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۳۵۰ و ص۳۵۱؛ جامع احادیث الشیعه، ج۴، ص۵۱۵.</ref> | ||
== روزه در حج و عمره == | == روزه در حج و عمره == | ||
در سفر حج و عمره روزه به سبب برخی اعمال واجب شده و در برخی موارد نیز مستحب است: | |||
=== روزه کفاره تراشیدن سر در حال اِحرام === | |||
فقهای امامیه<ref>المقنع، ص۱۸۰؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۵۱۳.</ref> و اهل سنت<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۷۴ و ص۷۵؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۵۳۰</ref> گفته‌اند تراشیدن سر بر مُحرم پیش از قربانی حرام است؛ ولی مُحرِم بیمار یا کسی که در سر ناراحتی دارد، می‌تواند سر را تراشیده و به جای آن روزه بگیرد، یا صدقه‌ای بدهد یا حیوانی را قربانی کند. فقیهان با استناد به آیات و روایات، کفاره تراشیدن عمدی سر در حال احرام را نیز از همین کفارات سه‌گانه دانسته‌اند.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۱۴؛ المجموع، ج۷، ص۲۴۷؛ المغنی، ج۳، ص۵۲۰</ref> | |||
=== روزه کفاره صید === | |||
از نظر فقیهان کسی که به عمد در حال [[احرام|اِحرام]] حیوانی را صید کند، باید حیوانی همانند حیوان صید شده را قربانی کرده یا مساکین را اطعام کند و در صورت ناتوانی از اطعام برای اطعام هر مسکین یک روز روزه بگیرد.<ref>فقه القرآن، راوندی، ج۱، ص۱۹۵.</ref> | |||
=== | === روزه جایگزین قربانی === | ||
حج‌گزاری که در [[حج تمتع]] قربانی نیابد، با توجه به آیه ۱۹۶ سوره بقره باید به جای آن ۱۰ روز روزه بگیرد که سه روز آن باید در ایام حج باشد.<ref>المغنی، ج۳، ص۵۰۵؛ المجموع، ج۷، ص۱۸۵؛ مستند الشیعه، ج۱۲، ص۳۴۳.</ref> به نظر برخی فقیهان یافتن [[قربانی]] اعم از آن است که حیوانی برای قربانی نباشد یا شخص توان خرید آن را نداشته باشد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۶، ص۱۸۷؛ تفسیر قرطبی، ج۲، ص۳۹۹</ref> ولی برخی دیگر گفته‌اند روزه مذکور بدل از قربانی است و تنها در صورت نبودن قربانی بر شخص واجب می‌گردد؛<ref>السرائر، ج۱، ص۵۹۲؛ مختلف الشیعه، ج۳، ص۵۶۷.</ref> اما در صورت وجود قربانی و نداشتن توان خرید آن، روزه بر او واجب نیست.<ref>جواهرالکلام، ج۱۹، ص۱۶۴ و ۱۶۵.</ref> | |||
=== روزه طلب حاجت در مدینه === | |||
روزه مستحبی در سفر، [[حرام]] یا [[مکروه]] است،<ref>مختلف الشیعه، ج۳، ص۴۶۵؛ حدائق الناضره، ج۱۳، ص۱۹۷؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۳۳۸.</ref> ولی مستحب است مسافر روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را برای برآورده شدن حاجات در مدینه روزه بگیرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۴۵۰؛ مستند الشیعه، ج۱۳، ص۳۳۷؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۰۷.</ref> مستند این احکام روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] است. از جمله در روایتی [[امام صادق(ع)]] ضمن سفارش به روزه گرفتن سه روز یاد شده در مدینه، زائران را به نماز نزدیک [[قبر پیامبر(ص)]] و درخواست حاجات دنیوی و اخروی از خداوند سفارش نمود.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۵۸؛ وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۳۵۱؛ بحار الانوار، ج۹۷، ص۱۴۷.</ref> | روزه مستحبی در سفر، [[حرام]] یا [[مکروه]] است،<ref>مختلف الشیعه، ج۳، ص۴۶۵؛ حدائق الناضره، ج۱۳، ص۱۹۷؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۳۳۸.</ref> ولی مستحب است مسافر روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را برای برآورده شدن حاجات در مدینه روزه بگیرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۴۵۰؛ مستند الشیعه، ج۱۳، ص۳۳۷؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۰۷.</ref> مستند این احکام روایاتی از [[اهل بیت(ع)]] است. از جمله در روایتی [[امام صادق(ع)]] ضمن سفارش به روزه گرفتن سه روز یاد شده در مدینه، زائران را به نماز نزدیک [[قبر پیامبر(ص)]] و درخواست حاجات دنیوی و اخروی از خداوند سفارش نمود.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۵۸؛ وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۳۵۱؛ بحار الانوار، ج۹۷، ص۱۴۷.</ref> | ||