در حال ویرایش زیارت‌نامه‌های پیامبر(ص)

{{زیارت‌نامه‌ها و دعاهای مکه و مدینه}}

سفارش شده زائر پس از ورود به [[مدینه]]، [[غسل زیارت]] کرده و برای ورود به [[مسجد النبی]]، اذن دخولی که برای همه مشاهد مشرفه ذکر شده بخواند:

| اَللّهُمَّ اِنِّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلاّ بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ: {{آیه|يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ}}، اَللّهُمَّ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِيفِ فِي غَيْبَتِهِ، كَماأَعْتَقِدُها فِي حَضْرَتِهِ وَاَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفاءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ أَحْياءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامِي وَيَسْمَعُونَ كَلامِي وَيَرُدُّونَ سَلامِي

| خدايا من ايستاده ام بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باد وچنان است كه تو قدغن فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جزبه اذن او، و فرمودى اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند. خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت و پنهانيش، چنانچه اين عقيده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو و جانشينانش(عليهم السلام) زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند و سلام مرا جواب دهند

| وَأَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُناجاتِهِمْ، وَإِنِّي أَسْتَأذِنُكَ يا رَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ثانِياً... ءَاَدْخُلُ يارَسُولَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ اللّهِ الْمُقَرَّبِينَ اَلْمُقِيمِينَ فِي هذَا الْمَشْهَدِ، فَأْذَنْ لِى يا مَوْلايَ فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لاَِحَد مِنْ أَوْلِياءِكَ، فَاِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً لِذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ.

| ولى تو جلو گرفته اى از گوش من شنيدن سخنشان را، و باز كرده اى دريچه فهمم را به مناجات لذيذ ايشان، و من اكنون اى پروردگارم، اولا از تو اذن مى طلبم و ثانياً از رسول تو صلى الله عليه و آله اذن مى گيرم... آيا داخل شوم اى رسول خدا، آيا داخل شوم اى حجت خدا، آيا داخل شوم اى فرشتگان مقرّب خدا، كه دراين زيارتگاه اقامت داريد، پس اذنم بده اى مولاى من براى داخل شدن، بهترين اذنى را كه به يكى از دوستانت مى دهى، كه اگر من شايسته آن نيستم، حتماً تو شايسته آنى.

| {{فارسی|پس داخل شده و بگوید:}} بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَتُبْ عَلَيَّ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحِيمُ.

| به نام خدا، و به ياد خدا، و در راه خدا، و بر شريعت و آيين رسول خدا، درود خدا بر او و آلش باد، خدايا! بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه‌ام را بپذير، كه به راستى تویى توبه پذير مهربان.

بر اساس روایتی مستحب است زائر از [[باب جبرئیل (مسجد النبی)|در جبرئیل ]] وارد مسجد النبی شده، پای راست را اول بگذارد و صد بار [[تکبیر]] (الله اکبر) بگوید. پس از آن دو رکعت [[نماز تحیت مسجد]] بخواند و نزد [[مرقد النبی(ص)|قبر رسول خدا(ص)]] بایستد و بگوید:

| اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يارَسُولَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَمَ النَّبِيِّينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاَةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَعَبَدْتَ اللهَ حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ وَعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرِينَ.

| سلام بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى پيغمبر خدا، سلام بر تو اى محمد فرزند عبداللّه، سلام بر تو اى خاتم پيامبران، گواهى دهم كه تو رسالت را رساندى و نماز را برپا داشتى و زكات دادى و امر كردى به معروف و نهى كردى از كار بد و عبادت كردى خدا را تا مرگ به سراغت آمد. درودهاى خدا و رحمتش بر تو و بر خاندان طاهر و پاکیزه‌ات.

سپس رو به [[قبله]] در كنار ستونى كه در سمت راست مرقد پیامبر است بایستد، به‌گونه‌ای كه قبر پیامبر در سمت چپ او و [[منبر پیامبر(ص)]] در سمت راست او باشد (در اين موقعیت، در بالا سرِ رسول خدا(ص) قرار می‌گیرد) و بگوید:

| أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ ابْنُ عَبْدِاللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ، وَنَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وَجاهَدْتَ فِي  اللهِ، وَعَبَدْتَ اللهَ مُخْلِصاً حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ [وَدَعَوْتَ إلى سَبِيلِ رَبِّكَ] بِالْحِكْمَةِوَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،وَأَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَغَلُظْتَ عَلَى الْكافِرِينَ

| گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است و گواهى دهم كه تويى رسول خدا و گواهى دهم همانا تويى محمد فرزند عبداللّه و گواهى دهم كه رسالت پروردگارت را رساندى و خيرخواهى كردى براى امتت و در راه خدا جهاد كردى وخدا را پرستش كردى تا مرگت فرا رسيد ودعوت به راه پروردگارت كردى به وسيله حكمت وپند نيك وآنچه را از حق به عهده داشتى ادا كردى و براستى تو نسبت به مؤمنان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودى

| فَبَلَغَ اللهُ بِكَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَالضَّلالَةِ. اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَعِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَأَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَأَهْلِ السَّماواتِوَالاَْرَضِينَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يارَبَّ الْعالَمِينَ مِنَ الاَْوَّلِينَ وَالاْخِرِينَ، عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَأَمِينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبِيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَخاصَّتِكَ وَصَِفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

| خدايت به بهترين شرافت جايگاه گراميان برساند، ستايش خدايى را است كه ما را به وسيله تو از شرك و گمراهى نجات بخشيد. خدايا! پس درودهاى خود و درودهاى فرشتگان مقرّبت و بندگان شايسته ات و پيامبران مرسلت و ساكنان آسمانها و زمينها و هركه را براى تو اى پروردگار جهانيان تسبيح گويند از اولين و آخرين همه را يكجا قرار ده، براى محمد بنده و رسولت و پيامبرت و امين (بر وحيت) و همرازت و حبيبت و دوست خالص و مخصوصت و برگزيده و منتخب تو از ميان خلقت

| خدايا به محمد درجه و مقام وسيله را در بهشت به او عطا فرما و به مقام پسنديده اى او را برگزين كه غبطه خورند به او اولين و آخرين خدايا تو فرمودى «و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براى ايشان آمرزش بخواهد همانا بيابند خداى را بسيار توبه پذير و مهربان» ومن آمرزشخواهانه به پيشگاه پيامبرت آمده وتوبه ازگناهانم كردم ومن بوسيله تو رو به خدائى كرده ام كه پروردگار من و تو است تا بيامرزد گناهانم را» و حاجت خود را بطلب، اميد است كه برآورده شود.

| اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسالاتِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَحَلَّ حَلالَكَ، وَحَرَّمَ حَرامَكَ، وَعَلَّمَ كِتَابَكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما اَقامَ الصَّلاةَ، وَآتَى الزَّكَاةَ، وَدَعا إِلى دِينِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما صَدَّقَ بِوَعْدِكَ، وَأَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ، وَسَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ، وَفَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما دَفَعْتَ بِهِ الشَّقاءَ، وَكَشَفْتَ بِهِ الْغَمّاءَ، وَأَجَبْتَ بِهِ الدُّعاءَ، وَنَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاءِ

| خدايا درود فرست بر محمد چنانچه وحى تو را متحمل شد و پيامهايت را رسانيد و درود فرست بر محمد چنانچه حلال كرد حلال تو را و حرام كرد حرام تو را و به مردم ياد داد كتاب تو را و درود فرست بر محمد چنانچه برپاداشت نماز را و زكات داد و بدين تو دعوت فرمود و درود فرست بر محمد چنانچه وعده تو را تصديق كرد و ترسانيد (مردم را) از تهديد تو و درود فرست بر محمد چنانچه آمرزيدى بوسيله اش گناهان را و پوشاندى بدو عيوب را و برطرف كردى بدو گرفتاريها را و درود فرست بر محمد چنانچه دفع كردى بدو بدبختى را و زدودى بدو غمها را و اجابت كردى بدو دعا را و نجات دادى به بركت او از بلا

| وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما رَحِمْتَ بِهِ الْعِبادَ، وَأَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلادَ، وَقَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ، وَأَهْلَكْتَ بِهِ الْفَراعِنَةَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَضْعَفْتَ بِهِ الاَْمْوالَ، وَأَحْرَزْتَ بِهِ مِنَ الاَْهْوالِ، وَكَسَرْتَ بِهِ الاَْصْنامَ، وَرَحِمْتَ بِهِ الاَْنامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الاَْدْيانِ، وَأَعْزَزْتَ بِهِ الاِْيمانَ، وَتَبَّرْتَ بِهِ الاَْوْثانَ، وَعَظَّمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرِينَ الاَْخْيارِ وَسَلِّمْ تَسْلِيماً.

| و درود فرست بر محمد چنانچه رحم كردى بدو بندگان را و زنده كردى بدو شهرها و بلاد را و شكستى بدو گردنكشان را و هلاك كردى بدو فرعون‌ها را و درود فرست بر محمد چنانچه چند برابر كردى بدو اموال را و حفظ كردى بدو (مردم) را از هراس‌ها و شكستى بدو بتها را و رحم كردى بدو بر مردمان و درود فرست بر محمد چنانچه برانگيختى او را به بهترين اديان و عزت دادى به او بر ايمان و نابود كردى بدو بتان را و عظمت دادى بدو به خانه كعبه و درود فرست بر محمد و خاندان پاك و نيكوكارش و سلام مخصوص بر ايشان فرست.

== زيارت سوم پیامبر(ص) ==

| سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش، سلام بر تو اى محمد بن عبدالله، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى انتخاب شده خدا، سلام بر تو اى امين (وحى) خدا، گواهى دهم كه تو پيامبر خدايى و گواهى دهم كه تويى محمد بن عبدالله و گواهى دهم كه براستى تو براى امتت خيرخواهى كردى و در راه پروردگارت جهاد كردى و او را پرستش كردى تا يقين (يعنى مرگ) به سراغت آمد، پس پاداشت دهد خدا اى رسول خدا بهترين پاداشى كه از طرف امتى به پيغمبرشان دهد، خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد بهترين درودى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى كه همانا تو بسيار ستوده و بزرگوارى.

مستحب است پس از خواندن زیارت‌نامه، دو ركعت [[نماز زيارت]] خوانده و ثواب آن را به پيامبر(ص) هدیه کند و پس از آن بگوید:

| پس تو هم شفيع من باش در پيشگاه پروردگارت و پروردگار من زيرا كه نيكو خدائى است كه از او درخواست شود مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى محمد كه بر تو و اهل بيتت سلام باد خدايا و واجب گردان براى من از نزد خود آمرزش و رحمت و روزى فراخ پاكيزه و سودمند چنانچه واجب گرداندى براى كسى كه به نزد پيامبرت محمد  كه درودهاى تو بر او و آلش باد  در زمان حيات او مى آمد و اقرار به گناهانش مى كرد و رسول تو عليه و آله السلام برايش آمرزش مى خواست و تو هم او را مى آمرزيدى به رحمتت اى مهربانترين مهربانان. خدايا، به تو اميد بسته و آرزومندم، در پيشگاهت ايستاده ام و از جز تو به درگاه تو روى آورده ام. به پاداش فراوان تو اميد بسته ام، همانا اقرار دارم وانكار نمى كنم. از آنچه كرده ام به درگاهت توبه مى كنم ودر اين جايگاه به تو پناه آورده ام از كارهايى كه كرده ام و تو پيشتر مرا از آنها نهى كرده اى و وعده عقاب بر آنها داده اى.

| به بزرگوارى ذات تو پناه مى برم كه مرا در جايگاه خوارى و ذلّت قرار دهى، در روزى كه پرده ها دريده مى شود و اسرار و رسوايى هاى بزرگ آشكار مى گردد و زانوها لرزان مى شود، روز حسرت و پشيمانى، روز دگرگونى، روز نزديك، روز زيانكارى، روز جدايى، روز پاداش، روزى كه اندازه آن پنجاه هزار سال است، روز دميدن در صور، روزى كه زلزله عظيم پديد مى آيد و در پى آن، حادثه صيحه محشررخ مى دهد، روز رستاخيز، روز عرضه شدن، روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى ايستند، روزى كه انسان از برادرش، مادرش، پدرش، همسرش وفرزندانش مى گريزد، روزى كه زمين و اطراف آسمان از هم مى شكافد، روزى كه هركس (در فكر خويش است و) از خودش دفاع مى كند

| روزى كه مردم به سوى خداى خود بازگردانده مى شوند، پس او آنان را به آنچه كرده اند آگاه مى كند، روزى كه هيچ دوستى هيچ كمكى به دوستش نمى كند و از هيچ سو يارى نمى شوند مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار دهد، كه او قدرتمندومهربان است، روزى كه همه به سوى مولاى حقيقى خود برگردانده مى‌شوند، روزى كه شتابان از گورهابيرون مى آيند،گويى آنان به سوى بت ها مى دوند ومى كوچند، گويا آنان ملخ هايى پراكنده اندكه ازگورهابرمى خيزند وبه سوى دعوت كننده، به سوى خدا گردن مى كشند، روز واقعه حتمى، روزى كه زمين به شدّت مى لرزد، روزى كه آسمان همچون فلزّ گداخته شود و كوه ها همچون پشم، رشته و متلاشى گردد و هيچ دوست صميمى سراغ دوست خود را نمى گيرد، روزشاهد (كه پيامبر وگواهان اعمال امّت) ومشهود (اعمال امّت)، روزى كه فرشتگان صف در صف مى ايستند.

| خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه در آن روز، به سبب گناهانم ميان خلايق رسوايم كنى و به سبب خطاهايم خوارى و پشيمانى بكشم و در آن روز، بدى هايم را بر خوبى هايم غالب گردانى و مرا ميان خلايق، به نام ياد كنى، اى بى نياز، اى بزرگوار، ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، بپوشان، بپوشان. خداوندا! به تو پناه مى برم كه در آن روز، جايگاه من در جايگاه هاى خوارى و بدان باشد، يا در جمع شقاوتمندان باشم. وقتى بندگانت را از هم جدا ساختى و هر يك را به سبب اعمالشان گروه گروه به سوى منزلگاه هايشان سوق دادى، مرا هم به رحمت خويش در ميان بندگان شايسته ات و در زمره دوستان تقواپيشه ات به سوى بهشت خودسوق بده، اى پروردگارجهانيان».

| اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللهِ، أَسْتَودِعُكَ اللهَ وَأَسْتَرْعِيكَ وَأَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلامَ،آمَنْتُ باِللهِ وَما جِئْتَ بِهِ وَدَلَلْتَ عَلَيهِ، اَللّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّـِي لِزِيارَةِ قَبْرِ نَبِيّـِكَ، فَاِنْ تَوَفَّيْتَنِي قَبْلَ ذلِكَ فَإِنَّـنِي أَشْهَدُ فِي مَماتِي عَلى ما شَهِدْتُ عَلَيْهِ فِي حَياتِي، أَنْ لا إِلهَ إِلاّأَنْتَ،وَأَنَّ مُحَمَّداًعَبْدُكَوَرَسُولُكَ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ.

| سلام بر تو اى رسول خدا تو را به خدا مى سپارم و عنايت و توجّه ترا مى طلبم و بر تو درود وداع مى فرستم ايمان دارم به خدا و بدانچه تو آوردى و بدان راهنمايى كردى خدايا قرار مده اين زيارتم را آخرين زيارتم از قبر پيامبرت و اگر پيش از آنكه دوباره موفق به زيارتش شوم مرا ميراندى پس من در مرگم نيز گواهى دهم بدانچه گواهى بدان دادم در زندگيم كه معبودى نيست جز تو و اينكه محمد بنده و رسول تو است درود خـدا بر او و آلش بـاد.

| صَلَّى اللهُ عَلَيْكَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ، لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ.

| سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى مژده دهنده و بيم دهنده سلام بر تو اى چراغ تابناك سلام بر تو اى سفير بين خدا و خلق گواهى دهم اى رسول خدا كه تو نورى بودى در صلبهاى ارجمند و رحمهاى پاكيزه كه آلوده ات نكرد دوران جاهليت به پليدى ها و نپوشانيدت از جامه هاى چركينش و گواهى دهم اى رسول خدا كه من به تو ايمان دارم و به امامان از اهل بيت تو يقين دارم و به تمام آنچه تو آورده اى خوشنود و معتقدم و گواهى دهم كه امامان از اهل بيت تو مشعلهاى هدايت و ريسمان محكم حق هستند و بر اهل دنيا حجتند خدايا قرار مده اين زيارتم را آخرين زيارت پيغمبرت، كه بر او و آلش سلام باد

|‌ وَإِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنّـِي أَشْهَدُ فِي مَماتِي عَلى ما أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَياتِي، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ، وَحْدَكَ لاشَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ، وَأَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِياؤُكَ وَأَنْصارُكَ وَحُجَجُكَ عَلى خَلْقِكَ، وَخُلَفاؤُكَ فِي عِبادِكَ وَأَعْلامُكَ فِي بِلادِكَ، وَخُزّانُ عِلْمِكَ، وَحَفَظَةُ سِرِّكَ، وَتَراجِمَةُ وَحْيِكَ. اَللّهُمَّ صَلّـِ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَبَلِّغْ رُوحَ نَبِيّـِكَ مُحَمَّد وَآلِهِ، فِي ساعَتِي هذِهِ وَفِي كُلّـِ ساعَة تَحِيَّةً مِنّـِي وَسَلاماً، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ.

| و اگر مرا ميراندى، پس من گواهى دهم در مرگم بر آنچه گواهى دادم بدان در زندگيم كه همانا تويى خدائى كه معبودى جز تو نيست يگانه اى كه شريك ندارى و همانا محمد بنده و رسول تو است و همانا امامان از اهل بيت او اوليا و ياران و حجتهاى تواند بر خلقت و جانشينان تواند در بندگانت و نشانه هاى تواند در شهرهايت و خزينه داران دانشت و نگهبانان راز تواند و ترجمانهاى وحى تواند خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان به روح پيمبرت محمد و آل او در اين ساعت و در هر ساعت تحيت و سلامى از جانب من و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش. خداوند قرار ندهد (اين سلام را) آخرين سلام من بر تو.

| {{فارسی|پس از آن بگوید:}} اَللّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَةِ قَبْرِ نَبِيّـِكَ، فَاِنْ تَوَفَّيْتَنِي قَبْلَ ذلِكَ، فَإِنّـِي أَشْهَدُ فِي مَماتِي عَلى ما أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَياتِي، أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ، وَأَنَّكَ قَدِاخْتَرْتَهُ مِنْ خَلْقِكَ، ثُمَّ اخْتَرْتَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ الاَْئِمَّةِ الطّاهِرِينَ، الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيرًا، فَاحْشُرْنا مَعَهُمْ، وَفِي زُمْرَتِهِمْ وَتَحْتَ لِوائِهِمْ، وَلا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، ياأَرْحَمَ الرّاحِمِينَ.

| خداوندا! آن را آخرين زيارتم از قبر پيامبرت قرار نده، و چنانچه پيش از آن مرا ميراندى پس من گواهى مى دهم در حال مرگ به همانگونه كه گواهى دادم در حال حيات كه معبودى جز تو نيست و محمّد بنده و پيامبر تو است و تو او را بر خلقت برگزيدى و سپس از ميان خاندانش اهل بيت معصومش را انتخاب نمودى آنانكه پليدى گناه را از آنها برطرف ساختى و پاك و پاكيزه شان كردى پس ما را با آنان و در زمره آنان و زير پرچم آنان محشور ساز و ميان ما و آنها در دنيا و آخرت جدايى نيفكن اى مهربان ترين مهربانان.

| پیش از لینک = کتاب‌

| منبع = ادعیه و آداب حرمین شریفین در عمره مفرده با ترجمه فارسی،

| پس از لینک = مرکز تحقیقات حج، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۷ش

| لینک = https://noorlib.ir/book/view/18998

[[رده:زیارت‌نامه‌ها بر پایه افراد]]