در حال ویرایش زینت (فتاوای مراجع)

* '''خامنه‌ای:''' [[احتیاط واجب]] آن است که فرد [[محرم (احرام‌گزار)|محرم]] از به دست کردن انگشتر ـ اگر زینت به‌شمار آید ـ اجتناب کند.

* '''سبحانی:''' زینت نمودن دو قسم است: الف) قسمی که مشترک بین زن و مرد است؛ ب) مخصوص بانوان که در آینده می‌آید؛ در قسم اول مرد و زن باید از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد مثل انگشتر زینتی و یا حنا بستن اما اگر انگشتری جنبه زینت ندارد مثلاً برای [[حرز]] یا [[ثواب]] آن استفاده می‌شود اشکال ندارد.

* '''سیستانی:''' انگشتر به دست کردن برای زینت به [[احتیاط واجب]] جایز نیست ولی برای امر دیگری مانند استحباب و یا نگهداری آن اشکال ندارد.

* '''مکارم:''' انگشتر زینتی به هر قصد باشد [[حرام]] است.

* '''بهجت:''' حنا بستن اگر برای زینت باشد جواز آن مورد تأمل است.  

* '''تبریزی، خویی، زنجانی و مکارم:''' حنا بستن در صورتی که زینت گفته شود بر محرم [[حرام]] است.

* '''خامنه‌ای:''' [[احتیاط واجب]] آن است که فرد محرم از استعمال حنا و رنگ مو ـ اگر زینت به شمار آید ـ بلکه از هر کاری که زینت محسوب می‌شود اجتناب کند.

* '''سبحانی:''' استعمال حنا اگر در [[عرف]] زینت حساب شود برای محرم حرام است هرچند قصد زینت نکند لکن به شرط اینکه بعد از حنا بستن، اثر آن در محل باقی بماند.

* '''سیستانی:''' احتیاط واجب برای زن و مرد محرم ترک هر چیزی است که عرفاً زینت شمرده شود چه قصد زینت کردن داشته باشد چه نداشته باشد و از این قبیل است حنا مالیدن به روش معمول ولی استعمال آن به نحوی که زینت نباشد در موارد علاج و مانند آن اشکال ندارد.

* '''فاضل:''' [[حرمت]] محل اشکال است.

* '''سبحانی:''' اگر اثرش تا زمان احرام بماند [[احتیاط مستحب]] آن است که استفاده نکند و همچنین است رنگ کردن مو قبل از احرام ولی پاک کردن آن به هنگام احرام لازم نیست.

* '''صافی:''' در صورتی که اثرش تا حال احرام باقی می‌ماند بنا بر احتیاط باید خودداری کند.

* '''گلپایگانی:''' بهتر آن است که ترک شود.

* '''مکارم:''' اگر قصدش ادامه زینت برای حال [[احرام]] باشد اشکال دارد.

* '''تبریزى و خویی:''' بنا بر احتیاط استحبابی کفاره‌اش یک گوسفند است.

* '''زنجانی:''' [[حرمت]] این امر، اختصاص به بانوان ندارد.

* '''سبحانی:''' زینت مانند پوشیدن دستبند و گردنبند و گوشواره و النگوی طلا و یا آرایشی سر و صورت به شکلی که بین بانوان مرسوم است در حال احرام [[جایز]] نیست.

* '''بهجت، تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی:''' پوشیدن زیور برای زینت بر بانوان [[محرم (احرام‌گزار)|مُحرِم]] حرام است.

* '''زنجانی:''' پوشیدن هرگونه زیورآلات بر مرد محرم [[حرام]] است ولی به دست کردن انگشتر در صورتی که به قصد زینت نباشد اشکال ندارد و در مورد بانوان حرمت پوشیدن زیور، اختصاص به گوشواره و گردنبند دارد. و این دو نیز در دو مورد مستثنی است: الف) عادت به پوشیدن آنها داشته باشد؛ ب) هنگام احرام در تن او باشد و پوشیدن سایر زیورآلات بر بانوان [[مکروه]] است؛ و در هر حال اگر زیوری را پوشید نباید آن را به مردان نشان دهد.

* '''سبحانی:''' مرد و زن محرم از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود باید اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد و در خصوص زن محرم لباسش ساده و بی‌پیرایه باشد لذا نباید چادر و پیراهن و مقنعه و جوراب خود را با توردوزی و امثال آن به شکلی جلوه دهد که از سادگی و بی‌پیرایگی خارج شود و شکل زینت به خود بگیرد مگر اینکه در میان بعضی اقوام و کشورها فرم و شکل لباسشان این‌گونه باشد و زینت قابل توجه حساب نشود و ابروهایی که بین خانم‌ها به صورت خالکوبی رایج شده در حال احرام و غیر احرام نباید [[نامحرم]] ببیند گرچه به صحت احرام ضرر نمی‌رساند و همچنین زن نباید در حال احرام سر و صورت خود را آرایش نماید.

* '''سیستانی:''' اگر زیور به قصد زینت باشد حرام است و اگر به قصد زینت هم نباشد ولی عرفاً زینت حساب می‌شود [[احتیاط واجب]] در ترک است.

* '''فاضل:''' [[احتیاط مستحب]].

* '''فاضل:''' اگر قصد زینت به آنها را نداشته باشد.

* '''سبحانی:''' و باید آنها را از دید [[نامحرم]] و حتی شوهر خود حفظ کند.  

* '''سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط مستحب]] آنها را برای شوهرش و مردانی که با او مَحرم‌اند ظاهر نسازد و نشان ندهد.

* '''تبریزى و خویی:''' کفاره‌اش بنا بر [[احتیاط مستحب]]، یک گوسفند است.